سوالات متداول

خیر، اما تشخیص به موقع می‌تواند آن را کنترل کرده و احتمال نابینایی را کاهش دهد.

علائم گلوکوم بسته به نوع آن متفاوت خواهند بود.  گلوکوم زاویه باز به آرامی و بدون درد پیشرفت کرده و بدون دانش شما بینایی شما را مورد آسیب قرار می‌دهد. ممکن است اولین نشانه‌های گلوکوم زمانی نمایان شوند که مقداری از بینایی خود را از دست داده باشید. در گلوکوم مزمن زاویه بسته، شما دچار تاری دید، مشاهده هاله نور یا حلقه‌های رنگی به دور لامپ‌ها و درد و سرخی چشم خواهید شد.

در صورتی که گلوکوم در مراحل اولیه خود مورد تشخیص قرار گیرد، می‌توان آن را کنترل کرد و از تضعیف بیشتر بینایی به مقدار قابل توجهی جلوگیری کرد. در صورت عدم رسیدگی، بینایی از اطراف شروع به تضعیف کرده و این ضعف به قسمت میانی می‌رسد و در نهایت امکان نابینایی وجود دارد.

در تعداد قلیلی از مبتلایان (20 تا 30 درصد)، پس از گذشت ماه‌ها یا سال‌ها، قسمت پشتی کپسول عدسی که در طول جراحی جدا نشده است، مات شده و دوباره منجر به تاری دید می‌شود.این کاتاراکت ثانویه را می‌توان توسط یک عمل جراحی خفیف‌تر برطرف کرد؛ این عمل جراحی که 15 دقیقه به طول می‌انجامد، دید بیمار را دوباره شفاف می‌کند.

این روزها به ندرت پیش می‌آید که پس از جراحی کاتاراکت، فرد به استفاده از عینک‌های کلفت و سنگین نیاز داشته باشد. اکثر عمل‌های مدرن کاتاراکت، شامل جایگزینی عدسی چشم با یک عدسی داخل‌چشمی می‌شوند. اتفاقاً تعدادی عدسی وجود دارند (مثل عدسی‌های درجه‌یک چند کانونه) که می‌توانند شما را از عینک مطالعه بی‌نیاز کنند. پیش از عمل جراحی، از جراح خود بپرسید که چگونه می‌توانید استفاده از عینک را به حداقل برسانید.

کاتاراکت خفیف معمولاً منجر به وقوع مشکلات کمی در بینایی شده و حتی ممکن است هیچ مشکلی برای بینایی ایجاد نکند. احتمالاً پزشک شما کاتاراکت شما را زیرنظر دارد تا ببیند که آیا وضعیت آن بدتر می‌شود یا خیر؛ او در صورت تاثیر این بیماری بر بینایی یا زندگی شما، عمل جراحی کاتاراکت را برایتان تجویز خواهد کرد.

پاسخ این سوال به مکان ترک­‌های پوستی شما بستگی دارد، اما عموماً می‎­توان پاسخ مثبت ارائه کرد؛ آبدومینوپلاستی کامل بیشتر پوست موجود در قسمت پایینی شکم را جدا خواهد کرد و هر ترک پوستی موجود در آن ناحیه نیز با پوست موجود جدا خواهد شد. ترک­‌هایی که خارج از این ناحیه قرار داشته باشند، تحت تاثیر آبدومینوپلاستی قرار نخواهند گرفت.

پاسخ به این سوال نه تنها مثبت است، بلکه می­توان گفت که ادغام آبدومینوپلاستی با لیفت یا آگمنشن سینه امری بسیار رایج است.

بله؛ تا زمانی که وزن شما در طول زمان از ثبات برخوردار باشد، نیاز به انجام دوباره آبدومینوپلاستی وجود نخواهد داشت. البته که با گذر زمان، پوست شما پیرتر خواهد شد، اما هیچگاه به آن مقدار از آویزانی که پیش از جراحی تجربه می­کردید باز نخواهد گشت.

در گذشته آبدومینوپلاستی جزو جراحی­های دردناک به حساب می­آمد، خصوصاً زمانی که احتیاج به بازسازی عضلات وجود داشت. در طی چند سال اخیر، ابداع روش­های جدید برای کنترل درد این موضوع را عوض کرده­ است. به عنوان مثال، دستگاهی طراحی شده است که از طریق یک لوله، نوعی بی­حس کننده موضعی را به محل جراحی تزریق می­کند؛ همچنین اخیراً نوعی بی­حس کننده موضعی طراحی شده است که می­تواند درد را تا 3 روز پس از استفاده، کنترل کند.

بله.آپاندیسیت شایع‌ترین علت جراحی اورژانسی در حاملگی است. علائم شایع آن انقباضات رحمی و درد شکم است. این بیماری خطر جانی برای مادر ندارد. اگر در سه ماهه اول و دوم بارداری هستید، ممکن است به جنین شما آسیب برسد. انتخاب روش جراحی باز یا لاپاروسکوپیک بر عهده پزشک است ولی فرق چندانی در نتیجه نخواهد داشت.

بله، اما تصمیم نهایی با پزشک شما است. در صورتی که آپاندیس پاره نشده باشد، یک دوره آنتی‌بیوتیک تجویز می‌شود و در بیشتر موارد علائم رفع می‌شود. اما احتمال عود آپاندیسیت وجود دارد. به همین دلیل جراحی آپاندکتومی در بیشتر بیماران بهترین اقدام درمانی است.

در صورتی که التهاب آپاندیس طول بکشد، ممکن است منجر به پارگی و آزاد شدن ترشحات عفونی به درون حفره شکم شود. این اتفاق برای شما خطر جانی دارد. گاهی علت آپاندیسیت، سرطان نهفته در آن است که علائم را تقلید می‌کند. به جز جراحی و خارج کردن آپاندیس راهی برای تشخیص سرطان وجود ندارد.

در اکثر موارد، استفاده از آتل برای راحتی شما تجویز می‌شود. هرچند، مواردی وجود دارند که در آن‌ها، لازم است که از آتل استفاده کنید. لطفاً راجع به این موضوع با پزشک خود صحبت کنید.

اگر اجتناب از کاری به خصوص جزو ملزومات بهبود شما باشد، این موارد توسط پزشک به شما گفته خواهد شد. به طور کلی از کارهایی که باعث ایجاد درد در شانه‌تان می‌شوند، اجتناب ورزید.

این درد معمولاً در هنگام خواب بدتر خواهد بود و خوابیدن را دشوار خواهد کرد. استفاده از داروهای تجویز شده می‌تواند به کاهش درد کمک کرده و خوابیدن را آسان‌تر کند.

در صورتی که از مسکن‌های قوی (Narcotic) استفاده می‌کنید، از رانندگی اجتناب ورزید. پیشنهاد می‌شود که در صورت قرار داشتن دست در آتل، رانندگی نکنید. پس از در آوردن آتل و در صورت بازگشت دوباره توان دست، می‌توانید به رانندگی بپردازید.

پس از 48 ساعت، می‌توانید پانسمان خود را باز کرده و دوش بگیرید. می‌توانید شانه خود را خیس کنید، اما تا 14 روز پس از جراحی، مجاز به فرو رفتن در آب نیستید.

عفونت پس از جراحی پدیده رایجی نیست، اما در صورتی که نشانه‌های عفونت را در خود مشاهده کردید، با دفتر جراح خود تماس بگیرید. نشانه‌های عفونت عبارتند از: تب و لرز، قرمزی پوست اطراف محل جراحی و گسترش این قرمزی، افزایش درد به صورت ناگهانی.

سر خوردن پس از عمل پدیده‌ای رایج است. اگر حس کردید که در حال افتادن هستید، مشکلی ندارد که مقداری فشار بر پای عمل شده خود وارد کنید تا سقوط نکنید. در صورتی که سقوط کردید، دردی را تجربه خواهید کرد، اما لازم نیست که نگرانی خاصی داشته باشید. در جلسه بعدی که با پزشک یا متخصص توانبخشی خود داشتید، این موضوع را بیان کرده و از توصیه‌های ایشان پیروی کنید.

در صورتی که از مسکن‌های قدرتمند (Narcotic) استفاده می‌کنید، رانندگی نکنید. در غیر این صورت اگر جراحی بر روی مفصل چپ شما انجام شده و اتوموبیل شما دارای دنده اتوماتیک است، حدود 1 هفته پس از جراحی می‌توانید به رانندگی ادامه دهید.

اگر جراحی بر روی مفصل راست شما انجام شده یا اتوموبیل شما دنده‌ای است، تنها زمانی می‌توانید به رانندگی بپردازید که نیازی به عصا نداشته و کنترل خوبی بر عضلات خود داشته باشید. این اتفاق معمولاً 3 تا 4 هفته پس از جراحی رخ می‌دهد.

نمی‌توانید تا 2 هفته لگن خود را به آب وارد کنید.

معمولاً سه روز پس از جراحی مجاز به دوش گرفتن خواهید بود.

معمولاً پس از گذشت 4 تا 6 هفته می‌­توانید به فعالیت­‌های جنسی بپردازید، مگر این که جراح شما نظر متفاوتی داشته باشد.

خیر. ما در تمامی نقاط بدن خود ذخایری از چربی داریم؛ هرچند، چربی مورد استفاده بدن (در جریان کاهش وزن) تنها از نقاط بخصوصی از بدن برداشته می­‌شود. این چربی برای آقایان ابتدا از کبد و سپس از ناحیه شکم برداشته خواهد شد. بنابراین احتمال این که کاهش وزن بر چربی تزریق شده تاثیری داشته باشد بسیار کم است.

در اکثر موارد، اگر از دستورالعمل‌­های ارائه شده پس از عمل جراحی پیروی به عمل آید، نتایج این عمل جراحی به صورت مادام العمر خواهند بود. در صورتی که هدف از انجام این عمل جراحی، افزایش طول آلت تناسلی بوده باشد پیروی از دستورالعمل­‌ها می­تواند به بهتر شدن نتایج نیز کمک کند.

در صورتی که عمل جراحی به منظور افزایش قطر آلت انجام شده باشد، باید انتظار این را داشته باشید که قطر آلت شما به اندازه 60% قطری برسد که بلافاصله پس از عمل مشاهده می­‌کنید.

فردی که عمل جراحی پروتز چانه انجام داده باشد، هیچگاه مجبور به جایگزینی آن نخواهد شد. پروتز چانه بر خلاف پروتز سینه، یک قطعه جامد بوده و حاوی مایعات نمی­‌باشد؛ بنابراین اکثر افراد می‌­توانند از پروتز چانه خود به صورت مادام­‌العمر بهره­‌مند شوند.

اکثر افراد از پروتز چانه خود رضایت کامل داشته و هیچگاه آن را خارج نمی­‌کنند. اما برخی از افراد به این نتیجه می‌­رسند که اصولاً احتیاجی به این پروتز نداشته‌­اند و حال می­خواهند آن را خارج کنند. این افراد می‌توانند با انجام یک عمل ساده و کم­‌دردسر، پروتز چانه خود را خارج سازند.

پس از این که دوره بهبود به پایان رسید، پروتز در جای خود ثابت خواهد ماند. اما گاهی در هفته‌­های نخست پس از جراحی و پیش از این که چانه کاملاً بهبود یابد، ممکن است پروتز در درون چانه جابجا شود. این امری بسیار نادر است، اما در صورت وقوع، لازم است که فرد باز هم به تحت عمل قرار گیرد تا پروتز به جای پیشین خود بازگردانده شود.

عمل جراحی چانه یکی از عمل­‌های بسیار رایج است. افرادی که چانه‌­های زیبایی دارند، از بدو تولد اینگونه بوده‌­اند، اما افرادی که از ظاهر چانه خود راضی نیستند، می‌­توانند با انجام این عمل جراحی به ظاهر دلخواه خود دست پیدا کنند. درست است که در عمل­‌هایی مثل عمل پروتز سینه، ممکن است عمل به حدی شدید باشد که دیگران متوجه آن شوند، اما این موضوع راجع­به آگمنتیشن چانه صدق نمی­کند. نتایج عمل آگمنتیشن چانه بسیار خفیف اما چشمگیر هستند.

عمل آگمنتیشن گونه می‌­تواند به گونه‌­های شما حالت داده و آن­ها را پرحجم‌­تر کند. با بالا رفتن سن، گونه‌­ها حجم خود را از دست داده و حالت افتاده پیدا می­‌کنند. عمل آگمنتیشن گونه حجم گونه‌­ها را به آن­ها بازگردانده و به ظاهر آن­ها را جوانتر می­‌کند.

عمل جراحی آگمنتیشن گونه منجر به باقی ماندن اثر زخم خواهد شد؛ اما از آنجایی که برش‌­های ایجاد شده در درون دهان قرار دارند، این آثار زخم قابل مشاهده نخواهند بود.

در صورتی که خواهان نتایج ماندگارتری هستید پروتز گونه گزینه بهتری برای شما خواهد بود. تزریق درمافیلر به طور موقتی گونه­‌های شما را پرتر و جوان­تر می­‌کند. در صورتی که تصمیم به تزریق درمافیلر داشته باشید، باید به طور مداوم آن را تزریق کنید تا نتایج آن به طور مداوم قابل مشاهده باشند، اما پروتزهای گونه دائمی هستند.

بله، اما بر خلاف نتایج حاصل از عمل جراحی، نتایج حاصل از این روش‌­ها ماندگاری کمی دارند. به عنوان مثال نوعی محصول آرایشی و بهداشتی وجود دارد که لب­ها را تحریک کرده و از این طریق آن­ها را موقتاً متورم و بزرگ می­‌کند. همچنین می­‌توان از پمپ­‌های مکشی بر روی لب­‌ها استفاده کرد تا جریان خون آن­ها افزایش یافته و لب‌­ها بزرگ­تر شوند.

این عمل جراحی به خودی­خود دردناک نیست، زیرا پیش از عمل جراحی بی­حس­‌کننده­های قدرتمندی به ناحیه لب تزریق خواهند شد. البته لب‌­های برخی از افراد نسبت به دیگران حساس‌­تر است، بنابراین پاسخ این سوال به خود فرد نیز بستگی دارد.

ماندگاری آثار این عمل جراحی، به روش انجام آن بستگی دارد. به عنوان مثال، در صورتی که از پروتز لب برای بهبود این عضو استفاده شود، نتایج دائمی خواهند بود. بهبود لب با استفاده از درمافیلرهای ساخته شده با هیالورونیک اسید معمولاً 6 تا 12 ماه ماندگاری دارند.

برای انجام آنژیوگرافی باید ماده حاجب به رگ شما تزریق شده و در معرض اشعه ایکس قرار بگیرید. این موارد برای جنین مخصوصا در هفته‌های اولیه مضر است اما ممکن است آنژیوگرافی برای نجات جان شما لازم باشد. در صورت بارداری به پزشک اطلاع دهید و به تصمیم او اعتماد کنید. به یاد داشته باشید که  توصیه می‌شود که مادران شیرده حداقل تا 48-24 ساعت بعد از تزریق ماده حاجب، شیردهی انجام ندهند. در صورتی که اطرفیان شما آنژیوگرافی یا آنژیوپلاستی انجام داده‌اند، حداقل 24 ساعت بعد به دیدن‌شان بروید.

خیر! هر یک از این دو فرآیند در جای خودش کاربرد دارد.  در شرایط غیر اورژانس اگر وضعیت گرفتگی عروق شما هنوز مشخص نیست، ابتدا آنژیوگرافی انجام می‌دهید. در صورت نیاز آنژیوپلاستی صورت می‌گیرد. اما اگر عروق کرونری شما تنگی بسیار شدیدی داشته باشد و یا بیماری زمینه‌ای داشته باشید به جراحی قلب باز نیاز دارید. پزشک در این زمینه با شما مشورت می‌کند. سعی کنید تا جایی که می‌توانید به او اعتماد کنید.

هر عملی در کنار مزایای خود مضراتی هم دارد و در صورتی که منافع بیشتری به چشم بیاید، عمل انجام می‌شود. عوارض خطرناک و تهدیدکننده زندگی آنژیوگرافی نادر هستند. این موارد حساسیت به ماده حاجب، پارگی عروق، خونریزی و تامپوناد ( تجمع حجم زیادی خون در اطراف قلب که پمپاژ قلب را مختل می‌کند) هستند.

