سوالات متداول
خیر، اما تشخیص به موقع میتواند آن را کنترل کرده و احتمال نابینایی را کاهش دهد.
علائم گلوکوم بسته به نوع آن متفاوت خواهند بود. گلوکوم زاویه باز به آرامی و بدون درد پیشرفت کرده و بدون دانش شما بینایی شما را مورد آسیب قرار میدهد. ممکن است اولین نشانههای گلوکوم زمانی نمایان شوند که مقداری از بینایی خود را از دست داده باشید. در گلوکوم مزمن زاویه بسته، شما دچار تاری دید، مشاهده هاله نور یا حلقههای رنگی به دور لامپها و درد و سرخی چشم خواهید شد.
در صورتی که گلوکوم در مراحل اولیه خود مورد تشخیص قرار گیرد، میتوان آن را کنترل کرد و از تضعیف بیشتر بینایی به مقدار قابل توجهی جلوگیری کرد. در صورت عدم رسیدگی، بینایی از اطراف شروع به تضعیف کرده و این ضعف به قسمت میانی میرسد و در نهایت امکان نابینایی وجود دارد.
در تعداد قلیلی از مبتلایان (20 تا 30 درصد)، پس از گذشت ماهها یا سالها، قسمت پشتی کپسول عدسی که در طول جراحی جدا نشده است، مات شده و دوباره منجر به تاری دید میشود.این کاتاراکت ثانویه را میتوان توسط یک عمل جراحی خفیفتر برطرف کرد؛ این عمل جراحی که 15 دقیقه به طول میانجامد، دید بیمار را دوباره شفاف میکند.
پدربزرگ من سالیان پیش جراحی کاتاراکت انجام داد و بعد از آن مجبور بود که همیشه از عینکی کلفت استفاده کند. آیا هنوز نیز اینچنین است
این روزها به ندرت پیش میآید که پس از جراحی کاتاراکت، فرد به استفاده از عینکهای کلفت و سنگین نیاز داشته باشد. اکثر عملهای مدرن کاتاراکت، شامل جایگزینی عدسی چشم با یک عدسی داخلچشمی میشوند. اتفاقاً تعدادی عدسی وجود دارند (مثل عدسیهای درجهیک چند کانونه) که میتوانند شما را از عینک مطالعه بینیاز کنند. پیش از عمل جراحی، از جراح خود بپرسید که چگونه میتوانید استفاده از عینک را به حداقل برسانید.
پزشک من میگوید که من کاتاراکت دارم، اما میخواهد کمی صبر کند و فعلاً اقدام به استخراج آن نکند. چرا؟
کاتاراکت خفیف معمولاً منجر به وقوع مشکلات کمی در بینایی شده و حتی ممکن است هیچ مشکلی برای بینایی ایجاد نکند. احتمالاً پزشک شما کاتاراکت شما را زیرنظر دارد تا ببیند که آیا وضعیت آن بدتر میشود یا خیر؛ او در صورت تاثیر این بیماری بر بینایی یا زندگی شما، عمل جراحی کاتاراکت را برایتان تجویز خواهد کرد.
پاسخ این سوال به مکان ترکهای پوستی شما بستگی دارد، اما عموماً میتوان پاسخ مثبت ارائه کرد؛ آبدومینوپلاستی کامل بیشتر پوست موجود در قسمت پایینی شکم را جدا خواهد کرد و هر ترک پوستی موجود در آن ناحیه نیز با پوست موجود جدا خواهد شد. ترکهایی که خارج از این ناحیه قرار داشته باشند، تحت تاثیر آبدومینوپلاستی قرار نخواهند گرفت.
پس از بارداری به آبدومینوپلاستی نیاز دارم، اما سینه هایم نیز به ترمیم احتیاج دارند. آیا می توانید به طور همزمان به هر دو ناحیه رسیدگی کنید؟
پاسخ به این سوال نه تنها مثبت است، بلکه میتوان گفت که ادغام آبدومینوپلاستی با لیفت یا آگمنشن سینه امری بسیار رایج است.
بله؛ تا زمانی که وزن شما در طول زمان از ثبات برخوردار باشد، نیاز به انجام دوباره آبدومینوپلاستی وجود نخواهد داشت. البته که با گذر زمان، پوست شما پیرتر خواهد شد، اما هیچگاه به آن مقدار از آویزانی که پیش از جراحی تجربه میکردید باز نخواهد گشت.
در گذشته آبدومینوپلاستی جزو جراحیهای دردناک به حساب میآمد، خصوصاً زمانی که احتیاج به بازسازی عضلات وجود داشت. در طی چند سال اخیر، ابداع روشهای جدید برای کنترل درد این موضوع را عوض کرده است. به عنوان مثال، دستگاهی طراحی شده است که از طریق یک لوله، نوعی بیحس کننده موضعی را به محل جراحی تزریق میکند؛ همچنین اخیراً نوعی بیحس کننده موضعی طراحی شده است که میتواند درد را تا 3 روز پس از استفاده، کنترل کند.
بله.آپاندیسیت شایعترین علت جراحی اورژانسی در حاملگی است. علائم شایع آن انقباضات رحمی و درد شکم است. این بیماری خطر جانی برای مادر ندارد. اگر در سه ماهه اول و دوم بارداری هستید، ممکن است به جنین شما آسیب برسد. انتخاب روش جراحی باز یا لاپاروسکوپیک بر عهده پزشک است ولی فرق چندانی در نتیجه نخواهد داشت.
بله، اما تصمیم نهایی با پزشک شما است. در صورتی که آپاندیس پاره نشده باشد، یک دوره آنتیبیوتیک تجویز میشود و در بیشتر موارد علائم رفع میشود. اما احتمال عود آپاندیسیت وجود دارد. به همین دلیل جراحی آپاندکتومی در بیشتر بیماران بهترین اقدام درمانی است.
در صورتی که التهاب آپاندیس طول بکشد، ممکن است منجر به پارگی و آزاد شدن ترشحات عفونی به درون حفره شکم شود. این اتفاق برای شما خطر جانی دارد. گاهی علت آپاندیسیت، سرطان نهفته در آن است که علائم را تقلید میکند. به جز جراحی و خارج کردن آپاندیس راهی برای تشخیص سرطان وجود ندارد.
در اکثر موارد، استفاده از آتل برای راحتی شما تجویز میشود. هرچند، مواردی وجود دارند که در آنها، لازم است که از آتل استفاده کنید. لطفاً راجع به این موضوع با پزشک خود صحبت کنید.
اگر اجتناب از کاری به خصوص جزو ملزومات بهبود شما باشد، این موارد توسط پزشک به شما گفته خواهد شد. به طور کلی از کارهایی که باعث ایجاد درد در شانهتان میشوند، اجتناب ورزید.
این درد معمولاً در هنگام خواب بدتر خواهد بود و خوابیدن را دشوار خواهد کرد. استفاده از داروهای تجویز شده میتواند به کاهش درد کمک کرده و خوابیدن را آسانتر کند.
در صورتی که از مسکنهای قوی (Narcotic) استفاده میکنید، از رانندگی اجتناب ورزید. پیشنهاد میشود که در صورت قرار داشتن دست در آتل، رانندگی نکنید. پس از در آوردن آتل و در صورت بازگشت دوباره توان دست، میتوانید به رانندگی بپردازید.
عفونت پس از جراحی پدیده رایجی نیست، اما در صورتی که نشانههای عفونت را در خود مشاهده کردید، با دفتر جراح خود تماس بگیرید. نشانههای عفونت عبارتند از: تب و لرز، قرمزی پوست اطراف محل جراحی و گسترش این قرمزی، افزایش درد به صورت ناگهانی.
سر خوردن پس از عمل پدیدهای رایج است. اگر حس کردید که در حال افتادن هستید، مشکلی ندارد که مقداری فشار بر پای عمل شده خود وارد کنید تا سقوط نکنید. در صورتی که سقوط کردید، دردی را تجربه خواهید کرد، اما لازم نیست که نگرانی خاصی داشته باشید. در جلسه بعدی که با پزشک یا متخصص توانبخشی خود داشتید، این موضوع را بیان کرده و از توصیههای ایشان پیروی کنید.
در صورتی که از مسکنهای قدرتمند (Narcotic) استفاده میکنید، رانندگی نکنید. در غیر این صورت اگر جراحی بر روی مفصل چپ شما انجام شده و اتوموبیل شما دارای دنده اتوماتیک است، حدود 1 هفته پس از جراحی میتوانید به رانندگی ادامه دهید.
اگر جراحی بر روی مفصل راست شما انجام شده یا اتوموبیل شما دندهای است، تنها زمانی میتوانید به رانندگی بپردازید که نیازی به عصا نداشته و کنترل خوبی بر عضلات خود داشته باشید. این اتفاق معمولاً 3 تا 4 هفته پس از جراحی رخ میدهد.
نمیتوانید تا 2 هفته لگن خود را به آب وارد کنید.
معمولاً پس از گذشت 4 تا 6 هفته میتوانید به فعالیتهای جنسی بپردازید، مگر این که جراح شما نظر متفاوتی داشته باشد.
خیر. ما در تمامی نقاط بدن خود ذخایری از چربی داریم؛ هرچند، چربی مورد استفاده بدن (در جریان کاهش وزن) تنها از نقاط بخصوصی از بدن برداشته میشود. این چربی برای آقایان ابتدا از کبد و سپس از ناحیه شکم برداشته خواهد شد. بنابراین احتمال این که کاهش وزن بر چربی تزریق شده تاثیری داشته باشد بسیار کم است.
در اکثر موارد، اگر از دستورالعملهای ارائه شده پس از عمل جراحی پیروی به عمل آید، نتایج این عمل جراحی به صورت مادام العمر خواهند بود. در صورتی که هدف از انجام این عمل جراحی، افزایش طول آلت تناسلی بوده باشد پیروی از دستورالعملها میتواند به بهتر شدن نتایج نیز کمک کند.
در صورتی که عمل جراحی به منظور افزایش قطر آلت انجام شده باشد، باید انتظار این را داشته باشید که قطر آلت شما به اندازه 60% قطری برسد که بلافاصله پس از عمل مشاهده میکنید.
فردی که عمل جراحی پروتز چانه انجام داده باشد، هیچگاه مجبور به جایگزینی آن نخواهد شد. پروتز چانه بر خلاف پروتز سینه، یک قطعه جامد بوده و حاوی مایعات نمیباشد؛ بنابراین اکثر افراد میتوانند از پروتز چانه خود به صورت مادامالعمر بهرهمند شوند.
اکثر افراد از پروتز چانه خود رضایت کامل داشته و هیچگاه آن را خارج نمیکنند. اما برخی از افراد به این نتیجه میرسند که اصولاً احتیاجی به این پروتز نداشتهاند و حال میخواهند آن را خارج کنند. این افراد میتوانند با انجام یک عمل ساده و کمدردسر، پروتز چانه خود را خارج سازند.
پس از این که دوره بهبود به پایان رسید، پروتز در جای خود ثابت خواهد ماند. اما گاهی در هفتههای نخست پس از جراحی و پیش از این که چانه کاملاً بهبود یابد، ممکن است پروتز در درون چانه جابجا شود. این امری بسیار نادر است، اما در صورت وقوع، لازم است که فرد باز هم به تحت عمل قرار گیرد تا پروتز به جای پیشین خود بازگردانده شود.
عمل جراحی چانه یکی از عملهای بسیار رایج است. افرادی که چانههای زیبایی دارند، از بدو تولد اینگونه بودهاند، اما افرادی که از ظاهر چانه خود راضی نیستند، میتوانند با انجام این عمل جراحی به ظاهر دلخواه خود دست پیدا کنند. درست است که در عملهایی مثل عمل پروتز سینه، ممکن است عمل به حدی شدید باشد که دیگران متوجه آن شوند، اما این موضوع راجعبه آگمنتیشن چانه صدق نمیکند. نتایج عمل آگمنتیشن چانه بسیار خفیف اما چشمگیر هستند.
عمل آگمنتیشن گونه میتواند به گونههای شما حالت داده و آنها را پرحجمتر کند. با بالا رفتن سن، گونهها حجم خود را از دست داده و حالت افتاده پیدا میکنند. عمل آگمنتیشن گونه حجم گونهها را به آنها بازگردانده و به ظاهر آنها را جوانتر میکند.
عمل جراحی آگمنتیشن گونه منجر به باقی ماندن اثر زخم خواهد شد؛ اما از آنجایی که برشهای ایجاد شده در درون دهان قرار دارند، این آثار زخم قابل مشاهده نخواهند بود.
در صورتی که خواهان نتایج ماندگارتری هستید پروتز گونه گزینه بهتری برای شما خواهد بود. تزریق درمافیلر به طور موقتی گونههای شما را پرتر و جوانتر میکند. در صورتی که تصمیم به تزریق درمافیلر داشته باشید، باید به طور مداوم آن را تزریق کنید تا نتایج آن به طور مداوم قابل مشاهده باشند، اما پروتزهای گونه دائمی هستند.
بله، اما بر خلاف نتایج حاصل از عمل جراحی، نتایج حاصل از این روشها ماندگاری کمی دارند. به عنوان مثال نوعی محصول آرایشی و بهداشتی وجود دارد که لبها را تحریک کرده و از این طریق آنها را موقتاً متورم و بزرگ میکند. همچنین میتوان از پمپهای مکشی بر روی لبها استفاده کرد تا جریان خون آنها افزایش یافته و لبها بزرگتر شوند.
این عمل جراحی به خودیخود دردناک نیست، زیرا پیش از عمل جراحی بیحسکنندههای قدرتمندی به ناحیه لب تزریق خواهند شد. البته لبهای برخی از افراد نسبت به دیگران حساستر است، بنابراین پاسخ این سوال به خود فرد نیز بستگی دارد.
برای انجام آنژیوگرافی باید ماده حاجب به رگ شما تزریق شده و در معرض اشعه ایکس قرار بگیرید. این موارد برای جنین مخصوصا در هفتههای اولیه مضر است اما ممکن است آنژیوگرافی برای نجات جان شما لازم باشد. در صورت بارداری به پزشک اطلاع دهید و به تصمیم او اعتماد کنید. به یاد داشته باشید که توصیه میشود که مادران شیرده حداقل تا 48-24 ساعت بعد از تزریق ماده حاجب، شیردهی انجام ندهند. در صورتی که اطرفیان شما آنژیوگرافی یا آنژیوپلاستی انجام دادهاند، حداقل 24 ساعت بعد به دیدنشان بروید.
