بیماری دوپویترن

بیماری دوپویترن، نوعی بیماری است که برای نیام یا فاسیا رخ می‌دهد؛ نیام یا فاسیا نوعی بافت رشته‌ای است که در زیر پوست کف دست و انگشتان قرار دارد. در بیمارانی که مبتلا به بیماری دوپویترن هستند، نیام به مرور زمان کلفت شده و منقبض خواهد شد این اختلال منجر به جمع شدن انگشتان به داخل و به سمت کف دست می‌شود.

در برخی از مبتلایان، شدت زیاد این اختلال باعث بروز ناتوانی در استفاده از دست شده و انجام فعالیت‌های روزانه را برای ایشان دشوار خواهد کرد. زمانی که با چنین موردی روبرو باشیم، روش‌های مختلفی را برای کاهش نرخ پیشروی این بیماری وجود دارد که شامل جراحی و سایر روش‌های غیر از جراحی می‌شوند.

مدت زمان درمان بیماری دوپویترن

از آنجایی که راه‌های مختلفی برای مقابله با این بیماری وجود دارد، مدت زمان درمان هر یک از آن‌ها نیز متفاوت خواهد بود. به عنوان مثال، در صورتی که تصمیم به عمل جراحی داشته باشید، با توجه به این که شکاف‌هایی در دست ایجاد می‌شوند، ممکن است مدت زمان بهبود محل جراحی 2 هفته به طول انجامد؛ اما اگر تصمیم به استفاده از روش سوزنی داشته باشید، احتمالاً پس از اتمام عمل مجاز به ترک بیمارستان یا مطب خواهید بود.

پاراکلینیک‌های مرتبط با بیماری دوپویترن

پزشک شما راجع به سلامت کلی، تاریخچه پزشکی و علائمی که شاهد آن‌ها هستید با شما صحبت خواهد کرد. از آن‌جایی که این بیماری می‌تواند ارثی نیز باشد، ممکن است پزشک از شما راجع‌ به دیگر اعضای خانواده‌تان سوال بپرسد. پس از این مراحل، پزشک به دقت به بررسی دست و انگشتان شما پرداخته و آزمون‌ها و سنجش‌های مختلفی را بر روی آن‌ها انجام می‌دهد.

مراقبت‌های قبل از عمل، فرآیند عمل و مراقبت‌های بعد از عمل بیماری دوپویترن

لازم به ذکر است که این بیماری هنوز درمان قطعی نداشته و این راه‌حل‌ها تنها برای کاهش نرخ پیشروی آن و بازگشت دست به حالت اولیه می‌باشند. البته، ناگفته نماند که این بیماری اصولاً خطرناک نیست.

روش‌های مقابله با بیماری دوپویترن عبارتند از: تزریق استروئید، تزریق آنزیم، طب سوزنی و جراحی.

از آنجایی که درمان‌های اولیه موجود برای این اختلال عموماً در دسته درمان‌های سرپایی قرار می‌گیرند، در اینجا به گزینه آخر یعنی جراحی خواهیم پرداخت.

قبل از عمل

ممکن است لازم باشد که ساعاتی پیش از عمل، از خوردن و آشامیدن اجتناب ورزید.

باید تمامی داروها و مکمل‌های مصرفی خود را با پزشک در میان بگذارید، زیرا ممکن است لازم باشد که از استفاده از برخی از این داروها نیز اجتناب کنید. از جمله چنین داروهایی می‌توان به داروهای رقیق کننده خون همچون آسپیرین اشاره کرد که ممکن است لازم باشد از استفاده از آن اجتناب ورزید.

فرآیند عمل

برای مقابله با بیماری دوپویترن، دو نوع عمل جراحی وجود دارد که به آن‌ها فاشیوتومی گفته می‌شود.

در گونه نخست، جراح، شکافی را در کف دستان شما ایجاد کرده و آن رشته از بافت دست که کلفت شده است را می‌شکافد. حال درست است که این رشته از دست خارج نشده است، اما ایجاد شکاف در آن منجر به بهبود وضعیت و افزایش توانایی استفاده از انگشت موردنظر می‌شود.

در گونه دوم، جراح، شکافی ایجاد کرده و سپس سعی می‌کند تا بیشترین مقدار بافت و رشته‌های ناسالم را از دست خارج سازد تا انگشتان بیمار به حالت عادی بازگردند. شکاف اولیه این عمل را می‌توان به اشکال مختلفی ایجاد کرد، اما معمولاً این شکاف با یک الگوی زیگ‌زاگ و در طول خلل و فرج طبیعی دست ایجاد می‌شود. این گونه از فاشیوتومی، از گونه نخست سنگین‌تر بوده و برای بهبود نیاز به مراقبت بیشتری دارد.

مدت زمان عمل جراحی بیماری دوپویترن بسته به شدت بیماری متغیر خواهد بود؛ همچنین ممکن است این عمل در حالت بیهوشی کامل یا بی‌حسی موضعی انجام شود. در گونه نخست فاشیوتومی، از بی‌حسی موضعی استفاده می‌شود.

بعد از عمل

پس از عمل به موارد زیر توجه داشته باشید:

• بالا نگهداشتن دست در ارتفاعی بالاتر از قلب و حرکت دادن انگشتان به منظور کاهش التهاب
• انجام فیزیوتراپی
• استفاده از بریسینگ (آتل) دست

نکات مهم در مورد عمل

ریسک‌های احتمالی عمل بیماری دوپویترن عبارتند از:

• عفونت
• آسیب به عصب‌ها و/یا رگ‌های خونی
• باقی ماندن جای جراحی
• بی‌حسی موقت
• از دست دادن یک انگشت

جراحی دوپویترن برای چه کسانی توصیه می‌شود؟

برای کسانی که مشکلات زیر را دارند:

• بیماری دوپویترن
• سندرم کمپارتمان

مدت زمان بستری

در صورتی که مشکل ویژه‌ای رخ ندهد، احتمالاً 3 روز پس از جراحی در بیمارستان بستری خواهید بود.