در طی فرآیند آنژیوگرافی و آنژیوپلاستی از تزریق ماده حاجب کمک گرفته می‌شود تا با عبور از عروق کرونری، انسداد و گرفتگی‌ها را نشان دهد. دفع بیشتر این ماده از طریق کلیه صورت می‌گیرد. اگر کلیه سالمی دارید، با مصرف فراوان آب مشکلی برای دفعه ماده حاجب نخواهید داشت. در صورتی که بیماری کلیوی دارید، به پزشک اطلاع دهید. او با توجه به حال عمومی و شرایط عمکلرد کلیه شما تصمیم نهایی را می‌گیرد. اگر مبتلا به دیابت هستید و یا داروی متفورمین مصرف می‌کنید، برای نیاز به قطع دارو و یا اقدامات حمایتی دیگر به پزشک اطلاع دهید.

با این که جای برش­ های ایجاد شده برای اتوپلاستی باقی می­ مانند، اما این زخم­ ها معمولاً قابل مشاهده نیستند، زیرا در قسمت پشتی گوش قرار دارند.

ممکن است لازم باشد که ورزش ها و فعالیت­ های سنگین را برای یک تا دو ماه کنار بگذارید تا گوش ­های شما به مقدار کافی بهبود یابند.

ممکن است در گوش­ها حس ضربان و درد داشته باشید که البته می­توان این مشکل را با دارو حل کرد. همچنین وقوع تورم، بی­حسی و قرمزی گوش نیز محتمل است. بخیه ­ها پس از حدود یک هفته باز شده و بخیه ­های تجزیه­ پذیر نیز به طور خودکار تجزیه خواهند شد.

زمانی می­توان اتوپلاستی انجام داد که گوش­های فرد به طور کامل رشد کرده باشند؛ این اتفاق معمولاً در حدود 4 سالگی رخ می­دهد. یکی از مزایای انجام این عمل جراحی در سنین کم، جلوگیری از ناراحتی احساسی و ذهنی است که در صورت به تعویق انداختن عمل، گریبانگیر کودک خواهد شد.

پیوند پوست زمانی انجام می­‌شود که مشکل حاد بوده و با روش­‌های دیگر حل نشود. در این روش، بر خلاف روش‌­های دیگر، فرد عموماً بیهوش می­‌شود و حتی ممکن است نیاز به بستری شدن وجود داشته باشد.

ممکن است پزشک به منظور دستیابی به نتایج بلندمدت و بهبود حداکثری اثر زخم، چندین جلسه مجزا را به درمان لیزری اختصاص دهد. این موضوع خصوصاً برای درمانی که با استفاده از لیزر غیرسایشی (غیرآبلیشنی) انجام شود صدق می‌­کند. در صورت استفاده از این لیزر برای درمان، دوره بهبودی در انتظار شما نخواهد بود؛ اما ممکن است نیاز باشد که چندین بار فرآیند درمانی آن را تکرار کنید.

به لطف پیشرفت­‌های اخیر در عرصه پزشکی، درمان لیزری به سطحی رسیده است که پزشکان از آن به عنوان یکی از راه­‌های رایج رفع اثر زخم استفاده می‌­کنند؛ اما لازم به ذکر است که درمان لیزری نمی‌­تواند اثر زخم را به کلی از بین ببرد. پس از درمان لیزری، باز هم اثری بر روی پوست باقی خواهد ماند، اما این اثر نسبت به اثر زخم اولیه کمرنگ­‌تر و پنهان­‌تر خواهد بود.

درمان­‌های مبتنی بر لیزر و رادیوتراپی برای درمان آثار زخم موجود در اکثر قسمت‌های بدن کارآمد هستند؛ از جمله این قسمت‌ها می‌­توان به پا، دست، صورت، سینه، شکم و ران اشاره کرد. اگر می­‌خواهید بدانید که آیا احتیاج به درمان لیزری دارید یا خیر، با پزشک خود مشورت کنید. او زخم شما را بررسی کرده و گزینه­‌های درمان موجود را پیش‌­روی شما قرار خواهد داد.

بعد از اسپلنکتومی و خارج شدن طحال، سایر ارگان‌های بدن وظایف آن را برعهده می‌گیرند. پس خیلی راحت می‌توانید به زندگی عادی خود بازگردید. تنها خطر ابتلا به عفونت‌های خاصی بالا می‌رود. باید زیر نظر پزشک واکسن‌های لازم را دریافت کنید. گاهی لازم است برای پیشگیری از ابتلا به عفونت‌های شدید آنتی‌بیوتیک مصرف کنید.

مانند هر عمل جراحی دیگری خطراتی مانند عفونت محل عمل، خونریزی و آسیب به ارگان‌های اطراف طحال وجود دارد.

پس از گذشت یک تا دو هفته، شاهد کاهش تورم بوده و برخی از نتایج اولیه این عمل را مشاهده خواهید کرد. اما برای مشاهده نتایج نهایی این عمل، باید 2 تا 4 ماه منتظر بمانید.

نتایج عمل جراحی استخراج چربی گونه مادام­‌العمر خواهند بود. هرچند در صورتی که مقدار زیادی وزن کسب کنید، ممکن است گونه­‌های شما باز هم حال پف‌­کرده به خود بگیرند.

بخیه­ها معمولاً یک هفته تا 10 روز پس از عمل جراحی باز خواهند شد. ممکن است کمی درد تجربه کنید، اما این درد غیرقابل تحمل نخواهد بود. باز کردن بخیه معمولاً بسیار سریع انجام می­‌شود.

استخراج چربی گونه را می­توان تقریباً در هر سنی انجام داد. هرچند، باید به خاطر داشته باشید که بسیاری از افرادی در طول بازه 20 تا 40 سالگی دچار کاهش چربی صورت خواهند شد و در صورتی که چربی گونه این افراد پیش از این استخراج شود، صورت آن­ها بسیار لاغر و ناسالم به نظر خواهد آمد.

عمل اسلیو معده نوعی جراحی است که از قدمت نسبتاً کمی برخوردار بوده و طرفداران زیادی در سرتاسر جهان پیدا کرده است. نخست، این عمل جراحی بخشی از فرآیند بزرگتر دیگری بود، اما با گذشت زمان معلوم شد که این عمل می‌­تواند به کاهش وزن کمک کند. از آنجا بود که جراحی اسلیو معده به عنوان یک جراحی مستقل به بازار ارائه شد و داده‌­ها حاکی از آن هستند که کاهش وزن حاصل از این جراحی، پس از اتمام جراحی نیز ماندگاری خواهد داشت.

مزیت اصلی اسلیو معده این است که در طی این عمل جراحی، احتیاجی به ایجاد اتصال میان معده و روده کوچک وجود ندارد. اسلیو معده نسبت به بایپس معده از مشکلات بلندمدت کمتری برخوردار است. از آنجایی که در این عمل جراحی، معده به روده کوچک متصل نمی­‌شود، ریسک ابتلا به فتق داخلی و زخم­های درونی تقریباً صفر است. این دو مشکل به میزان زیادی در بایپس معده وجود دارند. ضمناً در اسلیو معده، احتمال ابتلا به کمبود مواد مغذی کمتر از بایپس معده است.

این موضوعی است که بحث زیادی بر سر آن درمیان است. به گزارش برخی از مراکز، پس از انجام جراحی اسلیو معده، تعداد دفعات وقوع رفلاکس معده افزایش می­‌یابد. هرچند، برخی از شواهد دیگر حاکی از این هستند که پس از جراحی اسلیو معده، تعداد دفعات وقوع رفلاکس معده دچار کاهش خواهند شد. اما حقیقت هرچه که باشد، می‌­توانید مطمئن باشید که پس از انجام این عمل جراحی، می­‌توانید با استفاده از داروهای ضداسیدی و با ایجاد تغییر در سبک زندگی خود، از وقوع رفلاکس معده جلوگیری کنید.

آسیب‌های ناشی از تفنگ ساچمه‌ای، تنیس، گلف، فوتبال، بوکس و تصادفات رانندگی می‌توانند منجر به انفصال شبکیه شوند.

در ابتدا ممکن است علائمی را تجربه نکنید. پس از گذشت مدتی، یک “پرده” تاریک به آرامی وارد شده و بینایی را از یک سو مختلف می‌کند (مکان این رخداد به این بستگی دارد که شبکیه از چه مکانی جدا شده باشد). زمانی که فرآیند جدا شدن به بخش میانی شبکیه برسد، دید فرد به طور ناگهانی و به شدت تار می‌شود. با گذشت زمان، این پرده دید بیمار را به طور مضاعفی تیره می‌کند، تا زمانی که او تنها قادر به دیدن نورهای شدید خواهد بود.

دانستن علائم آن بهترین راهی است که برای دفاع از خودتان دارید. اگر شاهد علائم این بیماری بودید، بلافاصله به متخصص مراجعه کنید.

خیر، انفصال شبکیه پدیده خیلی رایجی نیست. تنها 6 تا 8 نفر از میان هر 10،000 نفر این پدیده را تجربه می‌کنند. انفصال شبکیه می‌تواند در هر سنی رخ دهد، اما در حدود سن 40 تا 65 سالگی و بعد از آن محتمل‌تر است. مردان بیشتر از زنان در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند.

تقریباً هر فردی که یک، چند یا همه دندان­‌های خود را از دست داده باشد، کاندید خوبی برای انجام این عمل است.

حتماً با پزشک خود راجع­به نیازهای­تان صحبت کنید.

خیر، شما نمی­‌توانید ایمپلنت خود را جدا کنید؛ ایمپلنت­‌ها با صورت محکمی در درون استخوان فک نصب می­‌شوند و شباهت بسیار زیادی به دندان­‌های طبیعی دارند.

ایمپلنت بر خلاف دندان در معرض مشکلاتی مثل پوسیدگی قرار ندارد؛ هرچند، باید توجه داشته باشید که سلامت لثه­ عاملی موثر در ماندگاری ایمپلنت­ است. در صورتی که تمایل به ماندگاری ایمپلنت خود دارید، لازم است که به طور مداوم در منزل به فکر بهداشت دهان و دندان خود باشید و هرازچندگاهی نیز برای پاکسازی و چکاپ دهان و دندان خود به دندانپزشک مراجعه کنید.

پاسخ این پرسش با توجه به وضعیت سلامت و عادات هر فرد متغیر خواهد بود. در صورتی که بیمار فردی با وضعیت سلامت مطلوب بوده و از بهداشت دهانی مناسبی برخوردار باشد، احتمال موفقیت ایمپلنت دندان بالا خواهد بود؛ آمار موفقیت ایمپلنت برای چنین افرادی بیش از 90-95 درصد است.

بازسازی بدن برای افرادی که از مشکلات جدی همچون دیابت، مشکلات قلبی یا بیماری­های ریوی رنج می‌­برند مناسب نیست. افرادی که اضافه وزن دارند، باید پیش از انجام این فرآیند وزن خود را کاهش دهند. همچنین بانوانی که قصد دارند بازهم باردار شوند، باید پس از اتمام دوره­‌های آتی بارداری به انجام این فرآیند بپردازند.

پاسخ این سوال منفی است – تنها پیش نیاز انجام این فرآیند این است که فرد از لحاظ سلامت از وضعیت خوبی برخوردار باشد.

به طور کلی، بانوان 3 هفته پس از زایمان به وزن عادی خود بازگشته و سینه­‌های آن‌­ها 3 هفته پس از پایان شیردهی به حالت عادی باز خواهند گشت. بهتر است فرد پس از گذشت 5 ماه از بارداری به انجام این فرآیند بپردازد.

در حین عمل جراحی، پزشک جراح بالون شما را با مایعی آبی رنگ پر خواهد کرد. حال اگر بالون شما در حال کوچک شدن باشد، به راحتی این موضوع را خواهید دانست، زیرا ادرار شما رنگی خواهدشد. در صورتی که این پدیده را مشاهده کردید، باید آن را بلافاصله با کلینیک در میان بگذارید تا در طی 48 ساعت بالون از بدن شما خارج شود.

لطفاً دقت داشته باشید که درمان از طریق بالون، نوعی درمان است که خود زیرشاخه حوزه دیگری در پزشکی می باشد؛ حال با این که احتمال وقوع مشکلات بسیار کم است، اما پیشنهاد می­شود که به دنبال سفرهای خارجی نباشید؛ زیرا در صورت بروز مشکل برای بالون شما، ممکن است نتوانید فردی که تخصص کافی در این زمینه داشته باشد را پیدا کنید.

لازم است این را بدانید که این عمل جراحی در واقع ابزاری است برای کاهش وزن و زمانی بهترین عملکرد خود را خواهد داشت که با برنامه‌­ای از جانب پزشک شما دنبال ادغام شود. میزان وزنی که از دست می‌رود، از یک مورد به مورد دیگر متغیر است، اما به طور کلی می­‌توان گفت که افراد به میزان 10 تا 20% از کل وزن بدن خود را از دست خواهند داد.

باند معده به صورتی ساخته شده است که ماندگاری مادام­العمر داشته باشد و زمانی که باندی را در بدن فرد قرار می­‌دهیم، انتظار این را داریم که دیگر احتیاجی به خارج ساختن آن از بدن فرد وجود نخواهد داشت. البته مشکلاتی وجود دارند که ممکن است پس از انجام این عمل بروز کنند و در صورت بروز این مشکلات، ممکن است لازم باشد که باند معده از بدن فرد خارج شود.

خیر، این باند از سیلیکون جامد ساخته شده است. بنابراین زمانی که از گیت­‌های فرودگاه عبور کنید، آژیر گیت­‌ها به صدا در نخواهد آمد.

این باند از سیلیکون جامد ساخته شده و شامل سه بخش می­شود: باندی که به دور معده بسته می­‌شود، قسمتی که باند از طریق آن تنظیم می‌­شود و بخشی که دو بخش مذکور را به یکدیگر متصل می­‌کند. پروتزهای سیلیکونی در حوزه­ه‌ای مختلف پزشکی مورد استفاده قرار گرفته­‌اند و هیچ مدرکی مبنی بر خطرناک بودن آن­ها برای بدن وجود ندارد. همچنین از آنجایی که این باند از سیلیکون جامد ساخته شده است، خطر نشت مایع برای آن وجود ندارد.

پیش از انجام این عمل، باید بدانید که بایپس معده یک جراحی سنگین بوده و خطرهای خود را دارد. رایج­ترین خطرهای انجام این عمل جراحی عبارتند از ابتلا به کمبود ویتامین­ها و مواد معدنی، به کم­آبی، به سنگ کلیه، به سنگ کیسه صفرا و کاهش قند خون. البته خطرات عدیده دیگری نیز وجود دارند که بهتر است راجع­به آن­ها با پزشک خود صحبت کنید.

جراحی بایپس معده چندین جایگزین دیگر دارد که شامل جراحی و راه­حل­های غیر از جراحی می­شوند. از جمله راه­حل­هایی که شامل جراحی نمی­شوند می­توان به کنترل رژیم غذایی، ورزش و تغییر شیوه زندگی اشاره کرد.

پس از انجام این عمل، ممکن است از شما خواسته شود که 1 تا 2 روز از خوردن اجتناب ورزید تا زودتر بهبود یابید. در 12 هفته آتی، لازم است که از رژیمی بسیار دقیق پیروی کنید؛ این رژیم با مایعات آغاز شده و پس از گذشت مدتی به شما اجازه مصرف غذاهای عادی را می­دهد. این جراحی نه تنها به شما در کاهش وزن کمک خواهد کرد، بلکه مشکلات دیگری که مربوط به چاقی می­باشند را نیز حال خواهد کرد؛ از جمله این مشکلات می­توان به دیابت نوع 2، فشار خون بالا، کلسترل بالا و ایست تنس اشاره کرد.

پس از خوابیدن تورم قادر به مشاهده نتایج جراحی خواهید بود، اما این امر چند روزی به طول خواهد انجامید.

خیر، جراحی بلفاروپلاستی برای از بین بردن چروک‌­های گوشه خارجی چشم و درمان افتادگی ابرو طراحی نشده است. البته جراحی­‌های دیگری برای از بین بردن چروک­‌های چشمی وجود دارند که از جمله آن­ها می­‌توان به جراحی لیزری و درمان­‌های مبتنی بر نور شدت‌­یافته پالسی اشاره کرد.

پوست پف کرده و شل دور چشم معمولاً با افزایش سن نمایان می­‌شود، اما برخی از افراد جوان از لحاظ ژنتیکی در معرض این مشکل قرار دارند، بنابراین می‌­توان گفت که هیچ سن به خصوصی برای انجام بلفاروپلاستی وجود ندارد.

همانند هر گونه عمل جراحی دیگر، این عمل جراحی نیز مقداری جای زخم به جای می­‌گذارد. هرچند، این جای زخم بسیار کوچک بوده و پس از چند ماه بهبود، تقریباً قابل مشاهده نخواهد بود.