خیر! هر یک از این دو فرآیند در جای خودش کاربرد دارد. در شرایط غیر اورژانس اگر وضعیت گرفتگی عروق شما هنوز مشخص نیست، ابتدا آنژیوگرافی انجام میدهید. در صورت نیاز آنژیوپلاستی صورت میگیرد. اما اگر عروق کرونری شما تنگی بسیار شدیدی داشته باشد و یا بیماری زمینهای داشته باشید به جراحی قلب باز نیاز دارید. پزشک در این زمینه با شما مشورت میکند. سعی کنید تا جایی که میتوانید به او اعتماد کنید.
هر عملی در کنار مزایای خود مضراتی هم دارد و در صورتی که منافع بیشتری به چشم بیاید، عمل انجام میشود. عوارض خطرناک و تهدیدکننده زندگی آنژیوگرافی نادر هستند. این موارد حساسیت به ماده حاجب، پارگی عروق، خونریزی و تامپوناد ( تجمع حجم زیادی خون در اطراف قلب که پمپاژ قلب را مختل میکند) هستند.
در طی فرآیند آنژیوگرافی و آنژیوپلاستی از تزریق ماده حاجب کمک گرفته میشود تا با عبور از عروق کرونری، انسداد و گرفتگیها را نشان دهد. دفع بیشتر این ماده از طریق کلیه صورت میگیرد. اگر کلیه سالمی دارید، با مصرف فراوان آب مشکلی برای دفعه ماده حاجب نخواهید داشت. در صورتی که بیماری کلیوی دارید، به پزشک اطلاع دهید. او با توجه به حال عمومی و شرایط عمکلرد کلیه شما تصمیم نهایی را میگیرد. اگر مبتلا به دیابت هستید و یا داروی متفورمین مصرف میکنید، برای نیاز به قطع دارو و یا اقدامات حمایتی دیگر به پزشک اطلاع دهید.
با این که جای برش های ایجاد شده برای اتوپلاستی باقی می مانند، اما این زخم ها معمولاً قابل مشاهده نیستند، زیرا در قسمت پشتی گوش قرار دارند.
ممکن است لازم باشد که ورزش ها و فعالیت های سنگین را برای یک تا دو ماه کنار بگذارید تا گوش های شما به مقدار کافی بهبود یابند.
ممکن است در گوشها حس ضربان و درد داشته باشید که البته میتوان این مشکل را با دارو حل کرد. همچنین وقوع تورم، بیحسی و قرمزی گوش نیز محتمل است. بخیه ها پس از حدود یک هفته باز شده و بخیه های تجزیه پذیر نیز به طور خودکار تجزیه خواهند شد.
زمانی میتوان اتوپلاستی انجام داد که گوشهای فرد به طور کامل رشد کرده باشند؛ این اتفاق معمولاً در حدود 4 سالگی رخ میدهد. یکی از مزایای انجام این عمل جراحی در سنین کم، جلوگیری از ناراحتی احساسی و ذهنی است که در صورت به تعویق انداختن عمل، گریبانگیر کودک خواهد شد.
پیوند پوست زمانی انجام میشود که مشکل حاد بوده و با روشهای دیگر حل نشود. در این روش، بر خلاف روشهای دیگر، فرد عموماً بیهوش میشود و حتی ممکن است نیاز به بستری شدن وجود داشته باشد.
ممکن است پزشک به منظور دستیابی به نتایج بلندمدت و بهبود حداکثری اثر زخم، چندین جلسه مجزا را به درمان لیزری اختصاص دهد. این موضوع خصوصاً برای درمانی که با استفاده از لیزر غیرسایشی (غیرآبلیشنی) انجام شود صدق میکند. در صورت استفاده از این لیزر برای درمان، دوره بهبودی در انتظار شما نخواهد بود؛ اما ممکن است نیاز باشد که چندین بار فرآیند درمانی آن را تکرار کنید.
به لطف پیشرفتهای اخیر در عرصه پزشکی، درمان لیزری به سطحی رسیده است که پزشکان از آن به عنوان یکی از راههای رایج رفع اثر زخم استفاده میکنند؛ اما لازم به ذکر است که درمان لیزری نمیتواند اثر زخم را به کلی از بین ببرد. پس از درمان لیزری، باز هم اثری بر روی پوست باقی خواهد ماند، اما این اثر نسبت به اثر زخم اولیه کمرنگتر و پنهانتر خواهد بود.
درمانهای مبتنی بر لیزر و رادیوتراپی برای درمان آثار زخم موجود در اکثر قسمتهای بدن کارآمد هستند؛ از جمله این قسمتها میتوان به پا، دست، صورت، سینه، شکم و ران اشاره کرد. اگر میخواهید بدانید که آیا احتیاج به درمان لیزری دارید یا خیر، با پزشک خود مشورت کنید. او زخم شما را بررسی کرده و گزینههای درمان موجود را پیشروی شما قرار خواهد داد.
بعد از اسپلنکتومی و خارج شدن طحال، سایر ارگانهای بدن وظایف آن را برعهده میگیرند. پس خیلی راحت میتوانید به زندگی عادی خود بازگردید. تنها خطر ابتلا به عفونتهای خاصی بالا میرود. باید زیر نظر پزشک واکسنهای لازم را دریافت کنید. گاهی لازم است برای پیشگیری از ابتلا به عفونتهای شدید آنتیبیوتیک مصرف کنید.
پس از گذشت یک تا دو هفته، شاهد کاهش تورم بوده و برخی از نتایج اولیه این عمل را مشاهده خواهید کرد. اما برای مشاهده نتایج نهایی این عمل، باید 2 تا 4 ماه منتظر بمانید.
نتایج عمل جراحی استخراج چربی گونه مادامالعمر خواهند بود. هرچند در صورتی که مقدار زیادی وزن کسب کنید، ممکن است گونههای شما باز هم حال پفکرده به خود بگیرند.
بخیهها معمولاً یک هفته تا 10 روز پس از عمل جراحی باز خواهند شد. ممکن است کمی درد تجربه کنید، اما این درد غیرقابل تحمل نخواهد بود. باز کردن بخیه معمولاً بسیار سریع انجام میشود.
استخراج چربی گونه را میتوان تقریباً در هر سنی انجام داد. هرچند، باید به خاطر داشته باشید که بسیاری از افرادی در طول بازه 20 تا 40 سالگی دچار کاهش چربی صورت خواهند شد و در صورتی که چربی گونه این افراد پیش از این استخراج شود، صورت آنها بسیار لاغر و ناسالم به نظر خواهد آمد.
عمل اسلیو معده نوعی جراحی است که از قدمت نسبتاً کمی برخوردار بوده و طرفداران زیادی در سرتاسر جهان پیدا کرده است. نخست، این عمل جراحی بخشی از فرآیند بزرگتر دیگری بود، اما با گذشت زمان معلوم شد که این عمل میتواند به کاهش وزن کمک کند. از آنجا بود که جراحی اسلیو معده به عنوان یک جراحی مستقل به بازار ارائه شد و دادهها حاکی از آن هستند که کاهش وزن حاصل از این جراحی، پس از اتمام جراحی نیز ماندگاری خواهد داشت.
مزیت اصلی اسلیو معده این است که در طی این عمل جراحی، احتیاجی به ایجاد اتصال میان معده و روده کوچک وجود ندارد. اسلیو معده نسبت به بایپس معده از مشکلات بلندمدت کمتری برخوردار است. از آنجایی که در این عمل جراحی، معده به روده کوچک متصل نمیشود، ریسک ابتلا به فتق داخلی و زخمهای درونی تقریباً صفر است. این دو مشکل به میزان زیادی در بایپس معده وجود دارند. ضمناً در اسلیو معده، احتمال ابتلا به کمبود مواد مغذی کمتر از بایپس معده است.
این موضوعی است که بحث زیادی بر سر آن درمیان است. به گزارش برخی از مراکز، پس از انجام جراحی اسلیو معده، تعداد دفعات وقوع رفلاکس معده افزایش مییابد. هرچند، برخی از شواهد دیگر حاکی از این هستند که پس از جراحی اسلیو معده، تعداد دفعات وقوع رفلاکس معده دچار کاهش خواهند شد. اما حقیقت هرچه که باشد، میتوانید مطمئن باشید که پس از انجام این عمل جراحی، میتوانید با استفاده از داروهای ضداسیدی و با ایجاد تغییر در سبک زندگی خود، از وقوع رفلاکس معده جلوگیری کنید.
آسیبهای ناشی از تفنگ ساچمهای، تنیس، گلف، فوتبال، بوکس و تصادفات رانندگی میتوانند منجر به انفصال شبکیه شوند.
در ابتدا ممکن است علائمی را تجربه نکنید. پس از گذشت مدتی، یک “پرده” تاریک به آرامی وارد شده و بینایی را از یک سو مختلف میکند (مکان این رخداد به این بستگی دارد که شبکیه از چه مکانی جدا شده باشد). زمانی که فرآیند جدا شدن به بخش میانی شبکیه برسد، دید فرد به طور ناگهانی و به شدت تار میشود. با گذشت زمان، این پرده دید بیمار را به طور مضاعفی تیره میکند، تا زمانی که او تنها قادر به دیدن نورهای شدید خواهد بود.
دانستن علائم آن بهترین راهی است که برای دفاع از خودتان دارید. اگر شاهد علائم این بیماری بودید، بلافاصله به متخصص مراجعه کنید.
تقریباً هر فردی که یک، چند یا همه دندانهای خود را از دست داده باشد، کاندید خوبی برای انجام این عمل است.
حتماً با پزشک خود راجعبه نیازهایتان صحبت کنید.
خیر، شما نمیتوانید ایمپلنت خود را جدا کنید؛ ایمپلنتها با صورت محکمی در درون استخوان فک نصب میشوند و شباهت بسیار زیادی به دندانهای طبیعی دارند.
ایمپلنت بر خلاف دندان در معرض مشکلاتی مثل پوسیدگی قرار ندارد؛ هرچند، باید توجه داشته باشید که سلامت لثه عاملی موثر در ماندگاری ایمپلنت است. در صورتی که تمایل به ماندگاری ایمپلنت خود دارید، لازم است که به طور مداوم در منزل به فکر بهداشت دهان و دندان خود باشید و هرازچندگاهی نیز برای پاکسازی و چکاپ دهان و دندان خود به دندانپزشک مراجعه کنید.
پاسخ این پرسش با توجه به وضعیت سلامت و عادات هر فرد متغیر خواهد بود. در صورتی که بیمار فردی با وضعیت سلامت مطلوب بوده و از بهداشت دهانی مناسبی برخوردار باشد، احتمال موفقیت ایمپلنت دندان بالا خواهد بود؛ آمار موفقیت ایمپلنت برای چنین افرادی بیش از 90-95 درصد است.
بازسازی بدن برای افرادی که از مشکلات جدی همچون دیابت، مشکلات قلبی یا بیماریهای ریوی رنج میبرند مناسب نیست. افرادی که اضافه وزن دارند، باید پیش از انجام این فرآیند وزن خود را کاهش دهند. همچنین بانوانی که قصد دارند بازهم باردار شوند، باید پس از اتمام دورههای آتی بارداری به انجام این فرآیند بپردازند.
پاسخ این سوال منفی است – تنها پیش نیاز انجام این فرآیند این است که فرد از لحاظ سلامت از وضعیت خوبی برخوردار باشد.
در حین عمل جراحی، پزشک جراح بالون شما را با مایعی آبی رنگ پر خواهد کرد. حال اگر بالون شما در حال کوچک شدن باشد، به راحتی این موضوع را خواهید دانست، زیرا ادرار شما رنگی خواهدشد. در صورتی که این پدیده را مشاهده کردید، باید آن را بلافاصله با کلینیک در میان بگذارید تا در طی 48 ساعت بالون از بدن شما خارج شود.
لطفاً دقت داشته باشید که درمان از طریق بالون، نوعی درمان است که خود زیرشاخه حوزه دیگری در پزشکی می باشد؛ حال با این که احتمال وقوع مشکلات بسیار کم است، اما پیشنهاد میشود که به دنبال سفرهای خارجی نباشید؛ زیرا در صورت بروز مشکل برای بالون شما، ممکن است نتوانید فردی که تخصص کافی در این زمینه داشته باشد را پیدا کنید.
لازم است این را بدانید که این عمل جراحی در واقع ابزاری است برای کاهش وزن و زمانی بهترین عملکرد خود را خواهد داشت که با برنامهای از جانب پزشک شما دنبال ادغام شود. میزان وزنی که از دست میرود، از یک مورد به مورد دیگر متغیر است، اما به طور کلی میتوان گفت که افراد به میزان 10 تا 20% از کل وزن بدن خود را از دست خواهند داد.
باند معده به صورتی ساخته شده است که ماندگاری مادامالعمر داشته باشد و زمانی که باندی را در بدن فرد قرار میدهیم، انتظار این را داریم که دیگر احتیاجی به خارج ساختن آن از بدن فرد وجود نخواهد داشت. البته مشکلاتی وجود دارند که ممکن است پس از انجام این عمل بروز کنند و در صورت بروز این مشکلات، ممکن است لازم باشد که باند معده از بدن فرد خارج شود.
خیر، این باند از سیلیکون جامد ساخته شده است. بنابراین زمانی که از گیتهای فرودگاه عبور کنید، آژیر گیتها به صدا در نخواهد آمد.
این باند از سیلیکون جامد ساخته شده و شامل سه بخش میشود: باندی که به دور معده بسته میشود، قسمتی که باند از طریق آن تنظیم میشود و بخشی که دو بخش مذکور را به یکدیگر متصل میکند. پروتزهای سیلیکونی در حوزههای مختلف پزشکی مورد استفاده قرار گرفتهاند و هیچ مدرکی مبنی بر خطرناک بودن آنها برای بدن وجود ندارد. همچنین از آنجایی که این باند از سیلیکون جامد ساخته شده است، خطر نشت مایع برای آن وجود ندارد.
