جراحی ناخنک

ناخنک به بافتی گفته می‌شود که بر روی قرنیه رشد کرده و مشکلاتی از قبیل قرمزی، خشکی، خارش و خیسی چشم را موجب می‌شود؛ در برخی از موارد ممکن است که بینایی فرد نیز تحت تاثیر این مشکل قرار گیرد. جراحی ناخنک به منظور استخراج آن انجام می‌شود.

لازم به ذکر است که در اکثر موارد می‌توان با استفاده از قطره‌های تجویز شده، علائم بیماری را کنترل کرد؛ اما گاهی آن به حدی بزرگ می‌شود که منجر به تاری دید شده و راهی به جز جراحی برای فرد باقی نمی‌گذارید. همچنین برخی از افراد برای رفع این لکه و بازیابی زیبایی چشم خود این عمل را انجام می‌دهند.

مدت زمان درمان جراحی ناخنک

بهبود کامل از چند هفته تا چند ماه طول خواهد کشید، هرچند که طول این بازه به ترفندی که پزشک برای جراحی استفاده کرده است نیز بستگی دارد.

پاراکلینیک‌های مرتبط با جراحی ناخنک

پزشک معاینه‌ای کلی از چشم انجام خواهد داد تا از چندین چیز اطمینان حاصل کند؛ مثلاً ممکن است ناخنک در دو روز مختلف اندازه‌گیری شود تا معلوم شود که آیا رشد کرده است یا خیر.

مراقبت‌های قبل از عمل، فرآیند عمل، مراقبت‌های بعد از عمل جراحی ناخنک

قبل از عمل

ممکن است از بیمار خواسته شود که پیش از عمل جراحی از خوردن و آشامیدن اجتناب ورزیده یا تنها یک وعده سبک میل کند. همچنین، اگر بیمار لنز تماسی داشته باشد، ممکن است از او خواسته شود که حداقل از 24 ساعت پیش از عمل جراحی از آن استفاده نکند. از آن جایی که بیمار تحت تاثیر آرام‌بخش قرار خواهد گرفت، باید با یک نفر هماهنگ باشد تا پس از عمل جراحی او را به منزل برساند.

فرآیند عمل

پزشک با استفاده از قطره و تزریق، چشم موردنظر را بی‌حس می‌کند. سپس چشم با استفاده از ابزارهای به خصوص باز نگاه داشته می‌شود تا پزشک بتواند آن را عمل کند.

حال ناخنک از قرنیه و صلبیه (بخش سفید چشم) جدا شده و ملتحمه از صلبیه جدا می‌شود. زمانی که ملتحمه در حال جدا شدن است، پزشک معمولاً قسمتی از بافت زیر پلک بالایی را جدا کرده و آن را به قسمتی از صلبیه که ملتحمه از آن جدا شده است، پیوند می‌زند. این بافت با استفاده از بخیه‌های تجزیه‌پذیر پیوند زده می‌شود. زمانی که بخیه‌ها زده شدند، چشم پوشانده می‌شود.

این عمل تحت تاثیر بی‌حس کننده موضعی و آرام بخش انجام شده و 30 تا 45 دقیقه به طول می‌انجامد.

بعد از عمل

معمولاً به بیماران گفته می‌شود که چگونه در روزهای آتی از چشم خود مراقبت کرده و چشم‌بند را عوض کنند. احتمالاً پزشک پس از انجام عمل، مسکن‌ها و قطره‌هایی را تجویز می‌کند تا بیمار در هفته‌های آتی از آن‌ها استفاده کند.

نکات مهم در مورد عمل

از هر دو مورد، یک نفر دوباره دچار این مشکل خواهد شد.

ریسک‌های احتمالی این عمل عبارتند از:

• عفونت
• بازگشت بیماری
• خراشیدگی قرنیه
• آستیگماتیسم

این عمل برای چه کسانی تجویز می‌شود؟

• ناخنکی که به گوشه مردمک برسد.
• ناخنکی که منجر به ناراحتی چشمی شود.

مدت زمان بستری

نیازی به بستری نیست.