در صورتی که حس می‌­کنید که ارتفاع یا سایز پیشانی شما بیش از حد بوده و با دیگر اعضای صورت شما تناسب ندارد، این عمل جراحی می­‌تواند برای شما مناسب باشد. البته باید انتظاراتی واقع گرایانه داشته باشید و از ریسک‌­ها و عوارض این عمل نیز آگاه باشید.

پیش از هرچیز باید بگوییم که نتایج حاصل از این عمل، کاملاً طبیعی هستند. هدف از انجام این عمل جراحی، دستیابی به صورتی زیبا است که دارای ابعاد متناسبی باشد؛ به عبارت دیگر، هدف از انجام این عمل، دستیابی به صورتی است که طبیعی بوده و از حالت عادی خود خارج نباشد.

برش­‌های ایجاد شده در طی این جراحی در خط طبیعی رویش مو ایجاد می‌­شوند تا بتوان آن‌­ها را پنهان ساخت. این برش‌­ها در 7 تا 10 روز نخست بهبود یافته و در طی 6 تا 12 ماه آتی به طور مداوم کمرنگ‌­تر و پوشید‌‌ه‌­تر می‌شوند. تعداد برش­‌ها و بزرگی هرکدام، به پیچیدگی عمل بستگی دارد.

معمولاً بیماران بلافاصله پس از پر کردن دندان خود متوجه خواهند شد که حس حساسیت بیشتری به ناحیه پرشده دارند. در اکثر موارد درد قابل‌­توجهی حس نخواهد شد و درد موجود خفیف و موقتی خواهد بود؛ لازم به ذکر است که می‌­توان با اجتناب از موارد تحریک کننده­ مانند خوراکی­‌های بسیار سرد یا بسیار داغ، درد مذکور را کنترل کرد.

با این که آلیاژ جیوه در دهه­‌های گذشته طرفدارهای زیادی داشت، اما حال دیگر به مقدار زیادی کنار گذاشته شده است؛ دلیل اجتناب از جیوه در پر کردن دندان، نگرانی­‌هایی است که نسبت به وجود جیوه در بدن و تاثیرات آن بر بدن وجود دارد. در صورتی که گزینه استفاده از آلیاژ جیوه توسط پزشک به شما داده شود، این تصمیم شما خواهد بود که این پیشنهاد را قبول کنید یا خیر. هرچند، بهتر است به دنبال یک گزینه مدرن­‌تر برای این کار باشید، حتی اگر مجبور باشید کمی بیشتر هزینه کنید.

با پیشرفت صنعت دندانپزشکی، به طور روزافزونی شاهد ظهور مواد پرکننده جدیدی هستیم. امروزه افراد گزینه‌­های زیادی را پیش روی خود پیدا خواهند کرد. برخی از این گزینه­‌ها بسیار رایج بوده و برخی دیگر کمی نادر و گران قیمت هستند؛ حتی تعدادی ماده وجود دارند که استفاده از آن­ها در این زمینه بحث­‌برانگیز شده است. از جمله مواد مورد استفاده برای پر کردن دندان می‌­توان به طلا، آلیاژ نقره، کامپوزیت، سرامیک و شیشه اشاره کرد.

پاسخ این سوال، به نوع عمل جراحی انجام شده و بدن فرد بستگی دارد. برخی از بیماران عکس‌­العمل بهتری نسبت به عمل جراحی نشان می‌­دهند، اما به طور کل می­توان گفت که فرد یک هفته یا ده روز پس از عمل جراحی، قادر به کار کردن خواهد بود. پزشک جراح شما راجع­به این موضوع با شما صحبت خواهد کرد و به طور دقیق­‌تری به شما خواهد گفت که پس از گذشت چه زمانی قادر به کارکردن می‌­باشید.

معمولاً چنین نیست؛ همچنین احتمالاً پروتزهایی مورد استفاده قرار گیرند که به طور کلی شامل هیچ مایعی نبوده و بنابراین خطر نشت کردن ندارند. لازم است که راجع­به این موضوع با جراح خود صحبت کنید.

بله، اما به احتمال زیاد قابل رویت نخواهد بود. جراح سعی خواهد کرد تا کمترین میزان برش ممکن را بر روی بدن شما ایجاد کرده و برش‌­های ایجاد شده را نیز در پستی و بلندی­‌های طبیعی پوست شما پنهان کند. اثر این زخم­‌ها به مرور زمان کاهش خواهد یافت و پس از مدتی قابل رویت نخواهد بود.

در طول فرآیند جراحی، تیم هوش­بری اطمینان حاصل خواهند کرد که شما در حالتی راحت قرار داشته و دردی را حس نمی­‌کنید. شما در تمام لحظات این فرآیند در بیهوشی به سر خواهید برد. پیش از عمل جراحی، با شما راجع‌­به موضوع بیهوشی صحبت خواهد شد. پس از عمل جراحی، تمامی دردها از طریق داروهای مسکن کنترل شده و پس از چند روز به کلی از بین خواهند رفت.

بله، اما این اثرها در درون چین و چروک‌­های پا قرار داشته و بنابراین قابل مشاهده نخواهند نبود.

پس از گذشت 8 هفته، می­‌توانید به هرگونه ورزشی که تمایل دارید بپردازید.

بله، از جمله این موارد می­‌توان به لیپوساکشن، لیفت ران و حذف سلولیت اشاره کرد.

بله، پارگی پروتز در هنگام انجام ماموگرافی امری محتمل است. این پدیده زمانی رخ می­دهد که فشار وارده بر سینه منجر به سستی پروتز شود. هرچه زمان بیشتری از کاشت پروتز سینه گذشته باشد، احتمال پارگی آن بیشتر خواهد بود. اما لازم نیست از ماموگرافی اجتناب کنید؛ تنها کافیست به متخصص مربوطه اطلاع دهید که کاشت پروتز انجام داده­اید تا او با مراقبت بیشتری به انجام ماموگرافی بپردازد.

این پدیده­ای بسیار نادر است. محلول نمکین موجوددر پروتزهای آب­‌نمکی استریل بوده و جراحان از ترفندی پاکیزه برای پر کردن آن­ها بهره می‌­برند. همگی این موارد به جلوگیری از رشد قارچ در پروتزها کمک می­‌کنند. در گذشته که پر کردن پروتزها با ترفندی دیگر انجام می‌شد، احتمال رشد قارچ بیشتر بود. در گذشته، محلول نمکین هنگام تزریق به پروتز در معرض هوا قرار می­‌گرفت و احتمال آلوده شدن آن وجود داشت، اما حال محلول نمکین مستقیماً از مخزن خود به درون پروتز تزریق می‌­شود.

انستیتوی پزشکی تخمین زده است که پروتزهای سینه به طور میانگین دوامی 16 ساله خواهند داشت.

بله؛ احتمال وقوع پدیده کپسول فشارنده که در نتیجه ایجاد بافت­های ترمیمی در اطراف پروتز به وجود می­آید، هم برای پروتزهای آب­نمکی و هم برای پروتزهای سیلیکونی وجود دارد.

این جراحی لاغری عوارض خطرناک نادری دارد که در کمتر از 1% افراد رخ می‌دهد. پس از پلیسه معده جذب مواد مغذی به هیچ عنوان تغییری نمی‌کند، پس شما کمبودی پیدا نمی‌کنید. ممکن است به علت کوچک شدن معده پس از صرف غذا دچار نفخ شوید که با رعایت رژیم غذایی و نکات تغذیه بهتر می‌شود. در نظر داشته باشید که این جراحی قابل برگشت است. پس با دقت جراح ماهری انتخاب کنید و دیگر جای نگرانی وجود ندارد.

هر دو از انواع جراحی‌های لاغری هستند. با این تفاوت که در اسلیو حجم زیادی از معده برداشته می‌شود. اما در پلیسه معدع، با چند بار تا زدن، معده کوچک می‌شود و قابل برگشت است. بهتر است با مشورت با پزشک موردنظر بر اساس شرایط خود بهترین جراحی لاغری را انتخاب کنید.

هم بله و هم خیر. همه چیز به شما بستگی دارد. اگر از آن دسته افراد هستید که به سختی برای خوردن مقاومت می‌کنید، برای انجام جراحی بیشتر فکر کنید. در صورت رعایت رژیم غذایی و فعالیت بدنی منظم، اثر جراحی ماندگار خواهد بود.

بله! ابرو، ابرو است دیگر. محدودیت جنسیتی وجود ندارد. از آن‌جا که ابرو یکی از اعضای مهم صورت آقایان به شمار می‌رود، به آن‌ها توصیه می‌کنیم. آقایان هم ممکن است به علت مشکلات مادرزادی و یا تصادف و سوختگی ابروی خود را از دست بدهند.

اگرچه در ابتدا بعد از گذشت چند هفته همه موهای ابرو می‌ریزند و حدود 3 ماه بعد از پیوند به مرور از ریشه جوانه می‌زنند. به صورت کلی تمام موهای پیوند شده دوباره رشد نمی‌کنند و ممکن است برای تراکم بیشتر نیاز به ترمیم پیوند داشته باشید.

پاسخ به این سوال بسیار سلیقه‌ای و شخصی است. شما با کمک هاشور می‌توانید هر مدل ابرویی که می‌خواهید را طرح بزنیند. اما علی‌رغم این که کاشت ابرو در طراحی محدودیت دارد، به علت ظاهر طبیعی طرفداران بسیاری دارد. هاشور به شما ابرویی یکنواخت و مصنوعی می‌دهد و هر چند وقت یکبار نیاز به ترمیم دارد. حال آن‌که کاشت ابرو فقط تا زمان تکمیل شدن تراکم، نیاز به ترمیم دارد.

دو روش عمده برای پیوند ابروی طبیعی وجود دارد. هر روش با توجه به شرایط پوست و موی شما و انتظاراتی که از نتیجه دارید، کاربرد دارد. پزشک با توجه به این مسائل و پس از مشورت با شما روش مناسب را انتخاب می‌کند. در حال حاضر روش FUE که با کاشت فولیکول‌های مو به صورت تک‌تک همراه است، بیشتر انجام می‌شود.

در برخی از افراد، استخوان فک دچار فرسایش خواهد شد و در صورت نیاز به نصب ایمپلنت، لازم است که این استخوان مقاوم‌سازی شود. زمانی که دندانی از جای خود کشیده شود، خون کمتری به آن ناحیه جاری شده و استخوان فک در آن ناحیه دچار فرسایش می‌­شود. در صورتی که مقدار زیادی از استخوان فک دچار فرسایش شود، استخوان کافی برای حمایت از ایمپلنت وجود نخواهد داشت. بنابراین در این موارد، به پیوند استخوان فک احتیاج خواهید داشت.

ماده­ای که برای پیوند استخوان فک استفاده می‌­شود را می­توان از چندین منبع تهیه کرد. در برخی از موارد، مقدار کمی استخوان از بدن خود شما گرفته خواهد شد. در برخی موارد دیگر، مقداری استخوان از بدن فرد دیگری گرفته خواهد شد. همچنین می­‌توان استخوان مورد نیاز را از بدن حیوانات تهیه کرد که در این صورت، معمولاً از استخوان گاو استفاده خواهد شد. گاهی نیز از استخوان مصنوعی استفاده می­شود که می­توان آن را با مواد مختلفی تولید کرد.

در طول فرآیند پیوند، شما تحت بی­حسی قرار خواهید گرفت و دردی حس نخواهید کرد. پس از اتمام فرآیند، ممکن است در محل موردنظر مقدار کمی درد حس کنید که البته این درد نیز پس از چند روز از بین خواهد رفت. در صورت لزوم، پزشک برای شما مسکن تجویز خواهد کرد.

در صورتی که پزشک شما پیوند استخوان فک را برای شما تجویز کرده باشد، به احتمال زیاد مقدار زیادی از حجم استخوان شما از دست رفته است. این استخوان به خودی خود بهبود نخواهد یافت و در سال­های آتی برای شما دردسرساز خواهد شد. ایمپلنت بر روی استخوان فک نصب می‌­شود، بنابراین در صورتی که مقدار زیادی از حجم استخوان فک شما از دست رفته باشد، انجام پیوند استخوان برای نصب ایمپلنت ضروری خواهد بود.

مقدار این ریسک به روش جراحی مورد استفاده توسط جراح بستگی دارد. در صورتی که جراح شما از روش­های مطمئن­تری استفاده کند، می­توان احتمال این آسیب را به صفر رساند. بنابراین لازم است که راجع به این موضوع با پزشک جراح خود صحبت کنید.

برش ایجاد شده برای انجام این عمل جراحی 3 سانتی متر بوده و در زیر چانه شما ایجاد می­شود (ترجیحاً در یک چاله پوستی). پس از گذشت یک سال، تنها اثر قابل مشاهده، یک خط نازک و سفید خواهد بود.

یکی از قابل­توجه­ترین تفاوت­های آقایان و بانوان، وجود سیب گلو می­باشد؛ سیب گلو همان برآمدگی کوچکی است که در قسمت میانی گلوی آقایان وجود داشته و در گلوی بانوان نیز وجود دارد، اما به راحتی دیده نمی­شود. می­توان بزرگی سیب گلو را با انجام عمل جراحی تراش نای به مقدار زیادی کاهش داد.

با این که داده­های دقیقی در دست نیست، اما متخصصان بر این باورند که درصد موفقیت این عمل­ها بسیار بالا بوده و احتمالاً بیش از 90 درصد از مواردی که این عمل­ها را انجام می­دهند، شاهد موفقیت در عمل خود خواهند بود.

پاسخ به این پرسش نیز بستگی به خود شما دارد. هم پروتزهای آب­‌نمکی و هم پروتزهای سیلیکونی می­توانند نتایج مطلوبی را به شما ارائه دهند و این تنها به مهارت و تجربه پزشک جراح شما بستگی دارد.

این دو گزینه، دو عمل جراحی کاملاً متفاوت هستند. پاسخ این سوال به انتظارات شما بستگی دارد – در صورتی که به طور کلی خواهان کناره­گیری از پروتزهای سینه هستید، می­توانید به سراغ عمل استخراج سینه بروید. افرادی که خواهان کاهش سایز سینه خود هستند، اما نمی­خواهند سایز سینه­شان به میزان طبیعی خود برسد، می­توانند از عمل کاهش سایز پروتز بهره­مند شوند.

خیر. با فناوری حال حاضرِ حوزه پزشکی، ترمیم شکاف لب و سق پیش از تولد ممکن نیست.

حال فناوری به سطحی از رشد رسیده است که در برخی از موارد می­توان با استفاده از تصویربرداری فراصوت (اولتراسون)، وجود شکاف را در چند ماه نخست بارداری تشخیص داد. هرچند،  در اکثر موارد نمی­توان وجود شکاف را تشخیص داد.

خیر. حدود 50 درصد از کودکانی که از این مشکل رنج می­برند، مبتلا به هردو شکاف می‌باشند؛ این در حالی است که 25 درصد از کودکان تنها به شکاف سق مبتلا بوده و 25 دیگر از آن­ها تنها از شکاف لب رنج می‌­برند.

تعداد جراحی­های مورد نیاز از یک به بیمار به بیمار دیگر متغیر خواهد بود. می­توان گفت که برای ترمیم شکاف سق و شکاف لب، حداقل دو جراحی مجزا نیاز است. هرچند، برای ارائه ظاهری طبیعی به لب، انجام چندین عمل جراحی لازم است. همچنین گاهی اوقات لازم است که برای بهبود توانایی صحبت کردن، جراحی­های دیگری نیز انجام گیرند.

درمافیلر به مرور زمان حل شده و در صورتی که به آن رسیدگی نشود، پس از مدتی به کلی از بدن خارج خواهد شد. طول عمر هیالورونیک اسید به فرد موردنظر و عواملی همچون ساختار پوست، شیوه زندگی و سن بستگی خواهد داشت.

اسید هیالورونیک که به پوست تزریق می­شود، تقریباً با اسید هیالورونیک موجود در بدن شباهت داشته و از حیوانات نیز گرفته نشده است (البته لازم است که این موضوع با پزشک مربوطه چک شود تا از صحت آن اطمینان حاصل شود). از آنجایی که منشاً این ماده حیوانی نیست، خطر ابتلا به بیماری­های حیوانی و آلرژی­های ناشی از محصولات حیوانی را نیز با خود به همراه ندارد. البته این ترفند نیز همانند هر ترفند پزشکی دیگری شامل ریسک­هایی می­شود که جراح راجع به آن­ها با شما صحبت خواهد کرد.

بله، در صورت نیاز می­توان ماده­ دیگری را به پوست تزریق کرد که درمافیلر تزریق شده را حل کند.