پیش از انجام این عمل، باید بدانید که بایپس معده یک جراحی سنگین بوده و خطرهای خود را دارد. رایجترین خطرهای انجام این عمل جراحی عبارتند از ابتلا به کمبود ویتامینها و مواد معدنی، به کمآبی، به سنگ کلیه، به سنگ کیسه صفرا و کاهش قند خون. البته خطرات عدیده دیگری نیز وجود دارند که بهتر است راجعبه آنها با پزشک خود صحبت کنید.
جراحی بایپس معده چندین جایگزین دیگر دارد که شامل جراحی و راهحلهای غیر از جراحی میشوند. از جمله راهحلهایی که شامل جراحی نمیشوند میتوان به کنترل رژیم غذایی، ورزش و تغییر شیوه زندگی اشاره کرد.
پس از انجام این عمل، ممکن است از شما خواسته شود که 1 تا 2 روز از خوردن اجتناب ورزید تا زودتر بهبود یابید. در 12 هفته آتی، لازم است که از رژیمی بسیار دقیق پیروی کنید؛ این رژیم با مایعات آغاز شده و پس از گذشت مدتی به شما اجازه مصرف غذاهای عادی را میدهد. این جراحی نه تنها به شما در کاهش وزن کمک خواهد کرد، بلکه مشکلات دیگری که مربوط به چاقی میباشند را نیز حال خواهد کرد؛ از جمله این مشکلات میتوان به دیابت نوع 2، فشار خون بالا، کلسترل بالا و ایست تنس اشاره کرد.
پس از خوابیدن تورم قادر به مشاهده نتایج جراحی خواهید بود، اما این امر چند روزی به طول خواهد انجامید.
خیر، جراحی بلفاروپلاستی برای از بین بردن چروکهای گوشه خارجی چشم و درمان افتادگی ابرو طراحی نشده است. البته جراحیهای دیگری برای از بین بردن چروکهای چشمی وجود دارند که از جمله آنها میتوان به جراحی لیزری و درمانهای مبتنی بر نور شدتیافته پالسی اشاره کرد.
پوست پف کرده و شل دور چشم معمولاً با افزایش سن نمایان میشود، اما برخی از افراد جوان از لحاظ ژنتیکی در معرض این مشکل قرار دارند، بنابراین میتوان گفت که هیچ سن به خصوصی برای انجام بلفاروپلاستی وجود ندارد.
در صورتی که حس میکنید که ارتفاع یا سایز پیشانی شما بیش از حد بوده و با دیگر اعضای صورت شما تناسب ندارد، این عمل جراحی میتواند برای شما مناسب باشد. البته باید انتظاراتی واقع گرایانه داشته باشید و از ریسکها و عوارض این عمل نیز آگاه باشید.
پیش از هرچیز باید بگوییم که نتایج حاصل از این عمل، کاملاً طبیعی هستند. هدف از انجام این عمل جراحی، دستیابی به صورتی زیبا است که دارای ابعاد متناسبی باشد؛ به عبارت دیگر، هدف از انجام این عمل، دستیابی به صورتی است که طبیعی بوده و از حالت عادی خود خارج نباشد.
برشهای ایجاد شده در طی این جراحی در خط طبیعی رویش مو ایجاد میشوند تا بتوان آنها را پنهان ساخت. این برشها در 7 تا 10 روز نخست بهبود یافته و در طی 6 تا 12 ماه آتی به طور مداوم کمرنگتر و پوشیدهتر میشوند. تعداد برشها و بزرگی هرکدام، به پیچیدگی عمل بستگی دارد.
معمولاً بیماران بلافاصله پس از پر کردن دندان خود متوجه خواهند شد که حس حساسیت بیشتری به ناحیه پرشده دارند. در اکثر موارد درد قابلتوجهی حس نخواهد شد و درد موجود خفیف و موقتی خواهد بود؛ لازم به ذکر است که میتوان با اجتناب از موارد تحریک کننده مانند خوراکیهای بسیار سرد یا بسیار داغ، درد مذکور را کنترل کرد.
با این که آلیاژ جیوه در دهههای گذشته طرفدارهای زیادی داشت، اما حال دیگر به مقدار زیادی کنار گذاشته شده است؛ دلیل اجتناب از جیوه در پر کردن دندان، نگرانیهایی است که نسبت به وجود جیوه در بدن و تاثیرات آن بر بدن وجود دارد. در صورتی که گزینه استفاده از آلیاژ جیوه توسط پزشک به شما داده شود، این تصمیم شما خواهد بود که این پیشنهاد را قبول کنید یا خیر. هرچند، بهتر است به دنبال یک گزینه مدرنتر برای این کار باشید، حتی اگر مجبور باشید کمی بیشتر هزینه کنید.
با پیشرفت صنعت دندانپزشکی، به طور روزافزونی شاهد ظهور مواد پرکننده جدیدی هستیم. امروزه افراد گزینههای زیادی را پیش روی خود پیدا خواهند کرد. برخی از این گزینهها بسیار رایج بوده و برخی دیگر کمی نادر و گران قیمت هستند؛ حتی تعدادی ماده وجود دارند که استفاده از آنها در این زمینه بحثبرانگیز شده است. از جمله مواد مورد استفاده برای پر کردن دندان میتوان به طلا، آلیاژ نقره، کامپوزیت، سرامیک و شیشه اشاره کرد.
پاسخ این سوال، به نوع عمل جراحی انجام شده و بدن فرد بستگی دارد. برخی از بیماران عکسالعمل بهتری نسبت به عمل جراحی نشان میدهند، اما به طور کل میتوان گفت که فرد یک هفته یا ده روز پس از عمل جراحی، قادر به کار کردن خواهد بود. پزشک جراح شما راجعبه این موضوع با شما صحبت خواهد کرد و به طور دقیقتری به شما خواهد گفت که پس از گذشت چه زمانی قادر به کارکردن میباشید.
معمولاً چنین نیست؛ همچنین احتمالاً پروتزهایی مورد استفاده قرار گیرند که به طور کلی شامل هیچ مایعی نبوده و بنابراین خطر نشت کردن ندارند. لازم است که راجعبه این موضوع با جراح خود صحبت کنید.
بله، اما به احتمال زیاد قابل رویت نخواهد بود. جراح سعی خواهد کرد تا کمترین میزان برش ممکن را بر روی بدن شما ایجاد کرده و برشهای ایجاد شده را نیز در پستی و بلندیهای طبیعی پوست شما پنهان کند. اثر این زخمها به مرور زمان کاهش خواهد یافت و پس از مدتی قابل رویت نخواهد بود.
در طول فرآیند جراحی، تیم هوشبری اطمینان حاصل خواهند کرد که شما در حالتی راحت قرار داشته و دردی را حس نمیکنید. شما در تمام لحظات این فرآیند در بیهوشی به سر خواهید برد. پیش از عمل جراحی، با شما راجعبه موضوع بیهوشی صحبت خواهد شد. پس از عمل جراحی، تمامی دردها از طریق داروهای مسکن کنترل شده و پس از چند روز به کلی از بین خواهند رفت.
بله، اما این اثرها در درون چین و چروکهای پا قرار داشته و بنابراین قابل مشاهده نخواهند نبود.
پس از گذشت 8 هفته، میتوانید به هرگونه ورزشی که تمایل دارید بپردازید.
بله، پارگی پروتز در هنگام انجام ماموگرافی امری محتمل است. این پدیده زمانی رخ میدهد که فشار وارده بر سینه منجر به سستی پروتز شود. هرچه زمان بیشتری از کاشت پروتز سینه گذشته باشد، احتمال پارگی آن بیشتر خواهد بود. اما لازم نیست از ماموگرافی اجتناب کنید؛ تنها کافیست به متخصص مربوطه اطلاع دهید که کاشت پروتز انجام دادهاید تا او با مراقبت بیشتری به انجام ماموگرافی بپردازد.
این پدیدهای بسیار نادر است. محلول نمکین موجوددر پروتزهای آبنمکی استریل بوده و جراحان از ترفندی پاکیزه برای پر کردن آنها بهره میبرند. همگی این موارد به جلوگیری از رشد قارچ در پروتزها کمک میکنند. در گذشته که پر کردن پروتزها با ترفندی دیگر انجام میشد، احتمال رشد قارچ بیشتر بود. در گذشته، محلول نمکین هنگام تزریق به پروتز در معرض هوا قرار میگرفت و احتمال آلوده شدن آن وجود داشت، اما حال محلول نمکین مستقیماً از مخزن خود به درون پروتز تزریق میشود.
انستیتوی پزشکی تخمین زده است که پروتزهای سینه به طور میانگین دوامی 16 ساله خواهند داشت.
این جراحی لاغری عوارض خطرناک نادری دارد که در کمتر از 1% افراد رخ میدهد. پس از پلیسه معده جذب مواد مغذی به هیچ عنوان تغییری نمیکند، پس شما کمبودی پیدا نمیکنید. ممکن است به علت کوچک شدن معده پس از صرف غذا دچار نفخ شوید که با رعایت رژیم غذایی و نکات تغذیه بهتر میشود. در نظر داشته باشید که این جراحی قابل برگشت است. پس با دقت جراح ماهری انتخاب کنید و دیگر جای نگرانی وجود ندارد.
هر دو از انواع جراحیهای لاغری هستند. با این تفاوت که در اسلیو حجم زیادی از معده برداشته میشود. اما در پلیسه معدع، با چند بار تا زدن، معده کوچک میشود و قابل برگشت است. بهتر است با مشورت با پزشک موردنظر بر اساس شرایط خود بهترین جراحی لاغری را انتخاب کنید.
بله! ابرو، ابرو است دیگر. محدودیت جنسیتی وجود ندارد. از آنجا که ابرو یکی از اعضای مهم صورت آقایان به شمار میرود، به آنها توصیه میکنیم. آقایان هم ممکن است به علت مشکلات مادرزادی و یا تصادف و سوختگی ابروی خود را از دست بدهند.
اگرچه در ابتدا بعد از گذشت چند هفته همه موهای ابرو میریزند و حدود 3 ماه بعد از پیوند به مرور از ریشه جوانه میزنند. به صورت کلی تمام موهای پیوند شده دوباره رشد نمیکنند و ممکن است برای تراکم بیشتر نیاز به ترمیم پیوند داشته باشید.
پاسخ به این سوال بسیار سلیقهای و شخصی است. شما با کمک هاشور میتوانید هر مدل ابرویی که میخواهید را طرح بزنیند. اما علیرغم این که کاشت ابرو در طراحی محدودیت دارد، به علت ظاهر طبیعی طرفداران بسیاری دارد. هاشور به شما ابرویی یکنواخت و مصنوعی میدهد و هر چند وقت یکبار نیاز به ترمیم دارد. حال آنکه کاشت ابرو فقط تا زمان تکمیل شدن تراکم، نیاز به ترمیم دارد.
دو روش عمده برای پیوند ابروی طبیعی وجود دارد. هر روش با توجه به شرایط پوست و موی شما و انتظاراتی که از نتیجه دارید، کاربرد دارد. پزشک با توجه به این مسائل و پس از مشورت با شما روش مناسب را انتخاب میکند. در حال حاضر روش FUE که با کاشت فولیکولهای مو به صورت تکتک همراه است، بیشتر انجام میشود.
در برخی از افراد، استخوان فک دچار فرسایش خواهد شد و در صورت نیاز به نصب ایمپلنت، لازم است که این استخوان مقاومسازی شود. زمانی که دندانی از جای خود کشیده شود، خون کمتری به آن ناحیه جاری شده و استخوان فک در آن ناحیه دچار فرسایش میشود. در صورتی که مقدار زیادی از استخوان فک دچار فرسایش شود، استخوان کافی برای حمایت از ایمپلنت وجود نخواهد داشت. بنابراین در این موارد، به پیوند استخوان فک احتیاج خواهید داشت.
مادهای که برای پیوند استخوان فک استفاده میشود را میتوان از چندین منبع تهیه کرد. در برخی از موارد، مقدار کمی استخوان از بدن خود شما گرفته خواهد شد. در برخی موارد دیگر، مقداری استخوان از بدن فرد دیگری گرفته خواهد شد. همچنین میتوان استخوان مورد نیاز را از بدن حیوانات تهیه کرد که در این صورت، معمولاً از استخوان گاو استفاده خواهد شد. گاهی نیز از استخوان مصنوعی استفاده میشود که میتوان آن را با مواد مختلفی تولید کرد.
در طول فرآیند پیوند، شما تحت بیحسی قرار خواهید گرفت و دردی حس نخواهید کرد. پس از اتمام فرآیند، ممکن است در محل موردنظر مقدار کمی درد حس کنید که البته این درد نیز پس از چند روز از بین خواهد رفت. در صورت لزوم، پزشک برای شما مسکن تجویز خواهد کرد.
در صورتی که پزشک شما پیوند استخوان فک را برای شما تجویز کرده باشد، به احتمال زیاد مقدار زیادی از حجم استخوان شما از دست رفته است. این استخوان به خودی خود بهبود نخواهد یافت و در سالهای آتی برای شما دردسرساز خواهد شد. ایمپلنت بر روی استخوان فک نصب میشود، بنابراین در صورتی که مقدار زیادی از حجم استخوان فک شما از دست رفته باشد، انجام پیوند استخوان برای نصب ایمپلنت ضروری خواهد بود.
مقدار این ریسک به روش جراحی مورد استفاده توسط جراح بستگی دارد. در صورتی که جراح شما از روشهای مطمئنتری استفاده کند، میتوان احتمال این آسیب را به صفر رساند. بنابراین لازم است که راجع به این موضوع با پزشک جراح خود صحبت کنید.
برش ایجاد شده برای انجام این عمل جراحی 3 سانتی متر بوده و در زیر چانه شما ایجاد میشود (ترجیحاً در یک چاله پوستی). پس از گذشت یک سال، تنها اثر قابل مشاهده، یک خط نازک و سفید خواهد بود.
یکی از قابلتوجهترین تفاوتهای آقایان و بانوان، وجود سیب گلو میباشد؛ سیب گلو همان برآمدگی کوچکی است که در قسمت میانی گلوی آقایان وجود داشته و در گلوی بانوان نیز وجود دارد، اما به راحتی دیده نمیشود. میتوان بزرگی سیب گلو را با انجام عمل جراحی تراش نای به مقدار زیادی کاهش داد.
با این که دادههای دقیقی در دست نیست، اما متخصصان بر این باورند که درصد موفقیت این عملها بسیار بالا بوده و احتمالاً بیش از 90 درصد از مواردی که این عملها را انجام میدهند، شاهد موفقیت در عمل خود خواهند بود.