ما شاهد بهبود روزافزون کارایی درمافیلرها هستیم. هرچند، افرادی که در صورت خود پوست اضافه داشته یا نیاز به لایه­برداری اساسی پوست خود دارند، نمی­توانند از این روش به عنوان تنها راهکار حل مشکلات خود استفاده کنند.

مسئله درد بسیار شخصی بوده و از فردی به فرد دیگر متغیر است. ژل­هایی که به پوست تزریق می­شوند شامل ماده­ای هستند که درد حاصل از این عمل را به حداقل می­رسانند.

اسید هیالورونیک نوعی ژل است که به منظور افزایش حجم و کاهش چین و چروک به درون پوست تزریق می­شود. ماده مذکور در بدن نیز وجود داشته و کاملاً تجزیه پذیر است.

معمولاً برای دو ماه اول نباید از دمبل استفاده کنید. هرچند، از آنجایی که قدرت فیزیکی هر فرد متفاوت است، پیش از استفاده از دمبل با پزشک فیزیوتراپ خود مشورت کنید.

این پدیده‌ای رایج است. احتمالاً یکی از پاهای شما از همان ابتدا به دلیل فرسایش غضروف، کوتاه‌تر از پای دیگرتان بوده است. جراح شما در طی عملیات جراحی، ارتفاع طبیعی لگن شما را به آن بازگردانده است.

به طور معمول، باید تا 6 هفته پس از عمل از شنا کردن و استفاده از وان آب گرم خودداری کنید. هرچند، در صورتی که پس از دو هفته مایعی از محل برش خارج نشود، برخی از جراحان اجازه این اعمال را به بیماران می‌دهند.

پنچ روز پس از عمل جراحی، البته در صورتی که مایعی از محل برش خارج نشود.

تقریباً یک هفته یا تا زمانی که مایعی از محل برش خارج نشود. باید به طور روزانه یک گاز استرلیزه جدید بر روی زخم قرار گیرد.

تحقیقات نشان داده‌اند که بیش از 85 درصد از افرادی که این عمل جراحی را انجام می‌دهند، تا 15-20 سال پس از عمل، مفصلی کاربردی خواهند داشت. هرچند، فشار آمدن به مفصل می‌تواند بر عملکرد و طول عمر آن تاثیر بگذارد.

اگر منزل شما چند طبقه است، فضایی را به همراه یک تخت در طبقه همکف آماده کنید تا پس از بازگشت بتوانید از پله‌ها اجتناب ورزید. مطمئن شوید که منزل عاری از هرگونه موانع خطرناک و به هم‌ریختگی باشد. بهتر است یک دستگیره در فضای حمام وجود داشتنه باشد تا بتوانید از آن برای نگاه داشتن خود استفاده کنید.

پس از به هوش آمدن، احتمالاً یک باند بر روی زانوی شما قرار داشته و یک درن (دستگاه تخلیه ترشحات) نیز به محل جراحی متصل خواهد. ممکن است پای شما در حالت بالا‌آمده و در ارتفاع قرار داشته باشد.

با این که پس از انجام عمل، مقداری درد وجود خواهد داشت، اما این درد نهایتاً تا چهار یا پنچ روز بیشتر دوام نخواهد داشت.

اکثر بیماران تا 2 هفته پس از عمل قادر به انجام فعالیت‌های روزمره همچون غذا خوردن و لباس پوشیدن خواهند بود.

رانندگی کردن از 2 تا 4 هفته پس از انجام عمل جراحی، مجاز نخواهد بود.

خیر، این کار می‌تواند در بلند مدت منجر به ایجاد محدودیت‌های بیشتری برای شما شود. بنابراین از انجام بیش از حد ورزش‌ها خودداری کرده و به میزان تجویز شده بسنده کنید.

پس از انجام این عمل، از انجام ورزش‌های تن‌به‌تن و وزنه‌برداری خودداری کنید.

برخی از افراد پس از انجام این عمل به فیزیوتراپی احتیاج خواهند داشت، اما این موضوع برای همه بیماران صدق نمی­کند. جراح شما به شما خواهد گفت که به فیزیوتراپی احتیاج خواهید داشت یا خیر؛ او راجع­به نقاط مثبت و منفی فیزیوتراپی نیز با شما صحبت خواهد کرد.

پس از انجام جراحی CTS، زمان بخصوصی برای بازگشت به رانندگی کردن وجود ندارد. البته باید به برخی نکات توجه داشته باشید؛ مثلاً تا زمانی که اثر ماده بی­حس کننده از بدن شما خارج نشده است نباید به رانندگی بپردازید. اما در صورتی که از این جهات مشکلی ندارید، می‌­توانید با تشخیص خود به رانندگی بپردازید. زمانی که حس کردید توانایی رانندگی کردن را دارید، ابتدا مسافت کوتاهی را با ماشین طی کنید.

جراحی آخرین گزینه برای افرادی است که در درمان‌های دیگر موفق نبوده یا سندرم تونل کارپال متوسط یا شدید داشته باشند.

بستن دست برای ثابت نگاه داشتن مچ، استفاده از داروهای ضد التهاب و مصرف ویتامین ب6 می‌تواند جراحی را به تعویق اندازد. همچنین بهبود شرایط محل کار و محل زندگی و ورزش می‌توانند اثرات مثبتی داشته باشند. در آخر، تزریق مقدار کمی کنالوگ (نوعی استروئید) به همراه یک بیهوش کننده می‌تواند به کاهش علائم و تشخیص بیماری در موارد دشوار کمک کند.

پس از گذراندن دوره بهبود این عمل، می­‌توانید جراحی دیگری برای تغییر شکل سینه خود انجام دهید. جراح می­‌تواند با استفاده از روش­‌هایی بخصوص، سایز و فرم سینه شما را به حالت دلخواه­تان درآورد.

پروتز، چه سیلیکونی و چه آب­‌نمکی، ابزاری نیست که بتوان به طور مادام­‌العمر روی آن حساب کرد و باید انتظار پاره شدن یا نشت کردن آن را داشت.

• در صورتی که از پروتز آب­‌نمکی استفاده شده باشد، شاهد کاهش سایز تدریجی آن خواهید بود؛ زیرا بدن قادر به جذب آب­‌نمک نشت کرده از پروتز است و درنتیجه پس از مدتی پروتز شما دچار کاهش سایز خواهد شد.
• در صورتی که از پروتز سیلیکونی استفاده کرده باشید، ممکن است تغییر شکل آن توجه شما را جلب کند؛ البته در اکثر اوقات هیچ تغییری مشاهده نخواهد شد و تنها راه تشخیص نشتی در پروتز سیلیکونی، انجام MRI است.

در حال حاضر سه روش بازسازی سینه وجود دارد:

• روش اول، بازسازی پروتزی است که در آن از پروتز برای بازسازی سینه استفاده می‌­شود.
• روش دوم، بازسازی فلپی است که در آن از فلپ برای بازسازی سینه استفاده می‌شود.
• روش سوم، ترکیبی از این دو روش است؛ یعنی هم از بافت بدن و هم از پروتز به طور همزمان استفاده می­‌شود.

بازسازی فوری عبارت است از بازسازی سینه همزمان با انجام ماستکتومی و بازسازی متأخر یعنی انجام عمل بازسازی سینه چندی بعد از ماستکتومی. با انجام بازسازی فوری، تعداد عمل­‌های انجام شده بر روی بدن شما کمتر بوده و احتمال دستیابی به ظاهری زیبا، بیشتر خواهد بود.

سکته قلبی مجدد، گرفتگی مجدد عروق پیوند شده، کاهش قدرت پمپاز قلب، کاهش فشار خون و شوک عروقی، ضربان نامنظم قلب، پریکاردیت (التهاب پرده‌های اطراف قلب)، عفونت زخم،‌ تشکیل لخته.

بله، این فرآیند یک روش جراحی بایپس عروق کرونری بدون نیاز به پمپ قلب-ریه است. این جراحی به صورت کم تهاجمی و با برشی کوچک‌تر از روش کلاسیک انجام می‌شود. طبق نظر پزشک و با توجه به شرایط بالینی شما بهترین روش انتخاب می‌شود.

متاسفانه بله. احتمال بازگشت سرطان حتی بعد از ماستکتومی وجود دارد. زیرا به هیچ عنوان نمی‌توان به صورت قطعی گفت همه بافت پستان خارج شده است. حدود 5 نفر از هر 100 زن که ماستکتومی انجام داده است، با عود سرطان پستان درگیر می‌شود.

این جراحی‌ها معمولا بی‌خطر هستند. ممکن است خونریزی، عفونت، درد پستان و شانه و تورم محل جراحی و دست‌ها (لنف ادم) رخ دهد.

خیر. در گذشته بر این باور بوده‌اند که پس از لامپکتومی احتمال عود سرطان بیشتر است. در حال حاضر تحقیقات نشان داده‌اند که ماستکتومی و لامپکتومی همراه با رادیوتراپی به یک میزان از عود سرطان جلوگیری می‌کنند.

خیر. لامپکتومی مناسب هر بیمار و هر سرطانی نیست. برای مثال در این موارد لامپکتومی جایی ندارد:

• زمانی که بیش از یک توده در نواحی مختلف پستان پراکنده‌ شده است. به نحوی که همه آن‌ها با یک برش جراحی خارج نمی‌شوند.
• زمانی که سرطان همه بافت پستان را درگیر کرده و بافت سالمی وجود ندارد. پس جراح نمی‌‌تواند توده را با حاشیه سالم اطرافش خارج کند.
• زمانی که رادیوتراپی پس از لامپکتومی برای بیمار ممنوع باشد. برای مثال در افراد حامله و یا در بعضی بیماری‌های خاص پوستی

از جمله عمل­‌هایی که می­‌توان برای کاهش خواص زنانه و افزایش خواص مردانه انجام داد می‌­توان به مذکرسازی صورت، مذکرسازی سینه و عمل جراحی مذکرسازی بدن اشاره کرد.

پاسخ این سوال به عمل انجام شده بستگی دارد. برخی از عمل­ها دائمی بوده و آثار برخی دیگر از آن­ها موقت خواهد بود. اما به طور کلی می­توان گفت که اکثر این عمل­ها آثاری مادام­العمر خواهند داشت. لازم به ذکر است که برخی از این عمل­ها قابل بازگشت هستند (در صورت پشیمانی می­توان آن­ها را خنثی کرد)، اما افراد به ندرت این کار را انجام می­دهند.

این عمل جراحی نیز مانند هر عمل دیگری فاقد از خطر نیست، اما با پیروی از دستورالعمل­های پیشگیرانه می­توان احتمال وقوع مشکلات را به حداقل رساند. پیش از عمل جراحی، آزمایش­هایی صورت خواهند گرفت تا احتمال وقوع مشکلات سنجیده شود. به طور کل می­توان گفت که ریسک­های ناشی از این عمل بسیار پایین هستند.

داشتن وزنی بخصوص جزو پیش‌نیازهای این عمل جراحی نیست، اما پیشنهاد می­‌شود که تا حد ممکن به وزن ایده‌­آل خود نزدیک باشید و BMI شما کمتر از 27 باشد. شما می­‌توانید BMI خود را از طریق وبسایت­های مختلفی محاسبه کنید.

آثار زخم هیچگاه از بین نمی­‌روند؛ این آثار دائمی هستند. بهبود آثار زخم به حدود یک سال زمان احتیاج دارد. این زخم­ها در چند ماه نخست پس از جراحی، ظاهری صورتی یا قرمز داشته و گاهاً برآمده خواهند بود، اما پس از گذشت شش ماه تا یک سال، معمولاً صاف و نرم می‌­شوند. 8 تا 12 ماه پس از انجام عمل جراحی، این زخم­ها به سختی قابل مشاهده خواهند بود.

اکثر افرادی که این عمل جراحی را انجام می‌­دهند، قادر به تجربه ارگاسم خواهند بود. برخی از افرادی پس از گذشت چند ماه قادر به تجربه ارگاسم بوده و برخی دیگر پس از یک سال و نیم خواهند توانست این حس را تجربه کنند.

متاسفانه بله. کمتر از 10 نفر از هر 100 زنی که لامپکتومی انجام داده‌اند، دچار عود سرطان پستان می‌شوند.

این جراحی‌ها معمولا بی‌خطر هستند. ممکن است خونریزی، عفونت، درد پستان و شانه و تورم محل جراحی و دست‌ها (لنف ادم) رخ دهد.

خیر. در گذشته بر این باور بوده‌اند که پس از لامپکتومی احتمال عود سرطان بیشتر است. در حال حاضر تحقیقات نشان داده‌اند که ماستکتومی و لامپکتومی همراه با رادیوتراپی به یک میزان از عود سرطان جلوگیری می‌کنند.

خیر. لامپکتومی مناسب هر بیمار و هر سرطانی نیست. برای مثال در این موارد لامپکتومی جایی ندارد:

• زمانی که بیش از یک توده در نواحی مختلف پستان پراکنده‌ شده است. به نحوی که همه آن‌ها با یک برش جراحی خارج نمی‌شوند.
• زمانی که سرطان همه بافت پستان را درگیر کرده و بافت سالمی وجود ندارد. پس جراح نمی‌‌تواند توده را با حاشیه سالم اطرافش خارج کند.
• زمانی که رادیوتراپی پس از لامپکتومی برای بیمار ممنوع باشد. برای مثال در افراد حامله و یا در بعضی بیماری‌های خاص پوستی

بارداری پس از جراحی دریچه قلب نوعی حاملگی پرخطر محسوب می‌شود. قبل از اقدام به بارداری به پزشک خود مراجعه کنید. او بررسی‌های لازم برای خطرسنجی حاملگی را انجام می‌دهد. در صورت موافقت پزشک می‌توانید باردار شوید. توجه داشته باشید که در تمام طول بارداری تحت نظر پزشک خواهید بود، چراکه سلامتی شما در اولیت قرار دارد. کارایی کافی قلب و دوز درمانی مناسب داروهای ضدلخته می‌توانند از احتمال سقط جنین بکاهند.

اگرچه جراحی دریچه قلب جان شما را نجات می‌دهد اما ممکن است عوارض زیر هم رخ دهد:

خونریزی

عفونت

سکته قلبی

ناکارآمدی دریچه قلب

آریتمی (ریتم نامنظم قلب)

این حس ناشی از حرکت بافت نرم بر روی مفصل بوده و معمولاً پس از قوی‌تر شدن عضلات، کمتر خواهد شد.

اگر در حال استفاده از مسکن‌های قدرتمند هستید، باید از رانندگی اجتناب ورزید. اگر زانوی چپ شما تحت عمل قرار گرفته است، می‌توانید با بازگشت سرعت عکس‌العمل خود به حالت اول (معمولاً پس از 1 هفته)، به رانندگی ادامه دهید. اگر زانوی راست شما تحت عمل قرار گرفته است، معمولاً باید 4 تا 6 هفته صبر کنید تا بتوانید به رانندگی ادامه دهید.

می‌توانید پس از گذشت 2 روز، پانسمان خود را جدا نمایید.

بهتر است بخیه‌های شما خیس نشوند، بنابراین می‌توانید پس از رفتن به منزل دوش بگیرید اما باید ناحیه برش را بپوشانید.

معمولاً 3 ماه پس از عمل (دویدن سنگین مجاز نیست).

اگر می­‌خواهید نتایج نهایی جراحی بینی را مشاهده کنید، باید صبر داشته باشید. درست است که بینی شما پس از چند هفته به حالت طبیعی خود باز خواهد گشت، اما برخی از تورم­‌ها می‌­توانند برای یک سال یا بیشتر باقی بمانند. این تورم‌­های جانبی معمولاً توسط دیگران قابل شناسایی نیستند.

همه بخیه‌­ها حدود یک هفته پس از جراحی باز می­‌شوند.

دوره بهبود این عمل جراحی معمولاً به حدی که افراد تصور آن را می­‌کنند دشوار نیست. حس خواهید کرد که بینی شما کیپ شده است و بینی شما در زیر پانسمان حالت متورم خواهد داشت. کبودی زیر چشم طبیعی بوده و به طور معمول پس از یک هفته از بین می­‌رود. اکثر بیماران می‌­گویند که پس از جراحی برای یک یا دو روز درد یا سردردی خفیف را تجربه کرده­‌اند.

هرگونه مشکل ساختاری بینی را می­ توان با این عمل حل کرد. از جمله این موارد می­‌توان به افتادگی یا گردی نوک بینی، تیزی نوک بینی، قوز بینی، صافی بینی، بزرگی حفره بینی یا بینی آسیب دیده به موجب ضربه اشاره کرد.

بسیار مهم است که فرد مورد عمل به سنی رسیده باشد که رشد بینی وی متوقف شده باشد. این سن برای دختران 14 سالگی و برای پسران کمی بعد از آن است. به جز این مورد، محدودیت دیگری برای انجام عمل جراحی بینی وجود ندارد.

پس از تمامی عمل­‌ها، مقداری درد وجود خواهد داشت. تمامی افرادی که این عمل را انجام می­‌دهند، نسخه‌­ای خواهند داشت که می­‌توانند با استفاده از آن داروهای مسکن مورد نیاز خود را تهیه کنند. البته تجربه درد شدید پس از انجام این عمل پدیده‌­ای نادر است.

کبودی و تورم حاصل از این جراحی پس از گذشت یک هفته فروکش خواهد کرد. اتمام کامل کبودی و تورم ممکن است از 2 تا 6 هفته به طول بیانجامد.

خیر. تا حدود 3 روز پس از انجام این عمل جراحی، محل جراحی زیر پانسمان قرار خواهد داشت. شما می‌­توانید موهای اطراف این ناحیه را بتراشید و پس از روز چهارم که پانسمان برداشته شد، خواهید توانست برای یک هفته کل صورت خود را با استفاده از تیغ اصلاح کنید. پس از گذشت 10 روز می­توانید از ریش­تراش برای اصلاح صورت خود استفاده کنید.

پروتز چانه فک را واضح‌­تر ساخته و تعادل ابعاد صورت را به ارمغان می­‌آورد. حال آنکه تعادل ابعاد یکی از شاخصه‌­های مهم در زیبایی به شمار می­‌رود. پروتزهای چانه بیشتر برای بهبود ساختار چانه استفاده می­‌شوند تا جوان­سازی آن.

در طی لیپوساکشن گردن، چربی گردن استخراج می­‌شود. حال اگر پوست گردن دارای کشسانی مطلوبی باشد، گردن پس از انجام این فرآیند ظاهری جوان­تر به خود خواهد گرفت.

اگر پوست اضافه‌­ای داشته باشید که کشسانی مطلوبی نداشته و پس از انجام لیپوساکشن حالت نگیرد، ممکن است به لیفت گردن یا لیفت صورت احتیاج داشته باشید.

تا حدی بله. به علت ماهیت فتق هیاتال، ممکن است شکایت‌های بیمار به طور کامل برطرف نشده یا چندین سال بعد درجاتی از آن باز گردد.

قدم اول در کاهش علائم فتق هیاتال اصلاح سبک زندگی است.
کاهش وزن در صورتی که چاق هستید، کاهش حجم هر وعده غذا، پرهیز از مصرف غذاهای حاوی مواد نگهدارنده و غذاهای اسیدی و ترش، دراز نکشیدن تا 3 ساعت بعد از مصرف غذا، حدود 15 سانتیمتر بالا نگه داشتن سر در حین دراز کشیدن و ترک سیگار
قدم دوم مصرف داروهای تجویز شده توسط پزشک است. این داروها با کاهش تولید اسید معده و پوشش جداره معده، از علائم شما می‌کاهند.

هرنی هیاتال لغزشی بیشتر در خانم‌ها، افراد چاق و در سن بالاتر از 50 رخ می‌دهد. هرنی پارا ازوفاژیال معمولا به دنبال جراحی‌های معده و مری رخ می‌دهد.

در عمل لازک ثبات قرنیه حفظ می‌شود، زیرا لازم نیست که بر روی چشم فلپ ایجاد شود. این باعث می‌شود که مشکلات مربوط به فلپ در عمل لازک وجود نداشته باشند. در ضمن، برخی از افرادی که قصد انجام عمل لیزیک را دارند، به دلیل نازک بون قرنیه مجاز به انجام آن نخواهند بود؛ این در حالی است که عمل لازک می‌تواند برای این افراد مفید باشد.

خیر، بازگشت بینایی فرد در عمل لازک یک تا دو هفته طول می‌کشد، در حالی که این زمان برای عمل لیزیک 48 ساعت است.

در جراحی لازک، پزشک لایه بیرونی چشم را کنار زده و به قرنیه شکل می‌دهد. سپس لایه مذکور سرجای خود گذاشته می‌شود تا از چشم حفاظت کند. همچنین فرد از یک لنز محافظتی برای 3 تا 4 روز استفاده خواهد کرد تا چشم وی بهبود یابد.

اما در جراحی لیزیک، پزشک با استفاده از لیزر، یک فلپ بر روی چشم ایجاد می‌کند. در جراحی لازک، این فلپ ایجاد نمی‌شود. پس از شکل‌دهی به قرنیه، فلپ به جای اولیه خود باز می‌گردد.

می‌توان بعدها نیز این عمل را برای بار دیگر انجام داد. هرچند، باید توجه داشته باشید که گزینه‌های دیگری نیز برای درمان وجود دارند. بهتر است تغییرات حاصله را با پزشک خود در میان گذاشته و از او بخواهید تا بهترین راه درمان را به شما ارائه دهد.

تاثیرات عمل لیزیک مادام‌العمر هستند. هرچند، باید توجه داشت که چشم فرد پس از عمل هم ممکن است از درون دچار تغییر شود. به همین دلیل است که بسیاری از متخصصان چشم پیشنهاد می‌کنند که این عمل زمانی انجام شود که تغییرات اصلی چشم رخ داده باشند.

اکثر پژوهشات حاکی از این هستند که ریسک بروز مشکل پس از عمل لیزیک بسیار کم است. نرخ کلی وقوع مشکلات پس از عمل لیزیک، کمتر از یک درصد است.

افرادی که دچار اختلالات سیستم دفاعی، سابقه ایجاد کلویید (گوشت اضافه در نتیجه ترمیم زخم) یا برخی از بیماری‌های چشمی هستند، مجاز به انجام عمل PRK نخواهند بود.

عمل جراحی ترمیم پارگی مینیسک در 85 درصد مواقع منجر به برطرف شدن علائم بیماری می‌شود. پژوهش‌های انجام شده بر استخراج مینیسک نشان داده‌اند که 78 تا 88 درصد از افراد، نتایج خوبی را از استخراج جزئی مینیسک مشاهده می‌کنند. احتمال موفقیت عمل ترمیم مینیسک در افرادی که در یکی از دسته‌های زیر قرار داشته باشند بیشتر است:

• افراد جوان
• افرادی که زانوی ایشان دارای تعادل مطلوبی است
• افرادی با پارگی طولی مینیسک یا پارگی محوری در ناحیه قرمز
• افرادی که بیش از چند هفته از آسیب دیدگی زانویشان نگذشته است

پیش از اقدام به عمل جراحی، می‌توانید از روش‌های دیگر رسیدگی به این مشکل که شامل استراحت، استفاده از کمپرس سرد، استفاده از باندهای لاستیکی و بالا نگاه داشتن پا در زمان استراحت می‌باشد استفاده کنید. در کنار این اعمال، فیزیوتوراپی نیز می‌تواند موثر باشد.

پارگی خفیف که شامل درد و ورمی خفیف می‌شود. این پارگی معمولاً پس از 2 تا 3 هفته رفع می‌شود.

پارگی متوسط که شامل درد در قسمت مرکزی یا اطراف زانو می‌شود. در این مورد، ورم معمولاً پس از 2 تا 3 روز بدتر خواهد شد.

پارگی شدید که در جریان آن، ممکن است قطعه‌های غضروف پاره شده به فضای مفصل وارد شوند. این می‌تواند منجر به گرفتگی، قفل شدن یا صدا دادن زانو شود.

پارگی مینیسک معمولاً به موجب چرخش در حالتی ایجاد می‌شود که پا بر روی زمین قرار داشته و زانو خم شده باشد. این پارگی‌ها زمانی ایجاد می‌شوند که شیئی سنگین را بلند کرده یا ورزش انجام دهید. با افزایش سن، مینیسک دچار فرسایش شده و این باعث می‌شود که بیشتر تحت خطر پارگی قرار داشته باشد.

احتمال موروثی بودن این بیماری بسیار کم است. هرچند، اعضای خانواده معمولاً به یک میزان در معرض آفتاب قرار می‌گیرند و این می‌تواند دلیل ابتلای دیگر اعضای خانواده به ناخنک باشد.

در صورتی که ناخنک شما برای قرنیه‌تان اختلالی ایجاد کرده باشد، ممکن است پس از عمل جراحی بهبودی را در بینایی خود مشاهده کنید و اگر اینطور باشد، حتماً به یک عینک جدید نیاز خواهید داشت.

احتمال این که ناخنک شما منجر به از دست دادن بینایی‌تان شود، بسیار کم است؛ اما اگر به آن بی‌توجهی کنید و اجازه دهید که رشد کند، می‌تواند بینایی شما را به شدت تحت تاثیر قرار دهد.

در صورتی که شاهد بازگشت بیماری نباشیم، به احتمال زیاد پس از 6 ماه قادر به تشخیص این نخواهید بود که کدام چشم مورد عمل قرار گرفته است. در صورتی که عمل بر روی ناخنکی انجام شود که پیشتر از این برداشته شده بوده است، احتمالاً از لحاظ زیبایی نتایج خوبی دریافت نخواهید کرد.

جرم گیری دندان موجب پاکیزگی و سلامت دندان‌­های شما شده و هزینه­‌های آینده شما در زمینه درمان­‌های دندانی را کاهش خواهد داد. به عنوان مثال، در صورتی که بیماری­‌های لثه مورد بی­‌اعتنایی قرار گیرند، ممکن است نیاز به جرم گیری عمقی، پیوند لثه، پیوند دندان و تعویض دندان به وجود آید.

هر صبح و شب یا پس از هر وعده غذایی، دندان­های خود را مسواک بزنید. همچنین لازم است که به طور روزانه از نخ دندان استفاده کرده و دهان خود را با یک دهان­‌شوی ضدباکتری بشویید. با پیروی از این دستورالعمل­‌ها در فاصله زمانی موجود میان جلسات جرم گیری، می­‌توانید دندان­ها و لثه خود را سالم نگاه دارید.

هر 2 تا 3 ماه مسواک خود را عوض کرده و از تهیه مسواک­‌هایی که فرچه‌­های سفتی دارند خودداری کنید؛ استفاده از این مسواک­‌ها می­تواند منجر به تضعیف دندان­‌ها و خونریزی لثه شود.

به گفته برخی از نهادها، همه کودکان و افراد بزرگسال باید سالی دو بار جرم گیری و چکاپ دندان انجام دهند. اگر فردی مبتلا به مشکلات لثه یا دیگر مشکلات مربوط به دهان بوده است، ممکن است لازم باشد که تداوم جلسات جرم گیری خود را افزایش دهد.

از آن‌جایی که هر فرد با فرد دیگر تفاوت دارد، لازم است که پزشک شما ریسک­‌های این عمل را به طور شخصی برای شما توضیح دهد. این ریسک­‌ها معمولاً کوچک بوده و قابل پیشگیری هستند. لازم به ذکر است که این عمل جراحی در اکثر اوقات موفقیت­‌آمیز خواهد بود.

همانند همه عمل­‌های جراحی، از شما خواسته خواهد شد که از برخی موارد همچون سیگار و داروهای رقیق­‌کننده خون پرهیز کنید. همچنین ممکن است از شما خواسته شود که نوعی آنتی­بیوتیک مصرف کنید تا از عفونت جلوگیری به عمل آید. همچنین لازم است که دهان شما مورد شستشو قرار گیرد تا باکتری­‌هایی که در این ناحیه سکنی گزیده‌­اند، پاکسازی شوند.

افرادی که از سلامت کافی برخوردار باشند، می­‌توانند این عمل جراحی را انجام دهند. در طول اولین جلسه‌ه­ایی که با پزشک خود خواهید داشت، وضعیت فیزیکی و ذهنی شما مورد بررسی قرار خواهد گرفت. همچنین انتظارات شما از انجام این عمل جراحی شنیده خواهند شد.

بله، ویتامین C یکی از قوی­‌ترین آنتی اکسیدان­ها به حساب می­‌آید. از آنجایی که ویتامین C در غذاها و مکمل­‌های مختلف موجود است، شاید تصور شود که می­توان از آن به عنوان یک راهکار کارآمد برای مقابله با رادیکال­های آزادی استفاده کرد که موجب پیری پوست می­‌شوند. اما مشکل اینجاست که بدن ویتامین C و دیگر آنتی اکسیدان­ها را ابتدا به اعضای دیگر ارسال می­‌کند؛ یعنی این که ممکن است پوست همیشه مواد مغذی مورد نیاز خود را دریافت نکند. از این رو دانشمندان روش­‌هایی ابداع کرده‌­اند که با استفاده از آن­ها می‌­توان ویتامین C را مستقیماً به پوست رساند. از جمله این موارد می­توان به کرم­‌های حاوی ویتامین C اشاره کرد.

از آنجایی که بازسازی لیزری روشی نسبتاً نوظهور است، هنوز داده‌­های بلندمدتی که تاثیرگذاری درمان­‌های متفاوت را برای این گونه از چین و چروک­‌ها مشخص سازند، در دست نیستند. هرچند، بسیاری از پزشکان بر این باورند که درمان لیزری نتایج بهتری را به همراه خواهد داشت، زیرا از دقت بالاتری برخوردار بوده و به پزشک امکان این را می­‌دهد که پوست را به گونه­‌ای دقیق­تر و به صورت لایه به لایه جداسازی کند.

عوامل زیادی وجود دارند که در وقوع چین و چروک نقش دارند؛ از جمله این عوامل می­‌توان به افزایش سن، انقباض عضلات صورت و قرار گرفتن در معرض نور خورشید اشاره کرد.

به غیر از جراحی که گزینه آخر درمان است، پژوهش‌ها نشان می‌دهند که درمان ترکیبی مشتمل بر استفاده از تتراسیکلین، کورتون‌های موضعی و قطره‌های چشمی، موثرترین راه درمان RCE است.

در یک پژوهش انجام شده از 104 مورد مبتلا به RCE، بروز این بیماری در 45 درصد از افراد به دلیل آسیب فیزیکی به سطح قرنیه، در 25 درصد به دلیل بیماری EBMD و در 17 درصد به دلیل ترکیبی از آسیب فیزیکی و بیماری EBMD بوده است.

تا زمانی که دست شما بهبود نیافته باشد، قادر به استفاده از آن نخواهید بود و باید از آتل و ابزاهای مشابه برای محافظت از آن استفاده کرده و دوره بهبود را پشت‌سر بگذارید.

در حین عمل، به موجب بی‌حسی هیچ دردی را حس نمی‌کنید. پس از اتمام عمل، می‌توانید درد موجود را با مسکن‌های تجویز شده مدیریت کنید.

بله. در بسیاری از مواقع، رویدادها می­‌توانند سیستم بدن شما را دچار نوعی “شوک” کرده و ریتم طبیعی رشد موی شما را مختل سازند. در نتیجه این شوک، 30 تا 40 درصد از موها به حالت استراحت درمی‌­آیند. پس از گذشت سه ماه، موها شروع به ریزش شدیدی می­‌کنند که به طور خاص در قسمت جلویی سر قابل مشاهده خواهد بود. از جمله این موارد می­‌توان به زایمان، تب زیاد، کاهش ناگهانی وزن به موجب تغییر رژیم غذایی، عمل جراحی، بیماری­‌های شدید و عوامل استرس‌­زا مانند مرگ عزیزان و طلاق اشاره کرد.

در صورتی که شاهد ریزش ناگهانی و غیرعادی موی خود هستید، بهتر است که به یک درماتولوژیست مراجعه کنید. درماتولوژیست فردی است که در زمینه­های پوست، مو و ناخن تخصص داشته و م‌ی­تواند پس از شناسایی مشکل شما، راه‌حل­هایی را برای آن ارائه کند.

مشکلات زیادی وجود دارند که می­‌توانند منجر به ریزش مو شوند. از جمله این مشکلات می‌­توان به بیماری تیروئید و کمبود آهن اشاره کرد.

همه­ی افراد به طور روزانه دچار ریزش مو می‌­شوند. از دست دادن 100 تار مو در روز امری طبیعی بوده و به معنای این نیست که شما در حال کچل شدن هستید. پوست سر شما حاوی حدود 100،000 تار مو می‌­باشد که در هر لحظه در حال رشد هستند.

بله، مانعی برای خوابیدن با دندان مصنوعی وجود ندارد، اما بهتر است که پیش از خواب آن را از دهان خود خارج کنید؛ با خارج کردن دندان مصنوعی در هنگام خواب، لثه و استخوان‌­های شما از فشاری که دندان مصنوعی در طول روز بر آن­ها آورده است رهایی می­‌یابند.