پاسخ به این پرسش نیز بستگی به خود شما دارد. هم پروتزهای آبنمکی و هم پروتزهای سیلیکونی میتوانند نتایج مطلوبی را به شما ارائه دهند و این تنها به مهارت و تجربه پزشک جراح شما بستگی دارد.
این دو گزینه، دو عمل جراحی کاملاً متفاوت هستند. پاسخ این سوال به انتظارات شما بستگی دارد – در صورتی که به طور کلی خواهان کنارهگیری از پروتزهای سینه هستید، میتوانید به سراغ عمل استخراج سینه بروید. افرادی که خواهان کاهش سایز سینه خود هستند، اما نمیخواهند سایز سینهشان به میزان طبیعی خود برسد، میتوانند از عمل کاهش سایز پروتز بهرهمند شوند.
حال که میتوان در برخی از موارد شکاف را در دوران بارداری تشخیص داد، آیا میتوان پیش از تولد آن را ترمیم کرد؟
خیر. با فناوری حال حاضرِ حوزه پزشکی، ترمیم شکاف لب و سق پیش از تولد ممکن نیست.
حال فناوری به سطحی از رشد رسیده است که در برخی از موارد میتوان با استفاده از تصویربرداری فراصوت (اولتراسون)، وجود شکاف را در چند ماه نخست بارداری تشخیص داد. هرچند، در اکثر موارد نمیتوان وجود شکاف را تشخیص داد.
خیر. حدود 50 درصد از کودکانی که از این مشکل رنج میبرند، مبتلا به هردو شکاف میباشند؛ این در حالی است که 25 درصد از کودکان تنها به شکاف سق مبتلا بوده و 25 دیگر از آنها تنها از شکاف لب رنج میبرند.
تعداد جراحیهای مورد نیاز از یک به بیمار به بیمار دیگر متغیر خواهد بود. میتوان گفت که برای ترمیم شکاف سق و شکاف لب، حداقل دو جراحی مجزا نیاز است. هرچند، برای ارائه ظاهری طبیعی به لب، انجام چندین عمل جراحی لازم است. همچنین گاهی اوقات لازم است که برای بهبود توانایی صحبت کردن، جراحیهای دیگری نیز انجام گیرند.
درمافیلر به مرور زمان حل شده و در صورتی که به آن رسیدگی نشود، پس از مدتی به کلی از بدن خارج خواهد شد. طول عمر هیالورونیک اسید به فرد موردنظر و عواملی همچون ساختار پوست، شیوه زندگی و سن بستگی خواهد داشت.
اسید هیالورونیک که به پوست تزریق میشود، تقریباً با اسید هیالورونیک موجود در بدن شباهت داشته و از حیوانات نیز گرفته نشده است (البته لازم است که این موضوع با پزشک مربوطه چک شود تا از صحت آن اطمینان حاصل شود). از آنجایی که منشاً این ماده حیوانی نیست، خطر ابتلا به بیماریهای حیوانی و آلرژیهای ناشی از محصولات حیوانی را نیز با خود به همراه ندارد. البته این ترفند نیز همانند هر ترفند پزشکی دیگری شامل ریسکهایی میشود که جراح راجع به آنها با شما صحبت خواهد کرد.
بله، در صورت نیاز میتوان ماده دیگری را به پوست تزریق کرد که درمافیلر تزریق شده را حل کند.
ما شاهد بهبود روزافزون کارایی درمافیلرها هستیم. هرچند، افرادی که در صورت خود پوست اضافه داشته یا نیاز به لایهبرداری اساسی پوست خود دارند، نمیتوانند از این روش به عنوان تنها راهکار حل مشکلات خود استفاده کنند.
مسئله درد بسیار شخصی بوده و از فردی به فرد دیگر متغیر است. ژلهایی که به پوست تزریق میشوند شامل مادهای هستند که درد حاصل از این عمل را به حداقل میرسانند.
معمولاً برای دو ماه اول نباید از دمبل استفاده کنید. هرچند، از آنجایی که قدرت فیزیکی هر فرد متفاوت است، پیش از استفاده از دمبل با پزشک فیزیوتراپ خود مشورت کنید.
این پدیدهای رایج است. احتمالاً یکی از پاهای شما از همان ابتدا به دلیل فرسایش غضروف، کوتاهتر از پای دیگرتان بوده است. جراح شما در طی عملیات جراحی، ارتفاع طبیعی لگن شما را به آن بازگردانده است.
به طور معمول، باید تا 6 هفته پس از عمل از شنا کردن و استفاده از وان آب گرم خودداری کنید. هرچند، در صورتی که پس از دو هفته مایعی از محل برش خارج نشود، برخی از جراحان اجازه این اعمال را به بیماران میدهند.
پنچ روز پس از عمل جراحی، البته در صورتی که مایعی از محل برش خارج نشود.
تحقیقات نشان دادهاند که بیش از 85 درصد از افرادی که این عمل جراحی را انجام میدهند، تا 15-20 سال پس از عمل، مفصلی کاربردی خواهند داشت. هرچند، فشار آمدن به مفصل میتواند بر عملکرد و طول عمر آن تاثیر بگذارد.
اگر منزل شما چند طبقه است، فضایی را به همراه یک تخت در طبقه همکف آماده کنید تا پس از بازگشت بتوانید از پلهها اجتناب ورزید. مطمئن شوید که منزل عاری از هرگونه موانع خطرناک و به همریختگی باشد. بهتر است یک دستگیره در فضای حمام وجود داشتنه باشد تا بتوانید از آن برای نگاه داشتن خود استفاده کنید.
پس از به هوش آمدن، احتمالاً یک باند بر روی زانوی شما قرار داشته و یک درن (دستگاه تخلیه ترشحات) نیز به محل جراحی متصل خواهد. ممکن است پای شما در حالت بالاآمده و در ارتفاع قرار داشته باشد.
اکثر بیماران تا 2 هفته پس از عمل قادر به انجام فعالیتهای روزمره همچون غذا خوردن و لباس پوشیدن خواهند بود.
رانندگی کردن از 2 تا 4 هفته پس از انجام عمل جراحی، مجاز نخواهد بود.
خیر، این کار میتواند در بلند مدت منجر به ایجاد محدودیتهای بیشتری برای شما شود. بنابراین از انجام بیش از حد ورزشها خودداری کرده و به میزان تجویز شده بسنده کنید.
برخی از افراد پس از انجام این عمل به فیزیوتراپی احتیاج خواهند داشت، اما این موضوع برای همه بیماران صدق نمیکند. جراح شما به شما خواهد گفت که به فیزیوتراپی احتیاج خواهید داشت یا خیر؛ او راجعبه نقاط مثبت و منفی فیزیوتراپی نیز با شما صحبت خواهد کرد.
پس از انجام جراحی CTS، زمان بخصوصی برای بازگشت به رانندگی کردن وجود ندارد. البته باید به برخی نکات توجه داشته باشید؛ مثلاً تا زمانی که اثر ماده بیحس کننده از بدن شما خارج نشده است نباید به رانندگی بپردازید. اما در صورتی که از این جهات مشکلی ندارید، میتوانید با تشخیص خود به رانندگی بپردازید. زمانی که حس کردید توانایی رانندگی کردن را دارید، ابتدا مسافت کوتاهی را با ماشین طی کنید.
جراحی آخرین گزینه برای افرادی است که در درمانهای دیگر موفق نبوده یا سندرم تونل کارپال متوسط یا شدید داشته باشند.
بستن دست برای ثابت نگاه داشتن مچ، استفاده از داروهای ضد التهاب و مصرف ویتامین ب6 میتواند جراحی را به تعویق اندازد. همچنین بهبود شرایط محل کار و محل زندگی و ورزش میتوانند اثرات مثبتی داشته باشند. در آخر، تزریق مقدار کمی کنالوگ (نوعی استروئید) به همراه یک بیهوش کننده میتواند به کاهش علائم و تشخیص بیماری در موارد دشوار کمک کند.
پس از گذراندن دوره بهبود این عمل، میتوانید جراحی دیگری برای تغییر شکل سینه خود انجام دهید. جراح میتواند با استفاده از روشهایی بخصوص، سایز و فرم سینه شما را به حالت دلخواهتان درآورد.
پروتز، چه سیلیکونی و چه آبنمکی، ابزاری نیست که بتوان به طور مادامالعمر روی آن حساب کرد و باید انتظار پاره شدن یا نشت کردن آن را داشت.
- در صورتی که از پروتز آبنمکی استفاده شده باشد، شاهد کاهش سایز تدریجی آن خواهید بود؛ زیرا بدن قادر به جذب آبنمک نشت کرده از پروتز است و درنتیجه پس از مدتی پروتز شما دچار کاهش سایز خواهد شد.
- در صورتی که از پروتز سیلیکونی استفاده کرده باشید، ممکن است تغییر شکل آن توجه شما را جلب کند؛ البته در اکثر اوقات هیچ تغییری مشاهده نخواهد شد و تنها راه تشخیص نشتی در پروتز سیلیکونی، انجام MRI است.
در حال حاضر سه روش بازسازی سینه وجود دارد:
- روش اول، بازسازی پروتزی است که در آن از پروتز برای بازسازی سینه استفاده میشود.
- روش دوم، بازسازی فلپی است که در آن از فلپ برای بازسازی سینه استفاده میشود.
- روش سوم، ترکیبی از این دو روش است؛ یعنی هم از بافت بدن و هم از پروتز به طور همزمان استفاده میشود.
بازسازی فوری عبارت است از بازسازی سینه همزمان با انجام ماستکتومی و بازسازی متأخر یعنی انجام عمل بازسازی سینه چندی بعد از ماستکتومی. با انجام بازسازی فوری، تعداد عملهای انجام شده بر روی بدن شما کمتر بوده و احتمال دستیابی به ظاهری زیبا، بیشتر خواهد بود.
متاسفانه بله. احتمال بازگشت سرطان حتی بعد از ماستکتومی وجود دارد. زیرا به هیچ عنوان نمیتوان به صورت قطعی گفت همه بافت پستان خارج شده است. حدود 5 نفر از هر 100 زن که ماستکتومی انجام داده است، با عود سرطان پستان درگیر میشود.
این جراحیها معمولا بیخطر هستند. ممکن است خونریزی، عفونت، درد پستان و شانه و تورم محل جراحی و دستها (لنف ادم) رخ دهد.
خیر. در گذشته بر این باور بودهاند که پس از لامپکتومی احتمال عود سرطان بیشتر است. در حال حاضر تحقیقات نشان دادهاند که ماستکتومی و لامپکتومی همراه با رادیوتراپی به یک میزان از عود سرطان جلوگیری میکنند.
خیر. لامپکتومی مناسب هر بیمار و هر سرطانی نیست. برای مثال در این موارد لامپکتومی جایی ندارد:
- زمانی که بیش از یک توده در نواحی مختلف پستان پراکنده شده است. به نحوی که همه آنها با یک برش جراحی خارج نمیشوند.
- زمانی که سرطان همه بافت پستان را درگیر کرده و بافت سالمی وجود ندارد. پس جراح نمیتواند توده را با حاشیه سالم اطرافش خارج کند.
- زمانی که رادیوتراپی پس از لامپکتومی برای بیمار ممنوع باشد. برای مثال در افراد حامله و یا در بعضی بیماریهای خاص پوستی
از جمله عملهایی که میتوان برای کاهش خواص زنانه و افزایش خواص مردانه انجام داد میتوان به مذکرسازی صورت، مذکرسازی سینه و عمل جراحی مذکرسازی بدن اشاره کرد.
پاسخ این سوال به عمل انجام شده بستگی دارد. برخی از عملها دائمی بوده و آثار برخی دیگر از آنها موقت خواهد بود. اما به طور کلی میتوان گفت که اکثر این عملها آثاری مادامالعمر خواهند داشت. لازم به ذکر است که برخی از این عملها قابل بازگشت هستند (در صورت پشیمانی میتوان آنها را خنثی کرد)، اما افراد به ندرت این کار را انجام میدهند.
این عمل جراحی نیز مانند هر عمل دیگری فاقد از خطر نیست، اما با پیروی از دستورالعملهای پیشگیرانه میتوان احتمال وقوع مشکلات را به حداقل رساند. پیش از عمل جراحی، آزمایشهایی صورت خواهند گرفت تا احتمال وقوع مشکلات سنجیده شود. به طور کل میتوان گفت که ریسکهای ناشی از این عمل بسیار پایین هستند.
داشتن وزنی بخصوص جزو پیشنیازهای این عمل جراحی نیست، اما پیشنهاد میشود که تا حد ممکن به وزن ایدهآل خود نزدیک باشید و BMI شما کمتر از 27 باشد. شما میتوانید BMI خود را از طریق وبسایتهای مختلفی محاسبه کنید.
آثار زخم هیچگاه از بین نمیروند؛ این آثار دائمی هستند. بهبود آثار زخم به حدود یک سال زمان احتیاج دارد. این زخمها در چند ماه نخست پس از جراحی، ظاهری صورتی یا قرمز داشته و گاهاً برآمده خواهند بود، اما پس از گذشت شش ماه تا یک سال، معمولاً صاف و نرم میشوند. 8 تا 12 ماه پس از انجام عمل جراحی، این زخمها به سختی قابل مشاهده خواهند بود.
متاسفانه بله. کمتر از 10 نفر از هر 100 زنی که لامپکتومی انجام دادهاند، دچار عود سرطان پستان میشوند.
این جراحیها معمولا بیخطر هستند. ممکن است خونریزی، عفونت، درد پستان و شانه و تورم محل جراحی و دستها (لنف ادم) رخ دهد.
خیر. در گذشته بر این باور بودهاند که پس از لامپکتومی احتمال عود سرطان بیشتر است. در حال حاضر تحقیقات نشان دادهاند که ماستکتومی و لامپکتومی همراه با رادیوتراپی به یک میزان از عود سرطان جلوگیری میکنند.
خیر. لامپکتومی مناسب هر بیمار و هر سرطانی نیست. برای مثال در این موارد لامپکتومی جایی ندارد:
- زمانی که بیش از یک توده در نواحی مختلف پستان پراکنده شده است. به نحوی که همه آنها با یک برش جراحی خارج نمیشوند.