دندان­‌های مصنوعی بر خلاف دندان­های طبیعی قابلیت سفید شدن را ندارند، زیرا از پلاستیک ساخته شده‌­اند. بنابراین برای جلوگیری از کثیف شدن دندان­ مصنوعی خود، به طور روزانه آن را تمیز کرده و تکه­‌های غذا را از آن جدا کنید.

برای تمیز کردن دندان مصنوعی خود از خمیر دندان معمولی استفاده نکنید. خمیر دندان حاوی موادی است که ممکن است برای دندان­های طبیعی مفید بوده و آن­ها را تقویت کند، اما از آنجایی که دندان­های مصنوعی از پلاستیک ساخته شده‌­اند، ممکن است از تماس با خمیر دندان­های معمولی آسیب ببینند. برای شستشوی دندان مصنوعی خود، از مایع ظرفشویی و مسواک مخصوص دندان مصنوعی استفاده کنید.

در صورتی که دندان مصنوعی شما آسیب دیده است، جلسه‌­ای با پزشکی که آن را ساخته است داشته باشید و از او بخواهید که دندان مصنوعی شما را برایتان ترمیم کند.

دندا‌‌‌‌ن­‌های مصنوعی یا جای کل دندان­ها را می‌­گیرند یا جای برخی از آن­ها را پر می­کنند. گونه­‌ای که جای کل دندان­‌ها را می‌گیرد، به عنوان دندان مصنوعی کامل شناخته می‌­شود و بر روی لثه قرار می­‌گیرد. گونه­ای که جای برخی از دندان­ها را پر می­کند، با نام دندان مصنوعی نسبی شناخته می­‌شود. این گونه از دندان­های مصنوعی، به دندان­های باقی مانده در دهان فرد متصل شده و فضاهای خالی موجود در لثه را نیز اشغال می­‌کنند.

در طی عمل جراحی، فرد تحت بیهوشی یا بی­حسی خواهد بود و در نتیجه دردی حس نخواهد کرد؛ همچنین می­توان گفت که دوره بهبود عمل­های مدرن درمان واریس، تقریباً شامل هیچگونه دردی نمی­شوند.

خیر، اما ممکن است رگ­های موجود در ناحیه درمان­شده تحت تاثیر بیماری فرد قرار گرفته و به رگ­های واریسی تبدیل شوند و آن ناحیه را برای باری دیگر به حالت پیشین بازگردانند.

دلیل اصلی بروز واریس، یک اختلال ژنتیک مربوط به بافت­ها است که منجر به برآمدگی رگ­ها می­شود. چاقی، نشستن زیاد، ایستادن زیاد، یبوست و حاملگی نیز می­توانند بر بروز این بیماری تاثیرگذار باشند.

نام این روکش‌­ها گویای ماهیت آن­ها است – روکش‌­هایی که موقتاً استفاده می­‌شوند تا روکش­‌های دائمی آماده شوند. حال پیشنهاد می­‌شود که در راستای مراقبت از روکش‌­های موقت خود، از موارد زیر پیروی کنید:

• از غذاهای چسبناک اجتناب ورزید؛ زمانی که این غذاها را مصرف می‌­کنید، امکان این وجود دارد که به دندان شما چسبیده و روکش را از آن جدا کنند.
• از جویدن غذاهای سفت خودداری کنید؛ این غذاها می­‌توانند روکش دندان شما را از جای خود جدا کرده و آن را بشکنند.
• هنگام استفاده از نخ دندان، آن را از میان دندان‌­ها به سمت بیرون بکشید و آن را مستقیماً بالا نبرید. بالا کشیدن نخ دندان می­‌تواند روکش دندان شما را از جای خود جدا سازد.

به طور کل دندان روکش‌دار نیازمند مراقبت خاصی نیست، اما باید توجه داشته باشید که وجود روکش به منزله در امان بودن دندان از پوسیدگی و بیماری­‌های لثه نیست. بنابراین حتی پس از نصب روکش نیز باید به خوبی از دندان‌­های خود مراقبت کنید؛ این مراقبت متشکل است از مسواک زدن روزانه و استفاده از نخ دندان، به خصوص در اطراف دندانی که روکش بر روی آن نصب شده است.

روکش دندان به طور میانگین از 5 تا 15 سال ماندگاری خواهد داشت. طول عمر روکش دندان به عواملی همچون میزان کارکرد، میزان رسیدگی بهداشتی به دندان‌­ها و عادات فرد در این زمینه بستگی دارد (به عنوان مثال، عادت­‌هایی همچون فشار دادن دندان­‌ها، جویدن یخ و ناخن­‌ها و استفاده از دندان‌­ها برای باز کردن بسته­‌بندی­‌ها.)

ماندگاری این فرآیند به سبک زندگی شما بستگی دارد، اما به طور کلی می‌­توان گفت که نتایج این فرآیند معمولاً یک تا چهار سال دوام خواهند داشت. عواملی مانند غذاها و نوشیدنی‌­های مصرفی، سیگار کشیدن، افزایش سن و بهداشت دهان و دندان، می­‌توانند ماندگاری این فرآیند را به شدت تحت تاثیر قرار دهند.

با توجه به یافته‌­های اخیر این عرصه، این فرآیند نه تنها به دندان­‌ها، لثه و مواد پرکننده دندان آسیبی نمی‌­رساند، بلکه می­‌تواند برای افرادی که به برخی بیماری­‌ها مبتلا هستند مفید نیز باشد.

خیر. لازم است که راجع‌­به این موضوع با دندان‌پزشک خود صحبت کنید. گروه‌­های به خصوصی از افراد همچون نوزادان و بانوان باردار صلاحیت انجام این فرآیند را ندارند.

موارد زیادی وجود دارند که می­‌توانند منجر به تغییر رنگ دندان­‌ها شوند؛ از جمله این موارد می‌­توان به برخی غذاها و نوشیدنی‌ها، دود سیگار، شراب قرمز، داروهایی مثل تتراسیکلین و برخی بیماری­هایی که در دوران کودکی بروز می­‌کنند اشاره کرد. لازم به ذکر است که دندان­ها با افزایش سن نیز تیره‌­تر می‌­شوند. در صورتی که ضرب‌ه­ای شدید به دندان­‌های جلویی ردیف بالا وارد شده باشد، آن محل نیز دچار تغییر رنگ خواهد شد.

تا زمانی که محل شکاف بهبود نیافته است، از فرو بردن عضو موردنظر به درون آب (برای شنا یا وان آب گرم و غیره) اجتناب ورزید. این بهبود معمولاً 1 تا 2 هفته به طول می‌انجامد.

1 تا 2 روز پس از عمل جراحی، از دوش گرفتن اجنتاب ورزید. زمانی که مجاز به دوش گرفتن بودید، از خیس شدن پانسمان و محل جراحی جلوگیری کنید.

می‌توانید رژیم غذایی عادی خود را ادامه دهید. در صورت ناراحتی معده، از غذاهای کم‌چرب و ساده‌ای همچون پلو، مرغ آب‌پز، تست و ماست استفاده کنید.

پاسخ این سوال به شغل شما و شدت شکستگی استخوان بستگی دارد. مثلاً در صورتی که استخوان پای شما دچار شکستگی شده باشد و شغل شما در دفتر و پشت میز باشد، می‌توانید پس از 1 تا 2 هفته به کار کردن ادامه دهید. لازم است که برای اطلاع دقیق از این بازه زمانی، شرایط خود را با پزشک در میان بگذارید.

درد و التهاب موجود در اطراف محل جراحی، پس از چند روز رو به بهبود خواهند گذاشت؛ البته داشتن درد تا 2-3 هفته پس از جراحی و درد خفیف تا 6 هفته پس از جراحی، امری طبیعی است.

اکثر شکستگی‌ها برای چند روز تا چند هفته درد متوسط خواهند داشت. بسیاری از بیماران گزارش داده‌اند که استفاده از کمپرس سرد، بالا نگاه داشتن پای آسیب دیده و استفاده از مسکن‌های ساده‌ای که احتیاج به تجویز پزشک ندارند، می‌تواند به رفع این درد کمک کند.

پزشک تعیین خواهد کرد که چه زمانی به مرحله‌ای از بهبود رسیده‌اید که بتوانید به فیزیوتراپی بپردازید. این بخش مهمی از فرآیند بهبود است. جلسات فیزیوتراپی معمولاً هفته‌ای دوبار و برای شش هفته ادامه پیدا می‌کنند تا بیمار توان فیزیکی خود را دوباره به دست آورده و بتواند وزن بیشتری را بر زانوی خود وارد کند.

پس از جراحی احتمال این وجود دارد که زانوی شما گچ گرفته شود یا در شکسته‌بند قرار گیرد. همچنین ممکن است به علت ضعف موجود نتوانید به درستی راه بروید. در این صورت، لازم است عصایی تهیه کنید تا بتوانید با استفاده از آن راه بروید.

• صدای شکستگی در زمان وقوع حادثه
• درد، تورم و کبودی که بلافاصله پس از حادثه رخ دهد
• دشواری در راه رفتن و صاف کردن پا

انجام عصب­‌کشی برای روکش کردن دندان ضروری نیست، اما اگر دندان موردنظر خیلی ضعیف باشد، ممکن است لازم باشد که پس از انجام عصب­‌کشی، آن را روکش کنید. به عنوان مثال، در صورتی که دچار عفونتی شدید شده باشید و لازم باشد که مقدار زیادی از دندان شما تخلیه شود، ممکن است لازم باشد که پس از عصب­‌کشی دندان، آن را روکش کنید تا بتواند پابرجا بماند.

در طی عصب­‌کشی، عصب­‌های داخل دندان از بین می­روند و بنابراین می‌­توان گفت که دندان موردنظر “مرده” است. هرچند، هدف از انجام عصب‌‎­کشی، حفظ دندان موردنظر است و معمولاً دندانی که عصب‌­کشی شده باشد، برای مدت زیادی سالم خواهد ماند.

عصب‌­کشی ریسک­‌های بسیار کمی را با خود به همراه دارد. چندین عامل می­‌توانند منجر به عدم موفقیت این فرآیند شوند. در برخی از موارد، در صورت شکست فرآیند، باز هم می­توان دندان موردنظر را درمان کرد، اما گاهی اوقات شکست فرآیند به منزله از دست رفتن دندان خواهد بود. بهترین راه برای حفظ دندان خود، انتخاب یک دندانپزشک مجرب و پیروی از توصیه‌­های او می‌باشد.

شایعاتی منتشر شده‌­اند که ادعا می­کنند که برخی از فرآیندهای دندانی همچون عصب‌­کشی می­توانند منجر به بروز سرطان در نقاط دیگری از بدن شوند. هیچ مدرک موثقی که از این فرضیه حمایت کند وجود ندارد و اکثر این ادعاها با توجه به یک پژوهش انجام شده در دهه 20 میلادی ارائه می­شوند که دانش مدرن آن را رد کرده است.

معمولاً برای انجام عصب کشی از یک ماده بی­حس کننده استفاده خواهد شد و حسی که شما خواهید داشت، مشابه حس پر کردن دندان خواهد بود. ممکن است پس از اتمام فرآیند، کمی درد داشته باشید، اما این درد نیز پس از حدود یک روز فروکش خواهد کرد.

برای افراد زیر سن 3 سال، با انجماد 15 تا 20 تخم بالغ،70 تا 80 درصد احتمال دارد که منجر به حداقل یک تولد زنده شود. اگر 38 تا 40 ساله باشید، انجماد 25 تا 30 تخم بالغ برای 65 تا 75 درصد احتمال حداقل یک تولد زنده توصیه می‌شود.

روند بازیابی تخمک که تحت بیهوشی خفیف و یا آرام‌بخش انجام می‌شود، حدودا 10 دقیقه زمان می‌برد.

اگر معده‌تان ناراحت است، غذاهای کم‌چرب بدون ادویه مانند کته، مرغ آبپز، نان تست و ماست میل کنید و مایعات فراوان بنوشید ـ مگر آن که پزشک معالجتان دستور دیگری داده باشد. خوراکی‌های سرشار از فیبری مانند میوه، سبزی، لوبیا و غلات سبوس‌دار را در برنامۀ غذایی روزانۀ خود بگنجانید.

روش درمانی VAAFT درمقایسه با روش سنتی که با استفاده از تیغ انجام می‌شود، هیچ اسکاری به جای نمی‌گذارد.

معمولا عارضه خاصی ندارد. گاهی تورم و کبودی محل عمل اتفاق می افتد.

پزشک شما با توجه به نتایج عمل و حال عمومی شما به سوالتان پاسخ می‌دهد اما معمولا یک هفته بعد از عمل.

بله، علائمی مانند سرگیجه، غش و ضعف که مربوط به نامنظمی ضربان قلب است، برطرف می شود.

نتایج حاصل از کاشت ریش مادام‌­العمر خواهند بود. مویی که به صورت شما پیوند زده می‌­شود، برای چندین سال به رشد خود ادامه خواهد داد. لازم به ذکر است که این موی پیوندی نسبت به ریزش مقاوم خواهد بود.

بهتر است که 10 تا 14 روز پس از انجام این عمل جراحی، از اصلاح صورت خود پرهیز کنید. البته باید توجه داشت که این بازه زمانی از فردی به فرد دیگر متغیر بوده و بستگی به تشخیص پزشک جراح دارد. به عنوان مثال، برخی از افراد پس از گذشت یک هفته مجاز به اصلاح صورت خود خواهند بود.

متاسفانه نمی­‌توان پیش از عمل کار بخصوصی انجام داد که ریسک بروز اثر زخم را کاهش دهد. تنها راه کاهش احتمال بروز اثر زخم، استفاده از ترفندهای صحیح برای انجام این عمل جراحی است و این به جراح مربوطه بستگی دارد. لازم به ذکر است که تنها اثر زخم حاصل از انجام این عمل جراحی، در ناحیه­ای قرار خواهد داشت که مو از آنجا برای کاشت بر روی صورت برداشته می­‌شود؛ این ناحیه معمولاً در پشت سر قرار خواهد داشت. اثر زخم حاصل از برداشت مو به صورت یک خط افقی بوده و در صورت قرار داشتن در پشت سر، به احتمال زیاد قابل مشاهده نخواهد بود.

این عمل جراحی درد بسیار کمی را با خود به همراه خواهد داشت، زیرا ابتدا صورت شما بی­حس خواهد شد و جراح پس از آن به انجام فرآیند عمل خواهد پرداخت.

لنز اتاقک پیشین در قسمت جلویی عنبیه و در داخل اتاقک پیشین قرار می‌­گیرد. لنز اتاقک پسین در قسمت عقب عنبیه و جلوی عدسی طبیعی چشم گذاشته می‌­شود.

خیر، شما نه آن را حس خواهید کرد و نه آن را خواهید دید. لازم به ذکر است که دو نوع لنز وجود دارد: لنزهای اتاقک پیشین (Anterior Chamber) و لنزهای اتاقک پسین (Posterior Chamber).

موهایی که به نقاط خالی سر شما منتقل می­شوند، از لحاظ ژنتیکی نسبت به ریزش مو مقاوم بوده و بنابراین در طول باقی عمر شما به رشد خود ادامه خواهند داد. هرچند، ممکن است بازهم شاهد ریزش مو در نقاط دیگری از سرتان باشید؛ در این صورت، ممکن است لازم باشد که بازهم کاشت مو انجام دهید.

حداقل تا 3 هفته پس از انجام این عمل جراحی، سر شما قرمز خواهد بود؛ بنابراین لازم است که برای مدتی مرخصی گرفته یا کلاهی بر روی سر خود قرار دهید. سر شما تراشیده خواهد شد تا فرآیند عمل به راحتی انجام گرفته و از آسیب به موهای موجود جلوگیری شود.

در طی فرآیند کاشت مو، برش­های کوچکی در محل موردنظر ایجاد می­شوند، اما آثار زخم باقی مانده از این برش­ها توسط افراد عادی قابل مشاهده نخواهند بود. همچنین اثر زخم کوچکی در قسمت پشت سر شما وجود خواهد داشت، اما موی شما این اثر زخم را خواهد پوشاند.