- زمانی که سرطان همه بافت پستان را درگیر کرده و بافت سالمی وجود ندارد. پس جراح نمیتواند توده را با حاشیه سالم اطرافش خارج کند.
- زمانی که رادیوتراپی پس از لامپکتومی برای بیمار ممنوع باشد. برای مثال در افراد حامله و یا در بعضی بیماریهای خاص پوستی
بارداری پس از جراحی دریچه قلب نوعی حاملگی پرخطر محسوب میشود. قبل از اقدام به بارداری به پزشک خود مراجعه کنید. او بررسیهای لازم برای خطرسنجی حاملگی را انجام میدهد. در صورت موافقت پزشک میتوانید باردار شوید. توجه داشته باشید که در تمام طول بارداری تحت نظر پزشک خواهید بود، چراکه سلامتی شما در اولیت قرار دارد. کارایی کافی قلب و دوز درمانی مناسب داروهای ضدلخته میتوانند از احتمال سقط جنین بکاهند.
این حس ناشی از حرکت بافت نرم بر روی مفصل بوده و معمولاً پس از قویتر شدن عضلات، کمتر خواهد شد.
اگر در حال استفاده از مسکنهای قدرتمند هستید، باید از رانندگی اجتناب ورزید. اگر زانوی چپ شما تحت عمل قرار گرفته است، میتوانید با بازگشت سرعت عکسالعمل خود به حالت اول (معمولاً پس از 1 هفته)، به رانندگی ادامه دهید. اگر زانوی راست شما تحت عمل قرار گرفته است، معمولاً باید 4 تا 6 هفته صبر کنید تا بتوانید به رانندگی ادامه دهید.
میتوانید پس از گذشت 2 روز، پانسمان خود را جدا نمایید.
بهتر است بخیههای شما خیس نشوند، بنابراین میتوانید پس از رفتن به منزل دوش بگیرید اما باید ناحیه برش را بپوشانید.
اگر میخواهید نتایج نهایی جراحی بینی را مشاهده کنید، باید صبر داشته باشید. درست است که بینی شما پس از چند هفته به حالت طبیعی خود باز خواهد گشت، اما برخی از تورمها میتوانند برای یک سال یا بیشتر باقی بمانند. این تورمهای جانبی معمولاً توسط دیگران قابل شناسایی نیستند.
دوره بهبود این عمل جراحی معمولاً به حدی که افراد تصور آن را میکنند دشوار نیست. حس خواهید کرد که بینی شما کیپ شده است و بینی شما در زیر پانسمان حالت متورم خواهد داشت. کبودی زیر چشم طبیعی بوده و به طور معمول پس از یک هفته از بین میرود. اکثر بیماران میگویند که پس از جراحی برای یک یا دو روز درد یا سردردی خفیف را تجربه کردهاند.
هرگونه مشکل ساختاری بینی را می توان با این عمل حل کرد. از جمله این موارد میتوان به افتادگی یا گردی نوک بینی، تیزی نوک بینی، قوز بینی، صافی بینی، بزرگی حفره بینی یا بینی آسیب دیده به موجب ضربه اشاره کرد.
پس از تمامی عملها، مقداری درد وجود خواهد داشت. تمامی افرادی که این عمل را انجام میدهند، نسخهای خواهند داشت که میتوانند با استفاده از آن داروهای مسکن مورد نیاز خود را تهیه کنند. البته تجربه درد شدید پس از انجام این عمل پدیدهای نادر است.
کبودی و تورم حاصل از این جراحی پس از گذشت یک هفته فروکش خواهد کرد. اتمام کامل کبودی و تورم ممکن است از 2 تا 6 هفته به طول بیانجامد.
خیر. تا حدود 3 روز پس از انجام این عمل جراحی، محل جراحی زیر پانسمان قرار خواهد داشت. شما میتوانید موهای اطراف این ناحیه را بتراشید و پس از روز چهارم که پانسمان برداشته شد، خواهید توانست برای یک هفته کل صورت خود را با استفاده از تیغ اصلاح کنید. پس از گذشت 10 روز میتوانید از ریشتراش برای اصلاح صورت خود استفاده کنید.
پروتز چانه فک را واضحتر ساخته و تعادل ابعاد صورت را به ارمغان میآورد. حال آنکه تعادل ابعاد یکی از شاخصههای مهم در زیبایی به شمار میرود. پروتزهای چانه بیشتر برای بهبود ساختار چانه استفاده میشوند تا جوانسازی آن.
در طی لیپوساکشن گردن، چربی گردن استخراج میشود. حال اگر پوست گردن دارای کشسانی مطلوبی باشد، گردن پس از انجام این فرآیند ظاهری جوانتر به خود خواهد گرفت.
اگر پوست اضافهای داشته باشید که کشسانی مطلوبی نداشته و پس از انجام لیپوساکشن حالت نگیرد، ممکن است به لیفت گردن یا لیفت صورت احتیاج داشته باشید.
تا حدی بله. به علت ماهیت فتق هیاتال، ممکن است شکایتهای بیمار به طور کامل برطرف نشده یا چندین سال بعد درجاتی از آن باز گردد.
قدم اول در کاهش علائم فتق هیاتال اصلاح سبک زندگی است.
کاهش وزن در صورتی که چاق هستید، کاهش حجم هر وعده غذا، پرهیز از مصرف غذاهای حاوی مواد نگهدارنده و غذاهای اسیدی و ترش، دراز نکشیدن تا 3 ساعت بعد از مصرف غذا، حدود 15 سانتیمتر بالا نگه داشتن سر در حین دراز کشیدن و ترک سیگار
قدم دوم مصرف داروهای تجویز شده توسط پزشک است. این داروها با کاهش تولید اسید معده و پوشش جداره معده، از علائم شما میکاهند.
در عمل لازک ثبات قرنیه حفظ میشود، زیرا لازم نیست که بر روی چشم فلپ ایجاد شود. این باعث میشود که مشکلات مربوط به فلپ در عمل لازک وجود نداشته باشند. در ضمن، برخی از افرادی که قصد انجام عمل لیزیک را دارند، به دلیل نازک بون قرنیه مجاز به انجام آن نخواهند بود؛ این در حالی است که عمل لازک میتواند برای این افراد مفید باشد.
خیر، بازگشت بینایی فرد در عمل لازک یک تا دو هفته طول میکشد، در حالی که این زمان برای عمل لیزیک 48 ساعت است.
در جراحی لازک، پزشک لایه بیرونی چشم را کنار زده و به قرنیه شکل میدهد. سپس لایه مذکور سرجای خود گذاشته میشود تا از چشم حفاظت کند. همچنین فرد از یک لنز محافظتی برای 3 تا 4 روز استفاده خواهد کرد تا چشم وی بهبود یابد.
اما در جراحی لیزیک، پزشک با استفاده از لیزر، یک فلپ بر روی چشم ایجاد میکند. در جراحی لازک، این فلپ ایجاد نمیشود. پس از شکلدهی به قرنیه، فلپ به جای اولیه خود باز میگردد.
در صورتی که عمل لیزیک انجام دهم و سپس برای باری دیگر دچار تغییر در بینایی خود شوم، آیا میتوانم باز هم این عمل را انجام دهم؟
میتوان بعدها نیز این عمل را برای بار دیگر انجام داد. هرچند، باید توجه داشته باشید که گزینههای دیگری نیز برای درمان وجود دارند. بهتر است تغییرات حاصله را با پزشک خود در میان گذاشته و از او بخواهید تا بهترین راه درمان را به شما ارائه دهد.
تاثیرات عمل لیزیک مادامالعمر هستند. هرچند، باید توجه داشت که چشم فرد پس از عمل هم ممکن است از درون دچار تغییر شود. به همین دلیل است که بسیاری از متخصصان چشم پیشنهاد میکنند که این عمل زمانی انجام شود که تغییرات اصلی چشم رخ داده باشند.
اکثر پژوهشات حاکی از این هستند که ریسک بروز مشکل پس از عمل لیزیک بسیار کم است. نرخ کلی وقوع مشکلات پس از عمل لیزیک، کمتر از یک درصد است.
عمل جراحی ترمیم پارگی مینیسک در 85 درصد مواقع منجر به برطرف شدن علائم بیماری میشود. پژوهشهای انجام شده بر استخراج مینیسک نشان دادهاند که 78 تا 88 درصد از افراد، نتایج خوبی را از استخراج جزئی مینیسک مشاهده میکنند. احتمال موفقیت عمل ترمیم مینیسک در افرادی که در یکی از دستههای زیر قرار داشته باشند بیشتر است:
- افراد جوان
- افرادی که زانوی ایشان دارای تعادل مطلوبی است
- افرادی با پارگی طولی مینیسک یا پارگی محوری در ناحیه قرمز
- افرادی که بیش از چند هفته از آسیب دیدگی زانویشان نگذشته است
پیش از اقدام به عمل جراحی، میتوانید از روشهای دیگر رسیدگی به این مشکل که شامل استراحت، استفاده از کمپرس سرد، استفاده از باندهای لاستیکی و بالا نگاه داشتن پا در زمان استراحت میباشد استفاده کنید. در کنار این اعمال، فیزیوتوراپی نیز میتواند موثر باشد.
پارگی خفیف که شامل درد و ورمی خفیف میشود. این پارگی معمولاً پس از 2 تا 3 هفته رفع میشود.
پارگی متوسط که شامل درد در قسمت مرکزی یا اطراف زانو میشود. در این مورد، ورم معمولاً پس از 2 تا 3 روز بدتر خواهد شد.
پارگی شدید که در جریان آن، ممکن است قطعههای غضروف پاره شده به فضای مفصل وارد شوند. این میتواند منجر به گرفتگی، قفل شدن یا صدا دادن زانو شود.
پارگی مینیسک معمولاً به موجب چرخش در حالتی ایجاد میشود که پا بر روی زمین قرار داشته و زانو خم شده باشد. این پارگیها زمانی ایجاد میشوند که شیئی سنگین را بلند کرده یا ورزش انجام دهید. با افزایش سن، مینیسک دچار فرسایش شده و این باعث میشود که بیشتر تحت خطر پارگی قرار داشته باشد.
احتمال موروثی بودن این بیماری بسیار کم است. هرچند، اعضای خانواده معمولاً به یک میزان در معرض آفتاب قرار میگیرند و این میتواند دلیل ابتلای دیگر اعضای خانواده به ناخنک باشد.
در صورتی که ناخنک شما برای قرنیهتان اختلالی ایجاد کرده باشد، ممکن است پس از عمل جراحی بهبودی را در بینایی خود مشاهده کنید و اگر اینطور باشد، حتماً به یک عینک جدید نیاز خواهید داشت.
احتمال این که ناخنک شما منجر به از دست دادن بیناییتان شود، بسیار کم است؛ اما اگر به آن بیتوجهی کنید و اجازه دهید که رشد کند، میتواند بینایی شما را به شدت تحت تاثیر قرار دهد.
در صورتی که شاهد بازگشت بیماری نباشیم، به احتمال زیاد پس از 6 ماه قادر به تشخیص این نخواهید بود که کدام چشم مورد عمل قرار گرفته است. در صورتی که عمل بر روی ناخنکی انجام شود که پیشتر از این برداشته شده بوده است، احتمالاً از لحاظ زیبایی نتایج خوبی دریافت نخواهید کرد.
جرم گیری دندان موجب پاکیزگی و سلامت دندانهای شما شده و هزینههای آینده شما در زمینه درمانهای دندانی را کاهش خواهد داد. به عنوان مثال، در صورتی که بیماریهای لثه مورد بیاعتنایی قرار گیرند، ممکن است نیاز به جرم گیری عمقی، پیوند لثه، پیوند دندان و تعویض دندان به وجود آید.
هر صبح و شب یا پس از هر وعده غذایی، دندانهای خود را مسواک بزنید. همچنین لازم است که به طور روزانه از نخ دندان استفاده کرده و دهان خود را با یک دهانشوی ضدباکتری بشویید. با پیروی از این دستورالعملها در فاصله زمانی موجود میان جلسات جرم گیری، میتوانید دندانها و لثه خود را سالم نگاه دارید.
هر 2 تا 3 ماه مسواک خود را عوض کرده و از تهیه مسواکهایی که فرچههای سفتی دارند خودداری کنید؛ استفاده از این مسواکها میتواند منجر به تضعیف دندانها و خونریزی لثه شود.
از آنجایی که هر فرد با فرد دیگر تفاوت دارد، لازم است که پزشک شما ریسکهای این عمل را به طور شخصی برای شما توضیح دهد. این ریسکها معمولاً کوچک بوده و قابل پیشگیری هستند. لازم به ذکر است که این عمل جراحی در اکثر اوقات موفقیتآمیز خواهد بود.
همانند همه عملهای جراحی، از شما خواسته خواهد شد که از برخی موارد همچون سیگار و داروهای رقیقکننده خون پرهیز کنید. همچنین ممکن است از شما خواسته شود که نوعی آنتیبیوتیک مصرف کنید تا از عفونت جلوگیری به عمل آید. همچنین لازم است که دهان شما مورد شستشو قرار گیرد تا باکتریهایی که در این ناحیه سکنی گزیدهاند، پاکسازی شوند.
بله، ویتامین C یکی از قویترین آنتی اکسیدانها به حساب میآید. از آنجایی که ویتامین C در غذاها و مکملهای مختلف موجود است، شاید تصور شود که میتوان از آن به عنوان یک راهکار کارآمد برای مقابله با رادیکالهای آزادی استفاده کرد که موجب پیری پوست میشوند. اما مشکل اینجاست که بدن ویتامین C و دیگر آنتی اکسیدانها را ابتدا به اعضای دیگر ارسال میکند؛ یعنی این که ممکن است پوست همیشه مواد مغذی مورد نیاز خود را دریافت نکند. از این رو دانشمندان روشهایی ابداع کردهاند که با استفاده از آنها میتوان ویتامین C را مستقیماً به پوست رساند. از جمله این موارد میتوان به کرمهای حاوی ویتامین C اشاره کرد.
من سالهای متوالی در معرض نور خورشید قرار گرفتم و حال پوست صورتم دچار چین و چروک شده است. کدام یک از این راهها برای مقابله با چین و چروک بهتر است: لایه برداری شیمیایی یا بازسازی لیزری؟
از آنجایی که بازسازی لیزری روشی نسبتاً نوظهور است، هنوز دادههای بلندمدتی که تاثیرگذاری درمانهای متفاوت را برای این گونه از چین و چروکها مشخص سازند، در دست نیستند. هرچند، بسیاری از پزشکان بر این باورند که درمان لیزری نتایج بهتری را به همراه خواهد داشت، زیرا از دقت بالاتری برخوردار بوده و به پزشک امکان این را میدهد که پوست را به گونهای دقیقتر و به صورت لایه به لایه جداسازی کند.
به غیر از جراحی که گزینه آخر درمان است، پژوهشها نشان میدهند که درمان ترکیبی مشتمل بر استفاده از تتراسیکلین، کورتونهای موضعی و قطرههای چشمی، موثرترین راه درمان RCE است.
تا زمانی که دست شما بهبود نیافته باشد، قادر به استفاده از آن نخواهید بود و باید از آتل و ابزاهای مشابه برای محافظت از آن استفاده کرده و دوره بهبود را پشتسر بگذارید.
بله. در بسیاری از مواقع، رویدادها میتوانند سیستم بدن شما را دچار نوعی “شوک” کرده و ریتم طبیعی رشد موی شما را مختل سازند. در نتیجه این شوک، 30 تا 40 درصد از موها به حالت استراحت درمیآیند. پس از گذشت سه ماه، موها شروع به ریزش شدیدی میکنند که به طور خاص در قسمت جلویی سر قابل مشاهده خواهد بود. از جمله این موارد میتوان به زایمان، تب زیاد، کاهش ناگهانی وزن به موجب تغییر رژیم غذایی، عمل جراحی، بیماریهای شدید و عوامل استرسزا مانند مرگ عزیزان و طلاق اشاره کرد.
در صورتی که شاهد ریزش ناگهانی و غیرعادی موی خود هستید، بهتر است که به یک درماتولوژیست مراجعه کنید. درماتولوژیست فردی است که در زمینههای پوست، مو و ناخن تخصص داشته و میتواند پس از شناسایی مشکل شما، راهحلهایی را برای آن ارائه کند.
مشکلات زیادی وجود دارند که میتوانند منجر به ریزش مو شوند. از جمله این مشکلات میتوان به بیماری تیروئید و کمبود آهن اشاره کرد.
بله، مانعی برای خوابیدن با دندان مصنوعی وجود ندارد، اما بهتر است که پیش از خواب آن را از دهان خود خارج کنید؛ با خارج کردن دندان مصنوعی در هنگام خواب، لثه و استخوانهای شما از فشاری که دندان مصنوعی در طول روز بر آنها آورده است رهایی مییابند.
دندانهای مصنوعی بر خلاف دندانهای طبیعی قابلیت سفید شدن را ندارند، زیرا از پلاستیک ساخته شدهاند. بنابراین برای جلوگیری از کثیف شدن دندان مصنوعی خود، به طور روزانه آن را تمیز کرده و تکههای غذا را از آن جدا کنید.
برای تمیز کردن دندان مصنوعی خود از خمیر دندان معمولی استفاده نکنید. خمیر دندان حاوی موادی است که ممکن است برای دندانهای طبیعی مفید بوده و آنها را تقویت کند، اما از آنجایی که دندانهای مصنوعی از پلاستیک ساخته شدهاند، ممکن است از تماس با خمیر دندانهای معمولی آسیب ببینند. برای شستشوی دندان مصنوعی خود، از مایع ظرفشویی و مسواک مخصوص دندان مصنوعی استفاده کنید.
در صورتی که دندان مصنوعی شما آسیب دیده است، جلسهای با پزشکی که آن را ساخته است داشته باشید و از او بخواهید که دندان مصنوعی شما را برایتان ترمیم کند.
دندانهای مصنوعی یا جای کل دندانها را میگیرند یا جای برخی از آنها را پر میکنند. گونهای که جای کل دندانها را میگیرد، به عنوان دندان مصنوعی کامل شناخته میشود و بر روی لثه قرار میگیرد. گونهای که جای برخی از دندانها را پر میکند، با نام دندان مصنوعی نسبی شناخته میشود. این گونه از دندانهای مصنوعی، به دندانهای باقی مانده در دهان فرد متصل شده و فضاهای خالی موجود در لثه را نیز اشغال میکنند.
نام این روکشها گویای ماهیت آنها است – روکشهایی که موقتاً استفاده میشوند تا روکشهای دائمی آماده شوند. حال پیشنهاد میشود که در راستای مراقبت از روکشهای موقت خود، از موارد زیر پیروی کنید:
- از غذاهای چسبناک اجتناب ورزید؛ زمانی که این غذاها را مصرف میکنید، امکان این وجود دارد که به دندان شما چسبیده و روکش را از آن جدا کنند.
- از جویدن غذاهای سفت خودداری کنید؛ این غذاها میتوانند روکش دندان شما را از جای خود جدا کرده و آن را بشکنند.
- هنگام استفاده از نخ دندان، آن را از میان دندانها به سمت بیرون بکشید و آن را مستقیماً بالا نبرید. بالا کشیدن نخ دندان میتواند روکش دندان شما را از جای خود جدا سازد.
به طور کل دندان روکشدار نیازمند مراقبت خاصی نیست، اما باید توجه داشته باشید که وجود روکش به منزله در امان بودن دندان از پوسیدگی و بیماریهای لثه نیست. بنابراین حتی پس از نصب روکش نیز باید به خوبی از دندانهای خود مراقبت کنید؛ این مراقبت متشکل است از مسواک زدن روزانه و استفاده از نخ دندان، به خصوص در اطراف دندانی که روکش بر روی آن نصب شده است.
روکش دندان به طور میانگین از 5 تا 15 سال ماندگاری خواهد داشت. طول عمر روکش دندان به عواملی همچون میزان کارکرد، میزان رسیدگی بهداشتی به دندانها و عادات فرد در این زمینه بستگی دارد (به عنوان مثال، عادتهایی همچون فشار دادن دندانها، جویدن یخ و ناخنها و استفاده از دندانها برای باز کردن بستهبندیها.)
ماندگاری این فرآیند به سبک زندگی شما بستگی دارد، اما به طور کلی میتوان گفت که نتایج این فرآیند معمولاً یک تا چهار سال دوام خواهند داشت. عواملی مانند غذاها و نوشیدنیهای مصرفی، سیگار کشیدن، افزایش سن و بهداشت دهان و دندان، میتوانند ماندگاری این فرآیند را به شدت تحت تاثیر قرار دهند.
با توجه به یافتههای اخیر این عرصه، این فرآیند نه تنها به دندانها، لثه و مواد پرکننده دندان آسیبی نمیرساند، بلکه میتواند برای افرادی که به برخی بیماریها مبتلا هستند مفید نیز باشد.
خیر. لازم است که راجعبه این موضوع با دندانپزشک خود صحبت کنید. گروههای به خصوصی از افراد همچون نوزادان و بانوان باردار صلاحیت انجام این فرآیند را ندارند.
موارد زیادی وجود دارند که میتوانند منجر به تغییر رنگ دندانها شوند؛ از جمله این موارد میتوان به برخی غذاها و نوشیدنیها، دود سیگار، شراب قرمز، داروهایی مثل تتراسیکلین و برخی بیماریهایی که در دوران کودکی بروز میکنند اشاره کرد. لازم به ذکر است که دندانها با افزایش سن نیز تیرهتر میشوند. در صورتی که ضربهای شدید به دندانهای جلویی ردیف بالا وارد شده باشد، آن محل نیز دچار تغییر رنگ خواهد شد.
تا زمانی که محل شکاف بهبود نیافته است، از فرو بردن عضو موردنظر به درون آب (برای شنا یا وان آب گرم و غیره) اجتناب ورزید. این بهبود معمولاً 1 تا 2 هفته به طول میانجامد.
1 تا 2 روز پس از عمل جراحی، از دوش گرفتن اجنتاب ورزید. زمانی که مجاز به دوش گرفتن بودید، از خیس شدن پانسمان و محل جراحی جلوگیری کنید.
میتوانید رژیم غذایی عادی خود را ادامه دهید. در صورت ناراحتی معده، از غذاهای کمچرب و سادهای همچون پلو، مرغ آبپز، تست و ماست استفاده کنید.
پاسخ این سوال به شغل شما و شدت شکستگی استخوان بستگی دارد. مثلاً در صورتی که استخوان پای شما دچار شکستگی شده باشد و شغل شما در دفتر و پشت میز باشد، میتوانید پس از 1 تا 2 هفته به کار کردن ادامه دهید. لازم است که برای اطلاع دقیق از این بازه زمانی، شرایط خود را با پزشک در میان بگذارید.
اکثر شکستگیها برای چند روز تا چند هفته درد متوسط خواهند داشت. بسیاری از بیماران گزارش دادهاند که استفاده از کمپرس سرد، بالا نگاه داشتن پای آسیب دیده و استفاده از مسکنهای سادهای که احتیاج به تجویز پزشک ندارند، میتواند به رفع این درد کمک کند.
پزشک تعیین خواهد کرد که چه زمانی به مرحلهای از بهبود رسیدهاید که بتوانید به فیزیوتراپی بپردازید. این بخش مهمی از فرآیند بهبود است. جلسات فیزیوتراپی معمولاً هفتهای دوبار و برای شش هفته ادامه پیدا میکنند تا بیمار توان فیزیکی خود را دوباره به دست آورده و بتواند وزن بیشتری را بر زانوی خود وارد کند.
پس از جراحی احتمال این وجود دارد که زانوی شما گچ گرفته شود یا در شکستهبند قرار گیرد. همچنین ممکن است به علت ضعف موجود نتوانید به درستی راه بروید. در این صورت، لازم است عصایی تهیه کنید تا بتوانید با استفاده از آن راه بروید.
انجام عصبکشی برای روکش کردن دندان ضروری نیست، اما اگر دندان موردنظر خیلی ضعیف باشد، ممکن است لازم باشد که پس از انجام عصبکشی، آن را روکش کنید. به عنوان مثال، در صورتی که دچار عفونتی شدید شده باشید و لازم باشد که مقدار زیادی از دندان شما تخلیه شود، ممکن است لازم باشد که پس از عصبکشی دندان، آن را روکش کنید تا بتواند پابرجا بماند.
در طی عصبکشی، عصبهای داخل دندان از بین میروند و بنابراین میتوان گفت که دندان موردنظر “مرده” است. هرچند، هدف از انجام عصبکشی، حفظ دندان موردنظر است و معمولاً دندانی که عصبکشی شده باشد، برای مدت زیادی سالم خواهد ماند.
عصبکشی ریسکهای بسیار کمی را با خود به همراه دارد. چندین عامل میتوانند منجر به عدم موفقیت این فرآیند شوند. در برخی از موارد، در صورت شکست فرآیند، باز هم میتوان دندان موردنظر را درمان کرد، اما گاهی اوقات شکست فرآیند به منزله از دست رفتن دندان خواهد بود. بهترین راه برای حفظ دندان خود، انتخاب یک دندانپزشک مجرب و پیروی از توصیههای او میباشد.
شایعاتی منتشر شدهاند که ادعا میکنند که برخی از فرآیندهای دندانی همچون عصبکشی میتوانند منجر به بروز سرطان در نقاط دیگری از بدن شوند. هیچ مدرک موثقی که از این فرضیه حمایت کند وجود ندارد و اکثر این ادعاها با توجه به یک پژوهش انجام شده در دهه 20 میلادی ارائه میشوند که دانش مدرن آن را رد کرده است.
برای افراد زیر سن 3 سال، با انجماد 15 تا 20 تخم بالغ،70 تا 80 درصد احتمال دارد که منجر به حداقل یک تولد زنده شود. اگر 38 تا 40 ساله باشید، انجماد 25 تا 30 تخم بالغ برای 65 تا 75 درصد احتمال حداقل یک تولد زنده توصیه میشود.
اگر معدهتان ناراحت است، غذاهای کمچرب بدون ادویه مانند کته، مرغ آبپز، نان تست و ماست میل کنید و مایعات فراوان بنوشید ـ مگر آن که پزشک معالجتان دستور دیگری داده باشد. خوراکیهای سرشار از فیبری مانند میوه، سبزی، لوبیا و غلات سبوسدار را در برنامۀ غذایی روزانۀ خود بگنجانید.
نتایج حاصل از کاشت ریش مادامالعمر خواهند بود. مویی که به صورت شما پیوند زده میشود، برای چندین سال به رشد خود ادامه خواهد داد. لازم به ذکر است که این موی پیوندی نسبت به ریزش مقاوم خواهد بود.
بهتر است که 10 تا 14 روز پس از انجام این عمل جراحی، از اصلاح صورت خود پرهیز کنید. البته باید توجه داشت که این بازه زمانی از فردی به فرد دیگر متغیر بوده و بستگی به تشخیص پزشک جراح دارد. به عنوان مثال، برخی از افراد پس از گذشت یک هفته مجاز به اصلاح صورت خود خواهند بود.
متاسفانه نمیتوان پیش از عمل کار بخصوصی انجام داد که ریسک بروز اثر زخم را کاهش دهد. تنها راه کاهش احتمال بروز اثر زخم، استفاده از ترفندهای صحیح برای انجام این عمل جراحی است و این به جراح مربوطه بستگی دارد. لازم به ذکر است که تنها اثر زخم حاصل از انجام این عمل جراحی، در ناحیهای قرار خواهد داشت که مو از آنجا برای کاشت بر روی صورت برداشته میشود؛ این ناحیه معمولاً در پشت سر قرار خواهد داشت. اثر زخم حاصل از برداشت مو به صورت یک خط افقی بوده و در صورت قرار داشتن در پشت سر، به احتمال زیاد قابل مشاهده نخواهد بود.
لنز اتاقک پیشین در قسمت جلویی عنبیه و در داخل اتاقک پیشین قرار میگیرد. لنز اتاقک پسین در قسمت عقب عنبیه و جلوی عدسی طبیعی چشم گذاشته میشود.
موهایی که به نقاط خالی سر شما منتقل میشوند، از لحاظ ژنتیکی نسبت به ریزش مو مقاوم بوده و بنابراین در طول باقی عمر شما به رشد خود ادامه خواهند داد. هرچند، ممکن است بازهم شاهد ریزش مو در نقاط دیگری از سرتان باشید؛ در این صورت، ممکن است لازم باشد که بازهم کاشت مو انجام دهید.