احتمالاً با شنیدن پاسخ این پرسش شوکه خواهید شد، زیرا زمانی که راجع­به فرآیند این عمل جراحی مطالعه می­کنید، آن را در قالب فرآیندی سنگین و دردناک تصور خواهید کرد – اما حقیقت این است که این عمل جراحی هیچ دردی را برای شما به همراه نخواهدداشت و تنها کمی اذیت خواهید شد. می­توان فرآیند این عمل را به پر کردن دندان تشبیه کرد؛ زمانی که برای پر کردن دندان به مطب دندانپزشک مراجعه می­کنید، دندان موردنظر بی­حس خواهد شد و شما دردی حس نخواهید کرد، اما ممکن است حضور در آن موقعیت برای شما اذیت کننده باشد. پس از اتمام فرآیند عمل، مقداری درد را تجربه خواهید کرد، اما این درد خفیف بوده و به راحتی با مسکن­های ساده کنترل می­شود.

اکثر افراد شاهد کاهش ناراحتی موجود بوده و به زندگی فعال­‌تر و ظاهری جوان­‌تر دست خواهند یافت.

ممکن است شاهد درد خفیف یا متوسط باشید. البته لازم به ذکر است که این درد را می­‌توان به راحتی با استفاده از داروهای مسکن که پزشک جراح شما تجویز می‌کند، مدیریت کرد.

بله، سینه‌­­هایی که از لحاظ شکل و سایز با یکدیگر تفاوت دارند، با ترفندهای متفاوتی مورد جراحی قرار خواهند گرفت.

باید 2 تا 4 هفته پس از جراحی، فعالیت­‌های فیزیکی خود را محدود کنید. همچنین ممکن است پزشک از شما بخواهد که برای چند ماه بعد از جراحی، از پوشیدن سوتین‌­های به خصوصی خودداری کنید.

بسیاری از افرادی که این عمل را انجام می­‌دهند، دچار اضافه وزن هستند. البته کم کردن وزن به طور طبیعی بسیار سالم‌­تر بوده و ظاهر آن نیز بسیار بهتر خواهد بود. نمی­‌توان با عمل جراحی فرد را به ظاهری رساند که او می‌­تواند با از دست دادن طبیعی وزن به آن برسد. اما معمولاً پس از کاهش وزن نیز مقداری چربی اضافه در قسمت سینه باقی می­‌ماند؛ به همین دلیل است که ممکن است مردان چاق نیز پس از لاغر شدن خواهان انجام این عمل جراحی باشند.

در صورتی که خواهان کاهش دوباره سایز سینه خود هستید، می‌توانید باز هم این عمل جراحی را انجام دهید. اما در صورتی که مشکل شما تورفتگی یا پستی­‌و‌بلندی­‌های سینه باشد، حل این مشکل بسیار سخت­‌تر خواهد بود.

به افراد اخطار داده می‌شود که احتمال وقوع دوباره این مشکل پس از جراحی نیز وجود دارد.

کاهش وزن می­‌تواند به مردانی که اضافه وزن دارند کمک کند؛ هرچند، تضمینی نیست که با کاهش وزن، این گونه از بزرگی سینه از بین برود. اما برای مردانی که لاغر هستند، جراحی تنها راه درمان بزرگی سینه است.

مهم­‌ترین سوال این است که آیا وضعیت موجود به قدری برای فرد آزاردهنده است که احتیاج به جراحی باشد یا خیر. معمولاً شنیده می‌­شود که مردان از در آوردن پیراهن خود در ساحل خجالت کشیده و پیراهن آن­ها هنگام ورزش به سینه­شان چسبیده و ظاهر عجیبی به خود می­‌گیرد. همچنین گفته می‌­شود که نوک سینه­‌ها حالت برآمده به خود می­‌گیرند، خصوصاً زمانی که گرم باشند. حال در صورتی که این وضعیت بیش از حد آزاردهنده باشد، می­‌توان به فکر انجام این عمل بود.

یک تا دو روز پس از کشیدن دندان، شاهد کمی خونریزی خواهید بود و دندان‌پزشک برای شما گاز استریل تجویز خواهد کرد تا بتوانید خونریزی مذکور را برطرف کنید. پزشک به شما خواهد گفت که چگونه می‌­توانید پانسمان دندان خود را عوض کنید. دقت داشته باشید که باید یک لخته خون در محل دندان کشیده شده ایجاد شود، زیرا این لخته خون به بهبود شما کمک خواهد کرد. زمانی که لخته خون مذکور شکل گرفت، نباید آن را جدا کنید.

کشیدن دندان آخرین گامی است که دندان‌پزشکان برای حل مشکلات دندانی به آن رجوع می‌­کنند. دندان واقعی از بهترین ایمپلنت­‌ها نیز بهتر است و دندانپزشک تمام تلاش خود را به کار خواهد بست تا دندان شما را نجات دهد. هرچند، در صورت بروز بیماری یا پوسیدگی شدید و غیرقابل درمان یا آسیب ­دیدگی شدید و غیرقابل ترمیم، لازم خواهد بود که به فکر کشیدن دندان خود باشید. همچنین اگر دندان عقل شما به صورت نامناسبی رشد کند، باید آن را بکشید.

پس از کشیدن دندان، ممکن است شاهد کمی تورم باشید؛ البته این تورم فروکش خواهد کرد و پس از آن دیگر تغییری در صورت خود مشاهده نخواهید کرد.

در طول این فرآیند، دندانپزشک از یک ماده بی­حسی کننده موضعی برای بی­حس کردن محل مورد نظر استفاده خواهد کرد. پس از استخراج دندان، کمی حساسیت و درد در ناحیه مورد نظر حس خواهد شد. ممکن است تا یک هفته پس از کشیدن دندان، کمی درد را تجربه کنید، اما می‌­توانید این درد را با استفاده از مسکن‌­های ساده به راحتی برطرف کنید.

به طور کلی نیازی به رعایت دستورهای غذایی خاصی ندارید. شما می‌توانید به مصرف هر آن‌چه که قبل از جراحی میل می‌کردید، ادامه دهید. بهتر است از مصرف کافئین زیاد و غذاهای پر ادویه خودداری کنید. برای حفظ سلامتی خود از غذاهای بسیار چرب دوری کنید. در صورتی که از اسهال پس از جراحی رنج می‌برید، از پزشک خود مشورت بگیرید.

اگر درد کیسه صفرا شدید باشد یا ممکن باشد به علت عفونت و انسداد، عوارض خطرناک رخ دهد، کوله‌سیستکتومی لاپاروسکوپیک انجام می‌شود. این جراحی در هر زمانی از حاملگی قابل انجام است. ممکن است در سه ماهه سوم حاملگی به منظور دسترسی بهتر به کیسه صفرا از جراحی باز استفاده شود.

بله. پس از جراحی کوله‌سیستکتومی ممکن است مجموعه‌ای از علائم ناراحت‌کننده مانند درد مداوم شکمی و سوءهاضمه باقی بماند. به این حالت سندرم پس از جراحی کوله‌سیستکتومی گفته می‌شود. این اتفاق زمانی می‌افتد که علت اصلی علائم قبل از جراحی، کیسه صفرا نبوده باشد و یا مشکل دیگری هم در مجاری صفراوی و پانکراس وجود داشته باشد.

احتمال رخ دادن خطرات ناشی از کولونوسکوپی بسیار پایین است. خطراتی که ممکن است با آن‌ها روبرو شوید، عبارتند از: حساسیت به مواد آرام بخش، خونریزی روده، پارگی دیواره روده بزرگ.

اگر کولونوسکوپی به منظور غربالگری سرطان روده بزرگ انجام شود، به صورت دوره‌ای تکرار می‌شود. با توجه به تشخیص پزشک و سابقه خانوادگیتان در زمینه ابتلا به سرطان روده بزرگ، فواصل انجام آن 10ساله، 5 ساله و یا یک ساله هستند. برای مثال افراد عادی بالای 50 سال و بدون سابقه سرطان خانوادگی، هر ده سال یک بار کولونوسکوپی می‌شوند.

ممکن است پس از جراحی گاسترکتومی دچار سندرم دامپینگ شوید. ایجاد احساس تهوع، استفراغ، دل درد، اسهال و گرگرفتگی از 15 تا 30 دقیقه بعد از وعده غذایی به همین علت است.

پزشک با توجه به وضعیت سلامتی شما، تعداد روزهای استراحت را تعیین می‌کند. اما به طور معمول حدود دو هفته بعد از عمل می‌توانید به زندگی روزمره خود بازگردید. مهم‌ترین مسئله، رعایت رژیم غذایی است تا در طی روز دچار عوارضی مانند سرگیجه و بی‌حالی نشوید.

در گاسترکتومی هم مانند هر عمل جراحی دیگری، احتمال حساسیت به مواد بیهوشی، خونریزی از محل عمل وجود دارد.

نتایج این عمل جراحی بسیار طبیعی بوده و اثر زخم آن بسیار کم است. بنابراین در صورتی که فردی از پیش از این موضوع خبر نداشته باشد، به احتمال زیاد متوجه آن نخواهد شد.

پیشنهاد ما این است که حداقل برای 4 تا 6 هفته از ورزش­‌ها و فعالیت­‌های فیزیکی سنگین دوری کنید؛ این بازه زمانی می‌­تواند برای برخی از افراد حتی بیتشر از این نیز باشد.

در صورتی که جراحی لابیاپلاستی به صورت صحیح انجام شود، تغییری در حساسیت واژن ایجاد نمی­‌شود. هرچند، این امری محتمل است؛ اما به احتمال زیاد با چنین مشکلی روبرو نخواهید شد.

خوشبختانه با پیشرفت علم می­‌توان این جراحی را به گونه­‌ای انجام داد که اثر زخم آن تقریباً قابل مشاهده نباشد.در صورتی که لابیاپلاستی لیزری انجام شود، این اثر زخم بسیار کوچک خواهد بود.

انجام چندین عمل مختلف به طور همزمان برای جراحان امری رایج است؛ از این طریق می‌­توان به طور مطوب­‌تری به ظاهر نهایی دست یافت. در ضمن، با انجام چند عمل به طور همزمان، دیگر مجبور نخواهید بود که هزینه بیهوشی و اتاق جراحی را به طور جداگانه و چندباره پرداخت کنید و این خود می­‌تواند در کاهش هزینه­‌ها موثر باشد. اما لازم است که درباره این موضوع با پزشک جراح خود صحبت کنید تا مطمئن شوید که صلاحیت انجام همزمان چندین عمل را دارید یا خیر.

شانس باروری با لقاح آزمایشگاهی به علل مختلفی مانند سن مادر، علت ناباروری و روش درمان بستگی دارد. طبق تحقیقات نزدیک به 30 درصد IVF های انجام شده، به بارداری ختم شده‌اند. البته این درصد میانگینی از همه موارد است. در حالی که احتمال موفقیت این روش با افزایش سن کمتر می‌شود و بالعکس. برای مثال یک خانم با کمتر از 35 سال سن، بعد از IVF تا 39 درصد باردار می‌شود. همچنین این عدد نشان‌دهنده یک سیکل از IVF است. معمولا زوجین چند نوبت به IVF اقدام می‌کنند تا به نتیجه برسند.

بله. امروزه با بررسی ژنتیکی، اختلالات احتمالی جنین را پیش از انتقال تخمک بارورشده به رحم مادر تشخیص می‌دهند. این آزمایش برای افرادی مناسب است که سابقه بیماری‌های ژنتیکی و اختلالات کروموزی را در خانواده دارند. گاهی برای جلوگیری از انتقال بیماری‌های میتوکندریال که از مادر منتقل می‌شوند و انتخاب جنسیت جنین هم از IVF استفاده می‌شود.

برای موفقیت IVF باید به تعداد کافی تخمک با کیفیت داشت. این شرایط با آزمایشات قبل از IVF بررسی می‌شود. برای نمونه در کسانی که مقدار استرادیول و FSH خونشان در روز سوم سیکل بالاست، احتمال موفقیت کمتر است.

بسته به میزان اصلاحی که مورد نیاز است، ممکن است لازم باشد که از لیپوساکشن برای دستیابی به فرم نهایی بازو استفاده شود.

لیپوساکشن درمان خوبی برای بیماری چاقی نیست. این عمل برای افرادی که از طریق رژیم گرفتن و ورزش کردن قادر به کاهش وزن نیستند، حتی به عنوان گزینه آخر نیز موثر نیست.

ظاهر پوست پس از لیپوساکشن، به کشسانی پوست فرد بستگی دارد. پوستی که دارای کشسانی مطلوبی باشد، پس از لیپوساکشن ظاهری صاف و طبیعی خواهد داشت. همچنین امروزه ابزار لیپوساکشن به حدی پیشرفت داشته است که برش­‌های بسیار کوچکی برای انجام آن احتیاج بوده و در نتیجه مسئله باقی ماندن جای زخم حائز اهمیت نیست.

در طول دو روز نخست پس از لیپوساکشن، مقدار درد موجود به نوع بیهوش­‌کننده‌ه­ایی بستگی دارد که در طول عمل مورد استفاده قرار گرفته است. درد معمولاً از 2 تا 4 روز پس از جراحی در شدیدترین بازه خود قرار خواهد داشت سپس به آرامی کاهش خواهد یافت. این درد و ناراحتی معمولاً تا 4 هفته پس از لیپوساکشن اذیت­‌کننده خواهد بود و در طول 4 تا 8 هفته آتی به آرامی کمتر خواهد شد.

برای بانوان، رایج‌­ترین قسمت‌­های بدن که مورد لیپوساکشن قرار می­‌گیرند عبارتند از شکم، سینه­‌ها، کفل، قسمت بیرونی ران، قسمت جلویی ران، قسمت درونی ران، زانوها، بازوها، باسن، گونه و گردن. برای مردان که 15 تا 25 درصد از تمامی متقاضیان لیپوساکشن را تشکیل می­‌دهند، رایج­‌ترین قسمت­‌های بدن که مورد لیپوساکشن قرار می­‌گیرند عبارتند از محدوده چانه و گردن، شکم، پهلوها و سینه‌­ها.

پس از لیپوساکشن، می­‌توان گفت که فرم جدید بدن دائمی خواهد بود. اگر فردی پس از انجام لیپوساکشن مقدار متوسطی وزن کسب کند، فرم بدن او به شکل نسخه‌ه­ای بزرگتر از این فرم خواهد بود. سلول‌­های چربی که از طریق لیپوساکشن از بدن خارج می­‌شوند، رشد دوباره نخواهند داشت.

می­توان پیچ­ها، گیره­ها و بخیه­ها را حس کرد. گیره­هایی که برای بالا نگاه داشتن ابرو مورد استفاده قرار می­گیرند، به شکل برآمدگی­هایی در زیر پوست سر حس می­شوند. در صورتی که آن­ها را لمس کنید، متوجه حضور آن­ها خواهید شد، اما در غیر این صورت لزوماً آن­ها را حس نخواهید کرد.

لیفت باز معمولاً نتایج ملموس­تری داشته و نسبت به لیفت آندوسکوپیک، ابروها را بالاتر می­­آورد؛ اما فرد پس از انجام لیفت باز، تورم بیشتری را تجربه کرده و شاهد جای زخمی در قسمت بالایی سر و بی­حسی در قسمت پشتی پوست سر خواهد بود.

زمانی که پوست بدن بریده شود، باید انتظار باقی ماندن جای زخم را داشت. زمانی که پوست سر زخم شود، مو در قسمت زخم­شده رشد نخواهد کرد. در صورتی که موی فرد زخیم باشد، جای زخم قابل مشاهده نخواهد بود؛ اگر موی فرد نازک باشد، باز هم جای زخم قابل مشاهده نخواهد بود اما ممکن است قسمتی که دچار کمبود رویش است قابل مشاهده باشد. معمولاً می­توان برش را در قسمتی از سر انجام داد که زخامت مو در آن بالا است تا مشکلی در خصوص دیده­شدن جای زخم وجود نداشته باشد.

نکته حائز اهمیت برای انجام لیفت ابرو، سن انجام آن نیست؛ سوالی که باید از خود بپرسید این است که چه زمانی ابروی شما به مقداری پایین آمده است که نیاز به لیفت ابرو داشته باشد.

بهبود اولیه جای زخم دو هفته به طول خواهد انجامید. پس از گذشت دو هفته، جراح راهکارهایی برای مدیریت جای زخم به شما ارائه خواهد داد تا بتوانید جای زخم را هرچه بیشتر بهبود دهید. از جمله این راهکارها می­توان به ماساژدرمانی و استفاده از کرم­های مختلف اشاره کرد.

جای زخم یک لیفت استاندارد، خطی صاف از زیربغل به آرنج خواهد بود. این جای زخم در قسمت درونی بازو قرار خواهد داشت. هرچند، در صورتی که فرد پیراهن آستین­کوتاه و زیرپوش به تن داشته باشد، این جای زخم قابل مشاهده خواهد بود. در گونه دیگری از لیفت بازو، جای زخم به صورت یک منحنی است که می­توان آن را در زیربغل پنهان کرد.