حداقل تا 3 هفته پس از انجام این عمل جراحی، سر شما قرمز خواهد بود؛ بنابراین لازم است که برای مدتی مرخصی گرفته یا کلاهی بر روی سر خود قرار دهید. سر شما تراشیده خواهد شد تا فرآیند عمل به راحتی انجام گرفته و از آسیب به موهای موجود جلوگیری شود.
در طی فرآیند کاشت مو، برشهای کوچکی در محل موردنظر ایجاد میشوند، اما آثار زخم باقی مانده از این برشها توسط افراد عادی قابل مشاهده نخواهند بود. همچنین اثر زخم کوچکی در قسمت پشت سر شما وجود خواهد داشت، اما موی شما این اثر زخم را خواهد پوشاند.
احتمالاً با شنیدن پاسخ این پرسش شوکه خواهید شد، زیرا زمانی که راجعبه فرآیند این عمل جراحی مطالعه میکنید، آن را در قالب فرآیندی سنگین و دردناک تصور خواهید کرد – اما حقیقت این است که این عمل جراحی هیچ دردی را برای شما به همراه نخواهدداشت و تنها کمی اذیت خواهید شد. میتوان فرآیند این عمل را به پر کردن دندان تشبیه کرد؛ زمانی که برای پر کردن دندان به مطب دندانپزشک مراجعه میکنید، دندان موردنظر بیحس خواهد شد و شما دردی حس نخواهید کرد، اما ممکن است حضور در آن موقعیت برای شما اذیت کننده باشد. پس از اتمام فرآیند عمل، مقداری درد را تجربه خواهید کرد، اما این درد خفیف بوده و به راحتی با مسکنهای ساده کنترل میشود.
اکثر افراد شاهد کاهش ناراحتی موجود بوده و به زندگی فعالتر و ظاهری جوانتر دست خواهند یافت.
ممکن است شاهد درد خفیف یا متوسط باشید. البته لازم به ذکر است که این درد را میتوان به راحتی با استفاده از داروهای مسکن که پزشک جراح شما تجویز میکند، مدیریت کرد.
بله، سینههایی که از لحاظ شکل و سایز با یکدیگر تفاوت دارند، با ترفندهای متفاوتی مورد جراحی قرار خواهند گرفت.
بسیاری از افرادی که این عمل را انجام میدهند، دچار اضافه وزن هستند. البته کم کردن وزن به طور طبیعی بسیار سالمتر بوده و ظاهر آن نیز بسیار بهتر خواهد بود. نمیتوان با عمل جراحی فرد را به ظاهری رساند که او میتواند با از دست دادن طبیعی وزن به آن برسد. اما معمولاً پس از کاهش وزن نیز مقداری چربی اضافه در قسمت سینه باقی میماند؛ به همین دلیل است که ممکن است مردان چاق نیز پس از لاغر شدن خواهان انجام این عمل جراحی باشند.
در صورتی که خواهان کاهش دوباره سایز سینه خود هستید، میتوانید باز هم این عمل جراحی را انجام دهید. اما در صورتی که مشکل شما تورفتگی یا پستیوبلندیهای سینه باشد، حل این مشکل بسیار سختتر خواهد بود.
به افراد اخطار داده میشود که احتمال وقوع دوباره این مشکل پس از جراحی نیز وجود دارد.
کاهش وزن میتواند به مردانی که اضافه وزن دارند کمک کند؛ هرچند، تضمینی نیست که با کاهش وزن، این گونه از بزرگی سینه از بین برود. اما برای مردانی که لاغر هستند، جراحی تنها راه درمان بزرگی سینه است.
مهمترین سوال این است که آیا وضعیت موجود به قدری برای فرد آزاردهنده است که احتیاج به جراحی باشد یا خیر. معمولاً شنیده میشود که مردان از در آوردن پیراهن خود در ساحل خجالت کشیده و پیراهن آنها هنگام ورزش به سینهشان چسبیده و ظاهر عجیبی به خود میگیرد. همچنین گفته میشود که نوک سینهها حالت برآمده به خود میگیرند، خصوصاً زمانی که گرم باشند. حال در صورتی که این وضعیت بیش از حد آزاردهنده باشد، میتوان به فکر انجام این عمل بود.
یک تا دو روز پس از کشیدن دندان، شاهد کمی خونریزی خواهید بود و دندانپزشک برای شما گاز استریل تجویز خواهد کرد تا بتوانید خونریزی مذکور را برطرف کنید. پزشک به شما خواهد گفت که چگونه میتوانید پانسمان دندان خود را عوض کنید. دقت داشته باشید که باید یک لخته خون در محل دندان کشیده شده ایجاد شود، زیرا این لخته خون به بهبود شما کمک خواهد کرد. زمانی که لخته خون مذکور شکل گرفت، نباید آن را جدا کنید.
کشیدن دندان آخرین گامی است که دندانپزشکان برای حل مشکلات دندانی به آن رجوع میکنند. دندان واقعی از بهترین ایمپلنتها نیز بهتر است و دندانپزشک تمام تلاش خود را به کار خواهد بست تا دندان شما را نجات دهد. هرچند، در صورت بروز بیماری یا پوسیدگی شدید و غیرقابل درمان یا آسیب دیدگی شدید و غیرقابل ترمیم، لازم خواهد بود که به فکر کشیدن دندان خود باشید. همچنین اگر دندان عقل شما به صورت نامناسبی رشد کند، باید آن را بکشید.
پس از کشیدن دندان، ممکن است شاهد کمی تورم باشید؛ البته این تورم فروکش خواهد کرد و پس از آن دیگر تغییری در صورت خود مشاهده نخواهید کرد.
در طول این فرآیند، دندانپزشک از یک ماده بیحسی کننده موضعی برای بیحس کردن محل مورد نظر استفاده خواهد کرد. پس از استخراج دندان، کمی حساسیت و درد در ناحیه مورد نظر حس خواهد شد. ممکن است تا یک هفته پس از کشیدن دندان، کمی درد را تجربه کنید، اما میتوانید این درد را با استفاده از مسکنهای ساده به راحتی برطرف کنید.
احتمال رخ دادن خطرات ناشی از کولونوسکوپی بسیار پایین است. خطراتی که ممکن است با آنها روبرو شوید، عبارتند از: حساسیت به مواد آرام بخش، خونریزی روده، پارگی دیواره روده بزرگ.
اگر کولونوسکوپی به منظور غربالگری سرطان روده بزرگ انجام شود، به صورت دورهای تکرار میشود. با توجه به تشخیص پزشک و سابقه خانوادگیتان در زمینه ابتلا به سرطان روده بزرگ، فواصل انجام آن 10ساله، 5 ساله و یا یک ساله هستند. برای مثال افراد عادی بالای 50 سال و بدون سابقه سرطان خانوادگی، هر ده سال یک بار کولونوسکوپی میشوند.
ممکن است پس از جراحی گاسترکتومی دچار سندرم دامپینگ شوید. ایجاد احساس تهوع، استفراغ، دل درد، اسهال و گرگرفتگی از 15 تا 30 دقیقه بعد از وعده غذایی به همین علت است.
پزشک با توجه به وضعیت سلامتی شما، تعداد روزهای استراحت را تعیین میکند. اما به طور معمول حدود دو هفته بعد از عمل میتوانید به زندگی روزمره خود بازگردید. مهمترین مسئله، رعایت رژیم غذایی است تا در طی روز دچار عوارضی مانند سرگیجه و بیحالی نشوید.
نتایج این عمل جراحی بسیار طبیعی بوده و اثر زخم آن بسیار کم است. بنابراین در صورتی که فردی از پیش از این موضوع خبر نداشته باشد، به احتمال زیاد متوجه آن نخواهد شد.
پیشنهاد ما این است که حداقل برای 4 تا 6 هفته از ورزشها و فعالیتهای فیزیکی سنگین دوری کنید؛ این بازه زمانی میتواند برای برخی از افراد حتی بیتشر از این نیز باشد.
در صورتی که جراحی لابیاپلاستی به صورت صحیح انجام شود، تغییری در حساسیت واژن ایجاد نمیشود. هرچند، این امری محتمل است؛ اما به احتمال زیاد با چنین مشکلی روبرو نخواهید شد.
خوشبختانه با پیشرفت علم میتوان این جراحی را به گونهای انجام داد که اثر زخم آن تقریباً قابل مشاهده نباشد.در صورتی که لابیاپلاستی لیزری انجام شود، این اثر زخم بسیار کوچک خواهد بود.
انجام چندین عمل مختلف به طور همزمان برای جراحان امری رایج است؛ از این طریق میتوان به طور مطوبتری به ظاهر نهایی دست یافت. در ضمن، با انجام چند عمل به طور همزمان، دیگر مجبور نخواهید بود که هزینه بیهوشی و اتاق جراحی را به طور جداگانه و چندباره پرداخت کنید و این خود میتواند در کاهش هزینهها موثر باشد. اما لازم است که درباره این موضوع با پزشک جراح خود صحبت کنید تا مطمئن شوید که صلاحیت انجام همزمان چندین عمل را دارید یا خیر.
شانس باروری با لقاح آزمایشگاهی به علل مختلفی مانند سن مادر، علت ناباروری و روش درمان بستگی دارد. طبق تحقیقات نزدیک به 30 درصد IVF های انجام شده، به بارداری ختم شدهاند. البته این درصد میانگینی از همه موارد است. در حالی که احتمال موفقیت این روش با افزایش سن کمتر میشود و بالعکس. برای مثال یک خانم با کمتر از 35 سال سن، بعد از IVF تا 39 درصد باردار میشود. همچنین این عدد نشاندهنده یک سیکل از IVF است. معمولا زوجین چند نوبت به IVF اقدام میکنند تا به نتیجه برسند.
بله. امروزه با بررسی ژنتیکی، اختلالات احتمالی جنین را پیش از انتقال تخمک بارورشده به رحم مادر تشخیص میدهند. این آزمایش برای افرادی مناسب است که سابقه بیماریهای ژنتیکی و اختلالات کروموزی را در خانواده دارند. گاهی برای جلوگیری از انتقال بیماریهای میتوکندریال که از مادر منتقل میشوند و انتخاب جنسیت جنین هم از IVF استفاده میشود.
بسته به میزان اصلاحی که مورد نیاز است، ممکن است لازم باشد که از لیپوساکشن برای دستیابی به فرم نهایی بازو استفاده شود.
لیپوساکشن درمان خوبی برای بیماری چاقی نیست. این عمل برای افرادی که از طریق رژیم گرفتن و ورزش کردن قادر به کاهش وزن نیستند، حتی به عنوان گزینه آخر نیز موثر نیست.
ظاهر پوست پس از لیپوساکشن، به کشسانی پوست فرد بستگی دارد. پوستی که دارای کشسانی مطلوبی باشد، پس از لیپوساکشن ظاهری صاف و طبیعی خواهد داشت. همچنین امروزه ابزار لیپوساکشن به حدی پیشرفت داشته است که برشهای بسیار کوچکی برای انجام آن احتیاج بوده و در نتیجه مسئله باقی ماندن جای زخم حائز اهمیت نیست.
در طول دو روز نخست پس از لیپوساکشن، مقدار درد موجود به نوع بیهوشکنندههایی بستگی دارد که در طول عمل مورد استفاده قرار گرفته است. درد معمولاً از 2 تا 4 روز پس از جراحی در شدیدترین بازه خود قرار خواهد داشت سپس به آرامی کاهش خواهد یافت. این درد و ناراحتی معمولاً تا 4 هفته پس از لیپوساکشن اذیتکننده خواهد بود و در طول 4 تا 8 هفته آتی به آرامی کمتر خواهد شد.
برای بانوان، رایجترین قسمتهای بدن که مورد لیپوساکشن قرار میگیرند عبارتند از شکم، سینهها، کفل، قسمت بیرونی ران، قسمت جلویی ران، قسمت درونی ران، زانوها، بازوها، باسن، گونه و گردن. برای مردان که 15 تا 25 درصد از تمامی متقاضیان لیپوساکشن را تشکیل میدهند، رایجترین قسمتهای بدن که مورد لیپوساکشن قرار میگیرند عبارتند از محدوده چانه و گردن، شکم، پهلوها و سینهها.
پس از لیپوساکشن، میتوان گفت که فرم جدید بدن دائمی خواهد بود. اگر فردی پس از انجام لیپوساکشن مقدار متوسطی وزن کسب کند، فرم بدن او به شکل نسخههای بزرگتر از این فرم خواهد بود. سلولهای چربی که از طریق لیپوساکشن از بدن خارج میشوند، رشد دوباره نخواهند داشت.
شنیدهام که در طول دوره بهبود، ابرو با استفاده از ابزارهایی در جای خود ثابت میشود. آیا میتوانم وجود این ابزارها رو بر روی بدن خود حس کنم؟
میتوان پیچها، گیرهها و بخیهها را حس کرد. گیرههایی که برای بالا نگاه داشتن ابرو مورد استفاده قرار میگیرند، به شکل برآمدگیهایی در زیر پوست سر حس میشوند. در صورتی که آنها را لمس کنید، متوجه حضور آنها خواهید شد، اما در غیر این صورت لزوماً آنها را حس نخواهید کرد.
لیفت باز معمولاً نتایج ملموستری داشته و نسبت به لیفت آندوسکوپیک، ابروها را بالاتر میآورد؛ اما فرد پس از انجام لیفت باز، تورم بیشتری را تجربه کرده و شاهد جای زخمی در قسمت بالایی سر و بیحسی در قسمت پشتی پوست سر خواهد بود.
زمانی که پوست بدن بریده شود، باید انتظار باقی ماندن جای زخم را داشت. زمانی که پوست سر زخم شود، مو در قسمت زخمشده رشد نخواهد کرد. در صورتی که موی فرد زخیم باشد، جای زخم قابل مشاهده نخواهد بود؛ اگر موی فرد نازک باشد، باز هم جای زخم قابل مشاهده نخواهد بود اما ممکن است قسمتی که دچار کمبود رویش است قابل مشاهده باشد. معمولاً میتوان برش را در قسمتی از سر انجام داد که زخامت مو در آن بالا است تا مشکلی در خصوص دیدهشدن جای زخم وجود نداشته باشد.
بهبود اولیه جای زخم دو هفته به طول خواهد انجامید. پس از گذشت دو هفته، جراح راهکارهایی برای مدیریت جای زخم به شما ارائه خواهد داد تا بتوانید جای زخم را هرچه بیشتر بهبود دهید. از جمله این راهکارها میتوان به ماساژدرمانی و استفاده از کرمهای مختلف اشاره کرد.
جای زخم یک لیفت استاندارد، خطی صاف از زیربغل به آرنج خواهد بود. این جای زخم در قسمت درونی بازو قرار خواهد داشت. هرچند، در صورتی که فرد پیراهن آستینکوتاه و زیرپوش به تن داشته باشد، این جای زخم قابل مشاهده خواهد بود. در گونه دیگری از لیفت بازو، جای زخم به صورت یک منحنی است که میتوان آن را در زیربغل پنهان کرد.
بله، تمامی عملهای فرمدهی بدن جای زخم به جای خواهند گذاشت. به باور بسیاری از بیماران و پزشکان، این بزرگترین نقطه ضعف لیفت بازو میباشد.
تمامی عملهای فرمدهی به بدن شامل مقداری درد میشوند. به گفته اکثر افراد، درد مذکور قابل تحمل بوده و اکثر افراد پس از چند روز، داروهای مسکن خود را کنار گذاشته و دیگر از آنها استفاده نمیکنند.
لیفت باسن برزیلی در واقع نام نوعی از لیفت باسن است که در طی آن، چربی از نقاط دیگری از بدن همچون شکم و رانها گرفته شده و به باسن تزریق میشود تا باسن فرم بهتر و حجم بیشتری به خود بگیرد. عنوان “برزیلی” که در نام این عمل جراحی وجود دارد، تنها شیوهای برای اشاره به این نوع از عمل جراحی میباشد. پس لازم نیست برای انجام آن به برزیل سفر کنید.
مشاهده مقداری تورم و تجربه مقداری درد پس از انجام این عمل جراحی، امری طبیعی است. لازم است که فرد از دستورات پزشک در خصوص چگونگی خوابیدن و اجتناب از نشستن طولانی مدت پیروی کند.
در صورتی که پوست این قسمت از شرایط مطلوبی برخوردار باشد، میتوان با لیپوساکشن این مشکل را حل کرد. در غیر این صورت، میتوان به فکر جراحی بود. البته در صورتی که تصمیم به جراحی داشته باشید، لازم است برنامهای برای رسیدگی به اثر زخم آن نیز آماده کنید، زیرا این جراحی در مکانی انجام خواهد گرفت که امکان پنهان کردن اثر زخم را به جراح نمیدهد.
افزایش یا کاهش بیش از حد وزن میتواند تاثیرات شدیدی بر نتایج لیفت بدن داشته باشد. به عنوان مثال، کاهش وزن و افزایش وزن به ترتیب میتوانند منجر به ایجاد پوست اضافه و از دست رفتن فرم بدن شوند.
در 3 تا 4 هفته نخست پس از عمل جراحی، از ورزش اسکوات اجتناب ورزید. پس از 3 تا 4 هفته، مجاز به انجام ورزشهای سبک خواهید بود، اما باید تا 6 هفته پس از عمل جراحی از انجام فعالیتهای فیزیکی سنگین خودداری کنید.
بسته به میزان پوست اضافه موجود، ممکن است لازم باشد که یک یا چند عمل جراحی دیگر نیز انجام دهید تا بدن شما به فرم دلخواهتان درآید.
بله، عمل جراحی لیفت ران منجر به ایجاد جای زخمهایی خواهد شد که قابل مشاهده نیز خواهند بود. جراح شما سعی خواهد کرد تا طول برشها را کاهش داده و آنها را در ناحیهای ایجاد کند که چندان قابل مشاهده نباشند. اما به هر حال ممکن است جای زخمها بیشتر از آنچه که انتظارش را داشتهاید قابل مشاهده باشند. داشتن انتظارات واقعگرایانه و صحبت با جراح راجع به نتایج عمل، نکته حائز اهمیتی میباشد.
مکان برشها بسته به میزان پوست اضافه، برای هر فرد متغیر است. در لیفت سینه سبک، برش ممکن است در قسمت بالایی حلقه دور نوک سینه ایجاد شود. در لیفت سینه سنگین، برش ممکن است به دور حلقه نوک سینه، به صورت عمود و رو به پایین و یا حتی به صورت افقی و از زیر سینه ایجاد شود.
بله. هدف کلی از انجام این عمل، بهبود ظاهر سینهها است، بنابراین در صورت درخواست شما، میتوان راجع به کاهش یا افزایش سایز سینه نیز صحبت کرد.
این عمل جراحی در حالی انجام میشود که فرد تحت بیهوشی یا بیحسی موضعی قرار دارد. همچنین گفته میشود که درد ناشی از عمل پس از انجام آن نیز بسیار کم خواهد بود؛ ضمناً پس از اتمام عمل، داروهای مسکن برای شما تجویز خواهد شد.
اکثر خانمها میتوانند از موهای خود برای پوشاندن زخمها استفاده کنند. بهتر است زنانی که موهای کوتاهی دارند، در اوایل دوران بهبود به موهای خود اجازه رشد دهند.
باید حداقل برای 4 تا 6 هفته از هرگونه ورزش سنگین اجتناب ورزیده و برای چندین ماه از قرار گرفتن در معرض خورشید خودداری کنید.
باید انتظار مقداری کبودی و تورم را پس از عمل جراحی لیفت صورت داشته باشید. بخش اعظم تورمها در یک هفته از بین خواهد رفت، در حالی که ممکن است کبودی مذکور دو تا سه هفته دوام داشته باشد. ممکن است در محل برش شاهد بیحسی، خارش و ریزش مو بوده و سردردی را تجربه کنید. پانسمانهایی که پس از عمل جراحی بر روی زخمها گذاشته میشوند، پس از چند روز برداشته شده و بخیهها پس از یک تا دو هفته باز میشوند.
مقداری درد موقت را تجربه خواهید کرد، به خصوص در اطراف محل جراحی. اما میتوان این درد را با استفاده از داروهای مسکن آرام کرد.
لیفت صورت معمولاً برای 7 تا 10 سال دوام خواهد داشت. برخی از افراد احساس میکنند که پس از گذشت مدتی به انجام دوباره آن نیاز دارند، در حالی که برخی دیگر این کار را لازم نمیدانند.
نه تنها عمل جراحی، بلکه هیچ چیز دیگری نمیتواند جلوی افزایش سن را بگیرد؛ بنابراین نتایج عمل جراحی لیفت گردن نیز ابدی نخواهند بود. هرچند، تا چند سال پس از انجام این عمل جراحی، شاهد افتادگی پوست در این ناحیه نخواهید بود. البته لازم به ذکر است که افزایش وزن میتواند منجر به چاقی و افتادگی پوست گردن شود.
درست است که تا چند هفته پس از عمل جراحی مقداری تورم وجود خواهد داشت، اما پس از گذشت حدوداً یک هفته شاهد نتایج این عمل جراحی خواهید بود.
بخیههای شما بسته به روند بهبود و تشخیص جراح، پس از گذشت 7 تا 10 روز باز خواهند شد.
بسته به میزان اصلاحی که مورد نیاز است، ممکن است لازم باشد که از لیپوساکشن برای دستیابی به فرم نهایی بازو استفاده شود.
شبکیه یک لایه عصبی در قسمت پشتی چشم است که نور را حس کرده و تصویرها را به مغز شما ارسال میکند. چشم مانند یک دوربین است. عدسی جلوی چشم نور را به شبکیه متمرکز میکند. میتوان شبکیه را همان لایهای در نظر گرفت که در قسمت پشتی دوربین قرار دارد.
شما میتوانید دوش گرفته و سر و صورت خود را بشوئید، اما نباید بگذارید شامپو یا صابون به درون چشم شما وارد شود. میتوانید از حوله خیس برای تمیز کردن صورت خود استفاده کنید. برخی از افراد از عینک شنا استفاده میکنند تا شامپو و صابون به درون چشمشان نفوذ نکند.
همانطور که گفته شد، لازم است صورت به سمت پایین باشد تا حباب به شبکیه فشار آورد. به همین منظور، زمانی که قصد دراز کشیدن یا خوابیدن را داشتید، به پشت نخوابید، زیرا در این صورت حباب به جای شبکیه به عدسی چشم فشار وارد میکند.
زمانی که حباب گاز به داخل چشم تزریق میشود، هدف آن است که این حباب به شبکیه فشار آورده و آن را سرجای خود قرار دهد. اما از آنجایی که شبکیه در قسمت پشتی چشم قرار دارد، این فشار تنها زمانی به آن وارد میشود که صورت به سمت پایین باشد.
لیفت باسن برزیلی در واقع نام نوعی از لیفت باسن است که در طی آن، چربی از نقاط دیگری از بدن همچون شکم و رانها گرفته شده و به باسن تزریق میشود تا باسن فرم بهتر و حجم بیشتری به خود بگیرد. عنوان “برزیلی” که در نام این عمل جراحی وجود دارد، تنها شیوهای برای اشاره به این نوع از عمل جراحی میباشد. پس لازم نیست برای انجام آن به برزیل سفر کنید.
اکثر خانمها میتوانند از موهای خود برای پوشاندن زخمها استفاده کنند. بهتر است زنانی که موهای کوتاهی دارند، در اوایل دوران بهبود به موهای خود اجازه رشد دهند.
این حس ناشی از حرکت بافت نرم بر روی مفصل بوده و معمولاً پس از قویتر شدن عضلات، کمتر خواهد شد.
اگر در حال استفاده از مسکنهای قدرتمند هستید، باید از رانندگی اجتناب ورزید. اگر زانوی چپ شما تحت عمل قرار گرفته است، میتوانید با بازگشت سرعت عکسالعمل خود به حالت اول (معمولاً پس از 1 هفته)، به رانندگی ادامه دهید. اگر زانوی راست شما تحت عمل قرار گرفته است، معمولاً باید 4 تا 6 هفته صبر کنید تا بتوانید به رانندگی ادامه دهید.
- درد کمتر در دوران نقاهت
- دوران نقاهت کوتاهتر
- اسکار جراحی کمتر
- بیهوشی طولانیتر
- نیاز به مهارت بالای جراح
عفونت، خونریزی، حساسیت به مواد بیهوشی، آسیب به ارگانهای اطراف، فتق محل جراحی
ممکن است برای بیمارانی که هپاتکتومی پارشیال یا جزئی امکانپذیر نباشد، عمل پیوند کبد در نظر گرفته شود. در صورتی که کبد به صورت کامل از بدن خارج شود، بیمار برای ادامه حیات به کبد جایگزین نیاز خواهد داشت. هر چند ممکن است انجام پیوند کبد امکانپذیر باشد، اما انتظار برای یافتن یک کبد اهدایی مناسب، زمان زیادی نیاز دارد. در این مدت ممکن است از روشهای دیگری برای کنترل سرطان استفاده شود و جراحی هپاتکتومی به عقب بیافتد.
حدود دو هفته پس از عمل میتوانید به زندگی عادی خود بازگردید. حداقل تا یک ماه از انجام ورزشهای سنگین و بلند کردن اجسام خودداری کنید.
دندانپزشک شما راهی برای حصول اطمینان از این مورد پیدا خواهد کرد. راه حلی که معمولاً برای این مشکل ارائه میشود این است که فرد ابتدا ونیر را نصب کرده و سپس فرآیند سفیدسازی دندان انجام دهد تا رنگ دندانهای او با رنگ ونیر تطابق پیدا کند.
روزی دو بار و هر بار به مدت دو دقیقه دندانهای خود را مسواک بزنید، روزانه از نخ دندان استفاده کنید و از غذاهای سفت مانند بادام دوری کنید.
ونیر دندان معمولاً 5 تا 10 سال دوام خواهد داشت. البته در صورت نگهداری صحیح، طول عمر ونیر بسیار بیشتر از این اعداد خواهد بود. پیشنهاد میشود که هر شش ماه یک بار جرمگیری انجام داده و سالی یک بار برای چکاپ به پزشک مراجعه کنید.
در صورتی که ونیر شما دچار ترک شود، تعمیر آن دشوار خواهد بود و به احتمال زیاد باید آن را به کلی عوض کنید. در صورت عادت به جویدن مداد یا ناخن، باید این عادات را کنار بگذارید، زیرا این اعمال میتوانند منجر به ترک خوردن ونیر شما شوند. ونیر برای افرادی که از سلامت لثه برخوردار نیستند مناسب نخواهد بود. افرادی که عادت به فشار دادن دندان خود دارند نیز در خطر شکستن ونیر خود هستند. ضمناً، ونیر قابلیت پوسیدگی نیز دارد؛ در نتیجه، لازم است که توجه زیادی به بهداشت دهان خود داشته و به طور مداوم برای چکاپ به دندانپزشک خود مراجعه کنید.
در صورتی که دندان خود را ونیر کنید، مقدار بسیار زیادی از دندان شما دست نخورده باقی خواهد ماند، زیرا تنها بخش کوچکی از آن نیاز به تراشیده شدن خواهد داشت. ونیر ظاهر دندان شما را زیبا کرده و با لثه نیز سازگاری خواهد داشت. همچنین شما قابلیت انتخاب رنگ ونیر خود را خواهید داشت؛ در ضمن، ونیرهای پورسلین رنگ خود را از دست نخواهند داد.
شبکیه یک لایه عصبی در قسمت پشتی چشم است که نور را حس کرده و تصویرها را به مغز شما ارسال میکند. چشم مانند یک دوربین است. عدسی جلوی چشم نور را به شبکیه متمرکز میکند. میتوان شبکیه را همان لایهای در نظر گرفت که در قسمت پشتی دوربین قرار دارد.
شما میتوانید دوش گرفته و سر و صورت خود را بشوئید، اما نباید بگذارید شامپو یا صابون به درون چشم شما وارد شود. میتوانید از حوله خیس برای تمیز کردن صورت خود استفاده کنید. برخی از افراد از عینک شنا استفاده میکنند تا شامپو و صابون به درون چشمشان نفوذ نکند.
همانطور که گفته شد، لازم است صورت به سمت پایین باشد تا حباب به شبکیه فشار آورد. به همین منظور، زمانی که قصد دراز کشیدن یا خوابیدن را داشتید، به پشت نخوابید، زیرا در این صورت حباب به جای شبکیه به عدسی چشم فشار وارد میکند.