بله، تمامی عمل­های فرمدهی بدن جای زخم به جای خواهند گذاشت. به باور بسیاری از بیماران و پزشکان، این بزرگترین نقطه ضعف لیفت بازو می­باشد.

تمامی عمل­های فرمدهی به بدن شامل مقداری درد می­شوند. به گفته اکثر افراد، درد مذکور قابل تحمل بوده و اکثر افراد پس از چند روز، داروهای مسکن خود را کنار گذاشته و دیگر از آن­ها استفاده نمی­کنند.

بسته به میزان اصلاحی که مورد نیاز است، ممکن است لازم باشد که از لیپوساکشن برای دستیابی به فرم نهایی بازو استفاده شود.

لیفت باسن برزیلی در واقع  نام نوعی از لیفت باسن است که در طی آن، چربی از نقاط دیگری از بدن همچون شکم و ران­ها گرفته شده و به باسن تزریق می­شود تا باسن فرم بهتر و حجم بیشتری به خود بگیرد. عنوان “برزیلی” که در نام این عمل جراحی وجود دارد، تنها شیوه­ای برای اشاره به این نوع از عمل جراحی می­باشد. پس لازم نیست برای انجام آن به برزیل سفر کنید.

مشاهده مقداری تورم و تجربه مقداری درد پس از انجام این عمل جراحی، امری طبیعی است. لازم است که فرد از دستورات پزشک در خصوص چگونگی خوابیدن و اجتناب از نشستن طولانی مدت پیروی کند.

نتایج حاصل از لیفت باسن معمولاً ماندگاری طولانی مدتی دارند. البته در نظر داشته باشید که در صورت تمایل به ماندگاری نتایج، باید وزن خود را ثابت نگاه دارید.

­در صورتی که پوست این قسمت از شرایط مطلوبی برخوردار باشد، می­توان با لیپوساکشن این مشکل را حل کرد. در غیر این صورت، می­توان به فکر جراحی بود. البته در صورتی که تصمیم به جراحی داشته باشید، لازم است برنامه­ای برای رسیدگی به اثر زخم آن نیز آماده کنید، زیرا این جراحی در مکانی انجام خواهد گرفت که امکان پنهان کردن اثر زخم را به جراح نمی­دهد.

افزایش یا کاهش بیش از حد وزن می­تواند تاثیرات شدیدی بر نتایج لیفت بدن داشته باشد. به عنوان مثال، کاهش وزن و افزایش وزن به ترتیب می­توانند منجر به ایجاد پوست اضافه و از دست رفتن فرم بدن شوند.

خیر، برای افرادی که مایل به داشتن باسنی بزرگ هستند، می­توان از پوست و چربی اضافه موجود در اطراف کمر برای بزرگ کردن باسن استفاده کرد. همچنین می­توان از پیوند چربی برای انجام این کار استفاده بهره برد.

در 3 تا 4 هفته نخست پس از عمل جراحی، از ورزش اسکوات اجتناب ورزید. پس از 3 تا 4 هفته، مجاز به انجام ورزش­های سبک خواهید بود، اما باید تا 6 هفته پس از عمل جراحی از انجام فعالیت­های فیزیکی سنگین خودداری کنید.

بسته به میزان پوست اضافه موجود، ممکن است لازم باشد که یک یا چند عمل جراحی دیگر نیز انجام دهید تا بدن شما به فرم دلخواه­تان درآید.

بله، عمل جراحی لیفت ران منجر به ایجاد جای زخم­هایی خواهد شد که قابل مشاهده نیز خواهند بود. جراح شما سعی خواهد کرد تا طول برش­ها را کاهش داده و آن­ها را در ناحیه­ای ایجاد کند که چندان قابل مشاهده نباشند. اما به هر حال ممکن است جای زخم­ها بیشتر از آنچه که انتظارش را داشته­اید قابل مشاهده باشند. داشتن انتظارات واقع­گرایانه و صحبت با جراح راجع به نتایج عمل، نکته حائز اهمیتی می­باشد.

مکان برش‌­ها بسته به میزان پوست اضافه، برای هر فرد متغیر است. در لیفت سینه سبک، برش ممکن است در قسمت بالایی حلقه دور نوک سینه ایجاد شود. در لیفت سینه سنگین، برش ممکن است به دور حلقه نوک سینه، به صورت عمود و رو به پایین و یا حتی به صورت افقی و از زیر سینه ایجاد شود.

بله. هدف کلی از انجام این عمل، بهبود ظاهر سینه‌­ها است، بنابراین در صورت درخواست شما، می‌­توان راجع به کاهش یا افزایش سایز سینه نیز صحبت کرد.

این عمل جراحی در حالی انجام می­‌شود که فرد تحت بیهوشی یا بی­حسی موضعی قرار دارد. همچنین گفته می‌­شود که درد ناشی از عمل پس از انجام آن نیز بسیار کم خواهد بود؛ ضمناً پس از اتمام عمل، داروهای مسکن برای شما تجویز خواهد شد.

تا چندین ماه پس از جراحی می­‌توان انتظار قرمز و برآمده شدن جای برش‌­ها را داشت. این زخم­‌ها معمولاً پس از مدتی به خوبی از بین می‌­روند. نتیجه نهایی بستگی به توان بهبودی بدن شما دارد.

اکثر خانم­ها می‌­توانند از موهای خود برای پوشاندن زخم­‌ها استفاده کنند. بهتر است زنانی که موهای کوتاهی دارند، در اوایل دوران بهبود به موهای خود اجازه رشد دهند.

باید حداقل برای 4 تا 6 هفته از هرگونه ورزش سنگین اجتناب ورزیده و برای چندین ماه از قرار گرفتن در معرض خورشید خودداری کنید.

باید انتظار مقداری کبودی و تورم را پس از عمل جراحی لیفت صورت داشته باشید. بخش اعظم تورم­‌ها در یک هفته از بین خواهد رفت، در حالی که ممکن است کبودی مذکور دو تا سه هفته دوام داشته باشد. ممکن است در محل برش شاهد بی­حسی، خارش و ریزش مو بوده و سردردی را تجربه کنید. پانسمان­‌هایی که پس از عمل جراحی بر روی زخم­‌ها گذاشته می­‌شوند، پس از چند روز برداشته شده و بخیه‌­ها پس از یک تا دو هفته باز می­‌شوند.

مقداری درد موقت را تجربه خواهید کرد، به خصوص در اطراف محل جراحی. اما می­‌توان این درد را با استفاده از داروهای مسکن آرام کرد.

لیفت صورت معمولاً برای 7 تا 10 سال دوام خواهد داشت. برخی از افراد احساس می‌­کنند که پس از گذشت مدتی به انجام دوباره آن نیاز دارند، در حالی که برخی دیگر این کار را لازم نمی‌دانند.

عمل جراحی لیفت صورت برای هر فردی به طور شخصی تنظیم می­‌شود. بهترین نامزدهای انجام این عمل، افرادی هستند که صورت و خط گردن ایشان در حال افتادگی بوده، اما پوست کشسان و استخوان‌بندی مناسبی دارند.

نه تنها عمل جراحی، بلکه هیچ چیز دیگری نمی­تواند جلوی افزایش سن را بگیرد؛ بنابراین نتایج عمل جراحی لیفت گردن نیز ابدی نخواهند بود. هرچند، تا چند سال پس از انجام این عمل جراحی، شاهد افتادگی پوست در این ناحیه نخواهید بود. البته لازم به ذکر است که افزایش وزن می­تواند منجر به چاقی و افتادگی پوست گردن شود.

درست است که تا چند هفته پس از عمل جراحی مقداری تورم وجود خواهد داشت، اما پس از گذشت حدوداً یک هفته شاهد نتایج این عمل جراحی خواهید بود.

بخیه­‌های شما بسته به روند بهبود و تشخیص جراح، پس از گذشت 7 تا 10 روز باز خواهند شد.

لیفت گردن را تقریباً می­توان در هر سنی انجام داد؛ هرچند، اکثر افرادی که به دنبال لیفت گردن هستند، در بازه سنی 30 تا 70 سال قرار دارند.

بسته به میزان اصلاحی که مورد نیاز است، ممکن است لازم باشد که از لیپوساکشن برای دستیابی به فرم نهایی بازو استفاده شود.

شبکیه یک لایه عصبی در قسمت پشتی چشم است که نور را حس کرده و تصویرها را به مغز شما ارسال می‌کند. چشم مانند یک دوربین است. عدسی جلوی چشم نور را به شبکیه متمرکز می‌کند. می‌توان شبکیه را همان لایه‌ای در نظر گرفت که در قسمت پشتی دوربین قرار دارد.

شما می‌توانید دوش گرفته و سر و صورت خود را بشوئید، اما نباید بگذارید شامپو یا صابون به درون چشم شما وارد شود. می‌توانید از حوله خیس برای تمیز کردن صورت خود استفاده کنید. برخی از افراد از عینک شنا استفاده می‌کنند تا شامپو و صابون به درون چشمشان نفوذ نکند.

همانطور که گفته شد، لازم است صورت به سمت پایین باشد تا حباب به شبکیه فشار آورد. به همین منظور، زمانی که قصد دراز کشیدن یا خوابیدن را داشتید، به پشت نخوابید، زیرا در این صورت حباب به جای شبکیه به عدسی چشم فشار وارد می‌کند.

زمانی که حباب گاز به داخل چشم تزریق می‌شود، هدف آن است که این حباب به شبکیه فشار آورده و آن را سرجای خود قرار دهد. اما از آنجایی که شبکیه در قسمت پشتی چشم قرار دارد، این فشار تنها زمانی به آن وارد می‌شود که صورت به سمت پایین باشد.

لیفت باسن برزیلی در واقع  نام نوعی از لیفت باسن است که در طی آن، چربی از نقاط دیگری از بدن همچون شکم و ران­ها گرفته شده و به باسن تزریق می­شود تا باسن فرم بهتر و حجم بیشتری به خود بگیرد. عنوان “برزیلی” که در نام این عمل جراحی وجود دارد، تنها شیوه­ای برای اشاره به این نوع از عمل جراحی می­باشد. پس لازم نیست برای انجام آن به برزیل سفر کنید.

اکثر خانم­ها می‌­توانند از موهای خود برای پوشاندن زخم­‌ها استفاده کنند. بهتر است زنانی که موهای کوتاهی دارند، در اوایل دوران بهبود به موهای خود اجازه رشد دهند.

این حس ناشی از حرکت بافت نرم بر روی مفصل بوده و معمولاً پس از قوی‌تر شدن عضلات، کمتر خواهد شد.

اگر در حال استفاده از مسکن‌های قدرتمند هستید، باید از رانندگی اجتناب ورزید. اگر زانوی چپ شما تحت عمل قرار گرفته است، می‌توانید با بازگشت سرعت عکس‌العمل خود به حالت اول (معمولاً پس از 1 هفته)، به رانندگی ادامه دهید. اگر زانوی راست شما تحت عمل قرار گرفته است، معمولاً باید 4 تا 6 هفته صبر کنید تا بتوانید به رانندگی ادامه دهید.

می‌توانید پس از گذشت 2 روز، پانسمان خود را جدا نمایید.

• درد کمتر در دوران نقاهت
• دوران نقاهت کوتاه‌تر
• اسکار جراحی کمتر
• بیهوشی طولانی‌تر
• نیاز به مهارت بالای جراح

عفونت، خونریزی، حساسیت به مواد بیهوشی، آسیب به ارگان‌های اطراف، فتق محل جراحی

• تب بیشتر از 38 درجه
• تهوع و استفراغ
• درد شدید شکم
• ضعف و بی‌حالی شدید
• ترشح و خونریزی از زخم
• بروز مشکل در حین ادرار کردن

ممکن است برای بیمارانی که هپاتکتومی پارشیال یا جزئی امکان‌پذیر نباشد، عمل پیوند کبد در نظر گرفته شود. در صورتی که کبد به صورت کامل از بدن خارج شود، بیمار برای ادامه حیات به کبد جایگزین نیاز خواهد داشت. هر چند ممکن است انجام پیوند کبد امکان‌پذیر باشد، اما انتظار برای یافتن یک کبد اهدایی مناسب، زمان زیادی نیاز دارد. در این مدت ممکن است از روش‌های دیگری برای کنترل سرطان استفاده شود و جراحی هپاتکتومی به عقب بیافتد.

حدود دو هفته پس از عمل می‌توانید به زندگی عادی خود بازگردید. حداقل تا یک ماه از انجام ورزش‌های سنگین و بلند کردن اجسام خودداری کنید.

در هپاتکتومی هم مانند هر عمل جراحی دیگری احتمال عوارض وجود دارد. ممکن است مواردی مانند حساسیت به مواد بیهوشی، عفونت، اختلال انعقادی و خونریزی ازمحل عمل رخ دهند.

دندان‌پزشک شما راهی برای حصول اطمینان از این مورد پیدا خواهد کرد. راه ­حلی که معمولاً برای این مشکل ارائه می‌­شود این است که فرد ابتدا ونیر را نصب کرده و سپس فرآیند سفیدسازی دندان انجام دهد تا رنگ دندان­‌های او با رنگ ونیر تطابق پیدا کند.

روزی دو بار و هر بار به مدت دو دقیقه دندان­‌های خود را مسواک بزنید، روزانه از نخ دندان استفاده کنید و از غذاهای سفت مانند بادام دوری کنید.

ونیر دندان معمولاً 5 تا 10 سال دوام خواهد داشت. البته در صورت نگهداری صحیح، طول عمر ونیر بسیار بیشتر از این اعداد خواهد بود. پیشنهاد می­‌شود که هر شش ماه یک بار جرم‌گیری انجام داده و سالی یک بار برای چکاپ به پزشک مراجعه کنید.

در صورتی که ونیر شما دچار ترک شود، تعمیر آن دشوار خواهد بود و به احتمال زیاد باید آن را به کلی عوض کنید. در صورت عادت به جویدن مداد یا ناخن، باید این عادات را کنار بگذارید، زیرا این اعمال می‌­توانند منجر به ترک خوردن ونیر شما شوند. ونیر برای افرادی که از سلامت لثه برخوردار نیستند مناسب نخواهد بود. افرادی که عادت به فشار دادن دندان خود دارند نیز در خطر شکستن ونیر خود هستند. ضمناً، ونیر قابلیت پوسیدگی نیز دارد؛ در نتیجه، لازم است که توجه زیادی به بهداشت دهان خود داشته و به طور مداوم برای چکاپ به دندان‌پزشک خود مراجعه کنید.

در صورتی که دندان خود را ونیر کنید، مقدار بسیار زیادی از دندان شما دست نخورده باقی خواهد ماند، زیرا تنها بخش کوچکی از آن نیاز به تراشیده شدن خواهد داشت. ونیر ظاهر دندان شما را زیبا کرده و با لثه نیز سازگاری خواهد داشت. همچنین شما قابلیت انتخاب رنگ ونیر خود را خواهید داشت؛ در ضمن، ونیرهای پورسلین رنگ خود را از دست نخواهند داد.

شبکیه یک لایه عصبی در قسمت پشتی چشم است که نور را حس کرده و تصویرها را به مغز شما ارسال می‌کند. چشم مانند یک دوربین است. عدسی جلوی چشم نور را به شبکیه متمرکز می‌کند. می‌توان شبکیه را همان لایه‌ای در نظر گرفت که در قسمت پشتی دوربین قرار دارد.

شما می‌توانید دوش گرفته و سر و صورت خود را بشوئید، اما نباید بگذارید شامپو یا صابون به درون چشم شما وارد شود. می‌توانید از حوله خیس برای تمیز کردن صورت خود استفاده کنید. برخی از افراد از عینک شنا استفاده می‌کنند تا شامپو و صابون به درون چشمشان نفوذ نکند.

همانطور که گفته شد، لازم است صورت به سمت پایین باشد تا حباب به شبکیه فشار آورد. به همین منظور، زمانی که قصد دراز کشیدن یا خوابیدن را داشتید، به پشت نخوابید، زیرا در این صورت حباب به جای شبکیه به عدسی چشم فشار وارد می‌کند.

زمانی که حباب گاز به داخل چشم تزریق می‌شود، هدف آن است که این حباب به شبکیه فشار آورده و آن را سرجای خود قرار دهد. اما از آنجایی که شبکیه در قسمت پشتی چشم قرار دارد، این فشار تنها زمانی به آن وارد می‌شود که صورت به سمت پایین باشد.